ΚΑΙ... ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ
ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
Η Γενική Διεύθυνση του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (ΣΑΤΔΘ) ανακοίνωσε το εξής: «Η αρθογράφος μιας ημερήσιας εφημερίδας της Τουρκίας, όταν επέστρεψε από την δυτική Θράκη προσπάθησε σε άρθρο της, την διατύπωση των Τούρκων Δυτικής Θράκης περί σφετερισμού των μειονοτικών δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδος να την αξιολογήσει τραβώντας την σε άλλη κατεύθυνση».
Η ανακοίνωση του ΣΑΤΔΘ στις 3.6. 2011 έχει ως ακολούθως:
Από κάποιους κύκλους συνειδητά ή ασυναίσθητα παρατηρείται τελευταία μια προσπάθεια απομάκρυνσης από την πραγματικότητα του γεγονότος ότι η τουρκική μειονότητα δυτικής Θράκης έχει αφαιθεί με διεθνείς συμφωνίες στην δυτική Θράκη έναντι της μη μουσουλμανικής της Κωνσταντινούπολης. Οι προσεγγίσεις αυτές, εκτός του ότι μπορούν αρχικά να εμποδίσουν τον αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων σε αρκετά επίπεδα, είναι φανερό ότι θα εμψυχώσουν και εκείνους που έχουν άγνοια των νόμων ή παραμελούν τις νόμιμες πλατφόρμες.
Τέλος, η αρθογράφος μιας εφημερίδας που εκδίδεται στην Τουρκία στο άρθρο της προσπάθησε την διατύπωση των Τούρκων δυτικής Θράκης περί σφετερισμού των μειονοτικών δικαιωμάτων εκ μέρους της Ελλάδος να την αξιολογήσει τραβώντας την σε διαφορετικές πορείες.
Η σχετική αρθογράφος βρέθηκε αντιμέτωπη με τις δίκαιες αντιδράσεις της κοινωνίας μας η οποία έχει ευαισθησία στο θέμα αυτό. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτός του ότι και εμείς δεν επικροτούμε λόγια που υπερβαίνουν το όριο υπεράσπισης, το να λυπάται την μειονότητα εκμεταλλευόμενη την έκτακτη αυτή κατάσταση εκλαμβάνεται από εμάς ως δείκτης περιφρόνησης και των ηθικών αξιών.
Μόνο ως ατυχία θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε ένα άρθρο τόσο παράξενο όσο και δύσκολο να το κατανοήσουμε, με το οποίο συγκρίνει τους Τούρκους της δυτικής Θράκης, οι οποίοι είναι αδύνατο να παραλληλιστούν με άλλους, με διαφορετικά στοιχεία.
Σωστό είναι να υπενθυμίσουμε ότι ο Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος των Τούρκων δυτικής Θράκης στην Τουρκία. Είναι ένας σύλλογος που ίδρυσαν άνθρωποι που πιστεύουν στην ανωτερότητα του δικαίου, που είναι δεμένοι με τις διεθνείς συμφωνίες, που υπερασπίζονται τα δίκαια και τις ελευθερίες των ανθρώπων, που πιστεύουν πως κανείς δεν πρέπει να υπόκειται σε διάκριση λόγω ΓΛΩΣΣΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΟΣ, ΦΥΛΗΣ. Οι Τούρκοι της δυτικής Θράκης, τόσο εκείνοι που ζουν στην δυτική Θράκη όσο και εκείνοι που ζουν στην Τουρκία αλλά και εκείνοι που λόγω των καταπιέσεων που εφάρμοσε η Ελλάδα διασκορπίστηκαν και ζουν σε διάφορα μέρη του κόσμου, είναι δεμένοι με τον δεσμό ιθαγένειας στο Κράτος της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Εκτός του ότι αποδέχονται ως αδέλφια όλους τους Τούρκους πολίτες, βιώνουν τον πόνο της Τουρκίας ως δικό τους πόνο και την χαρά της ως δική τους χαρά.
Για τον λόγο αυτό και απέναντι στην παρομοίωση «ρατσιστές» για τους Τούρκους της δυτικής Θράκης, τις προσεγγίσεις της αρθογράφου, σαν να ζητά συγνώμη, εμείς τις βρίσκουμε άνευ σημασίας και αδύνατον να γίνουν αποδεκτές από την κοινωνία μας.
Από την άλλη, η αξιότιμη κυρία αρθογράφος, παρά την δήλωσή της ότι της έγραψε το άρθρο καλοπροαίρετα, έγινε αιτία να προκύψει ένα ύφος και μια προσέγγιση που είναι αδύνατον να γίνει αποδεκτή και προκάλεσε τις δίκαιες αντιδράσεις των ανθρώπων μας. Όμως, σε περίπτωση που ερευνούσε έστω και μια στιγμή την νομική διάσταση του θέματος, θα μπορούσε να δει ότι η μουσουλμανική τουρκική μειονότητα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι μια μειονότητα που ειδικά και αποκλειστικά έχει αναγνωριστεί από διεθνείς, διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες και το μειονοτικό καθεστώς έχει αναγνωριστεί ειδικά και αποκλειστικά επίσημα και νομικά.
Η Συμφωνία της Κωνσταντινούπολης το 1881, η Συμφωνία Ειρήνης των Αθηνών το 1913, η Συμφωνία των Σεβρών το 1920 περί Προστασίας των Μειονοτήτων που υπάρχουν στην Ελλάδα και η Συνθήκη Ειρήνης της Λοζάνης το 1923, οι οποίες αναγνώρισαν το μειονοτικό καθεστώς της τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης και ακόμη ισχύουν, δεν συγκρούονται μεταξύ τους αλλά συμπληρώνουν η μία την άλλη και υποχρεώνουν την Ελλάδα να αποδεχτεί πως τα μέλη της μειονότητας διαφορετικά από τους Έλληνες πολίτες κατέχουν και τα μειονοτικά τους δικαιώματα. Όλα αυτά έχουν διασφαλιστεί με υπογραφές.
