Η Ελλάδα δεν χαρακτηρίζεται πλέον ως απειλή αλλά ως παράγοντας συνεργασίας
Τι αναφέρει το νέο Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας;
«Τελειώνει πλέον η παπαγαλία(περί απειλών) στην αντίληψη εξωτερικής απειλής στο νέο Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας» σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Sabah. Σε άρθρο της με τίτλο «Τα 12 μίλια δεν είναι πλέον αιτία πολέμου», η εφημερίδα σημειώνει πως το παραπάνω Έγγραφο που καθορίζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και είναι γνωστό ως «Βιβλίο των Κόκκινων Γραμμών», οι γειτονικές χώρες δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως «εξωτερική απειλή», αλλά ως παράγοντες συνεργασίας.
Στο σχέδιο που ετοιμάζεται,η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια, που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν ως casus belli, στο εξής δεν θα θεωρείται ως προέχουσα απειλή, αναφέρει το δημοσίευμα. Το ίδιο θέμα απασχολεί και δημοσίευμα της εφημερίδας «Milliyet» υπό τον τίτλο: «Απάλειψη απειλών από το Κόκκινο Βιβλίο». Στο δημοσίευμα τονίζεται πως στο τμήμα εξωτερικής πολιτικής του Πολιτικού Εγγράφου Εθνικής Ασφάλειας που ξαναγράφεται, η Ρωσία, το Ιράν, το Ιράκ και η Ελλάδα, που παλιότερα αναφέρονταν ως «προέχουσα απειλή» παύουν να αποτελούν απειλή.
Εγκριση από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.
Το εν λόγω Έγγραφο θα ολοκληρωθεί στο τέλος του έτους και αναμένεται να επικυρωθεί στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας( ΣΕΑ), που θα συνέλθει το Δεκέμβριο του 2010. Στο πλαίσιο αυτό, θα διευρυνθούν οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου που άρχισαν να εφαρμόζονται.
Στο τελευταίο Έγγραφο, που είχε γραφεί το 2005 και ανανεώνεται κάθε πενταετία, αναφερόταν ότι η επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών της υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια θεωρείται αιτία πολέμου. Στο νέο σχέδιο υπογραμμίζεται η συνεργασία και αναφέρεται ότι με το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου, που έχει ξεκινήσει με την Ελλάδα, στόχος είναι η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε κάθε τομέα.
Ιράν και κουρδικό PKK
Ειδική θέση στο νέο Έγγραφο κατέχει και το Ιράν. Συγκεκριμένα δεν συμπεριλαμβάνεται η «απειλή εξαγωγής καθεστώτος» από τη χώρα αυτή. Η πυρηνική ισχύ και το δυναμικό των πυρηνικών όπλων του Ιράν διατυπώνονται ως ένα «ανησυχητικό στοιχείο» και επισημαίνεται ότι η Τουρκία δεν θέλει με κανένα τρόπο πυρηνικά όπλα στην περιοχή της.
Στη θέση των απειλών που προέρχονται από την Ελλάδα, το Ιράν και το Ιράκ, τώρα πλέον γίνεται αναφορά στην αύξηση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Η τρομοκρατία ΡΚΚ καταχωρείται ως απειλή και επισημαίνεται η συνεργασία με το Ιράκ κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ. Επίσης, υπογραμμίζεται η αυξανόμενη συνεργασία με τη Ρωσία και το αναπτυσσόμενο εμπόριο.
Εθνική πολιτική η ένταξη στην Ευρωπαική Ενωση.
Παράλληλα, σχεδιάζεται η αύξηση του ρόλου που παίζει ήδη η Τουρκία ως ενεργειακός διάδρομος, καθώς και ο ρόλος της για την τράνζιτ διέλευση της ενέργειας μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Για την Ε.Ε. επαναλαμβάνεται ότι ο ενταξιακός στόχος της Τουρκίας αποτελεί εθνική πολιτική, ενώ για την Κύπρο σημειώνεται ότι δεν αλλάζει ο στόχος αναφορικά με την εξεύρεση μιας διζωνικής λύσης.