Με την Συνθήκη της Λοζάνης έχει ομοίως διασφαλιστεί και στην Τουρκία ότι η μη μουσουλμανική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ξεχωριστά από τους Τούρκους πολίτες κατέχει και τα μειονοτικά δικαιώματα. Την στιγμή που είναι ξεκάθαρη η διαπίστωση ότι τα δικαιώματα των Τούρκων πολιτών προστατεύονται από το Σύνταγμα και τους άλλους νόμους της Τουρκίας, αν μία διαφορετικότητα η οποία ούτε καν σύγκριση επιδέχεται εκλαμβάνεται ως μία έννοια που μπορεί να διαστρεβλώσει τις πραγματικότητες, αν εκείνο που θέλετε να εξηγήσετε στους ανθρώπους με τον τρόπο που γίνεται κατανοητό λαμβάνεται ως βάση, πρέπει να δεχτούμε ότι τα λόγια που χρησιμοποιήθηκαν ξεπερνούν τον σκοπό τους, ακόμη κι αν είναι καλοπροαίρετα.
Είναι μια πραγματικότητα που δεν αμφισβητείται και πρέπει να εγκατασταθεί πολύ ξεκάθαρα στις μνήμες ότι οι Τούρκοι της δυτικής Θράκης, εξ αιτίας του γεγονότος ότι η Ελλάδα μέλος της ΕΈ παραβίασε το διεθνές δίκαιο αποφεύγοντας να εφαρμόσει τις υπάρχουσες διατάξεις των ως άνω συμφωνιών που συνυπέγραψε και καταχώρησε σύμφωνα με το εσωτερικό της δίκαιο, οι οποίες καθορίστηκαν και μπήκαν σε ισχύ ειδικά για τους μουσουλμάνους Τούρκους που υπάρχουν στην Ελλάδα, συνεχίζουν με νόμιμους τρόπους τον αγώνα τους για να δείξουν ότι δεν βρίσκονται μέσα σε καμία δραστηριότητα διασπαστική ή καταστροφική σε βάρος της χώρας τους, της Ελλάδος.
Το να συγκρίνεται μια μειονότητα η οποία από απόψεως νομικού προσδιορισμού έχει επίσημο μειονοτικό καθεστώς που αναγνωρίζεται ειδικά αλλά και συνολικά με 4 συμφωνίες με μια μειονότητα της οποίας το μειονοτικό καθεστώς δεν αναγνωρίζεται με οποιαδήποτε διμερή ή πολυμερή συμφωνία, δεν συμβιβάζεται με τις νομικές αρχές που υποστηρίζουμε ούτε με την επιστήμη ούτε και με την πλέον απλή έκφραση αποποίησης του νόμου.
Είναι δυνατόν το μήλο και το πορτοκάλι που δεν έχουν την ίδια ιδιότητα να γίνουν θέμα σε μια πράξη πρόσθεσης ή αφαίρεσης; Δεν είναι. Μπορεί να επιχειρήσουν να συγκρίνουν κάτι που υπάρχει με κάτι που δεν υπάρχει. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι σωστό. Αυτό συμβαίνει ή λόγω του ότι δεν γνωρίζουν το θέμα ή επειδή το κάνουν σκόπιμα. Όμως δεν επιτρέπεται η άγνοια σε περίπτωση που το δίκαιο χρησιμοποιηθεί για κακό σκοπό. Παρόλα αυτά κάποια άτομα ή από έλλειψη γνώσης ή λόγω σκοπιμότητας, μιλώντας για δίκαιο και ελευθερίες επιχειρούν με λανθασμένα σχόλια να χρησιμοποιούν για κακό τα δίκαια και τις ελευθερίες. Πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός με αυτούς.
Οι Τούρκοι της δυτικής Θράκης στην 80ετή μειονοτική ιστορία τους βρέθηκαν πολλές φορές αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα. Ενώ το θέμα μέχρι σήμερα προχωρούσε σε διαφορετικές πορείες, με την ανησυχία ότι σήμερα επιχειρείται να οδηγηθεί αλλού η μειονότητα ανέβασε τους τόνους της φωνής της, πράγμα για το οποίο δεν πρέπει να ανησυχεί κανείς και πρέπει να της ζητηθεί συγνώμη για τις αδικίες που έχουν γίνει στον αγώνα της. Κατά το ίδιο τρόπο και οι αντιδράσεις απέναντι στις αδικίες πρέπει να γίνονται με τρόπο που ταιριάζει στην κοινωνία μας. Θέλουμε να επισημάνουμε το εξής. Δηλώνουμε στην κοινή γνώμη ότι διεξάγοντας τον δίκαιο αγώνας μας, όπως εχθές έτσι και σήμερα, δίχως καμία καταστρεπτική και διασπαστική δραστηριότητα, χωρίς να επιτιθέμεθα σε ατομικά δικαιώματα κανενός, χωρίς να επιτιθέμεθα στα θεμελιώδη δίκαια και τις ελευθερίες, χωρίς να αποχωριζόμαστε το δίκαιο, θα τον συνεχίσουμε και δεν εγκρίνουμε προασπίσεις που υπερβαίνουν τα όρια αυτά.
Δικηγόρος Μπουρανεντίν Χακγκιουντέρ
Γενικός Πρόεδρος
Δικηγόρος Νετζμετίν Χουσεΐν
Γενικός Γραμματέας
.
