Η άγνωστη σχέση του Λεωνίδα Κύρκου με την Ροδόπη

Υπήρξε επίτιμος δημότης Νέου Σιδηροχωρίου κι ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των συντοπιτών του κάνοντας και τα αποκαλυπτήρια του ηρώου των 19 πεσόντων Σιδηροχωριτών
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Ροδοπιτών και ιδιαίτερα των Σιδηροχωριτών είχε ο ιστορικός ηγέτης της ανανεωτικής αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος, ο οποίος απεβίωσε τα ξημερώματα της Κυριακής σε ηλικία 87 ετών, μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό. Και αυτό γιατί ο Λεωνίδας Κύρκος αρκετά χρόνια πριν βρέθηκε στη πρώτη συνάντηση των απανταχού Σιδηροχωριτών και αποκάλυψε μάλιστα τότε το ηρώο του χωριού, την επιτύμβια πλάκα με τα ονόματα των 19 Σιδηροχωριτών, που θυσιάστηκαν στην παλιά πατρίδα το 1915 και ανάμεσά τους ήταν και δικοί του συγγενείς…Η συγκίνησή του ήταν έκδηλη όπως και ο σεβασμός με τον οποίο μιλούσε για τους προγόνους του.

«Συμπατριώτη» χαρακτηρίζει τον Λεωνίδα Κύρκο στο τελευταίο του αντίο ο πρώην δήμαρχος Ν. Σιδηροχωρίου Κώστας Βαρβάτος και αποκαλύπτει μέσα από ένα λιτό κείμενο πτυχές του ηγέτη της ανανεωτικής αριστεράς με τον οποίο είχε σχέσεις καρδιάς: «Με συγκίνηση και θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο του αγαπημένου μας συμπατριώτη Λεωνίδα Κύρκου το πρωί της Κυριακής 28 Αυγούστου 2011. Είχα την μεγάλη ευτυχία να τον γνωρίσω το 1987 τότε που η κοινότητα Ν. Σιδηροχωρίου και ο Μορφωτικός Όμιλος διοργάνωσαν για πρώτη φορά την συνάντηση Σιδηροχωριτών και ο Λεωνίδας Κύρκος αποκάλυψε στο ηρώο του χωριού την επιτύμβια πλάκα με τα ονόματα των 19 Σιδηροχωριτών, που θυσιάστηκαν στην παλιά πατρίδα το 1915 και ανάμεσά τους ήταν και δικοί του συγγενείς.

Τότε τιμήθηκε από την κοινότητα με τον τίτλο του «επίτιμου δημότη» για τους δημοκρατικούς του αγώνες, την πολιτική του αξία και για την προσφορά του στην πολιτιστική ανέλιξη του Ν. Σιδηροχωρίου Έκτοτε ξαναβρεθήκαμε δύο τρεις φορές ακόμη στο Ν. Σιδηροχώρι είτε στις συναντήσεις Σιδηροχωριτών, είτε στις πολιτικές του περιοδείες στην περιοχή μας. Πάντα όμως τον ενημέρωνα για τα νέα του χωριού και του έστελνα τις διάφορες εκδόσεις του Μορφωτικού Ομίλου, της Κοινότητας και τελευταία του Δήμου Ν.Σιδηροχωρίου. Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω άλλωστε ότι για τον Δήμο Ν.Σιδηροχωρίου, που αναπάντεχα προέκυψε στο Ν. Ροδόπης, καθοριστική ήταν η συμβολή του Λεωνίδα Κύρκου.

Ο Λεωνίδας Κύρκος πέρασε όλη του τη ζωή αγωνιζόμενος για την επικράτηση των προοδευτικών ιδεών της Ανανεωτικής Αριστεράς και για την πρόοδο και προκοπή του λαού μας. Οι αγώνες του αυτοί σημαδεύτηκαν από προσωπικές στερήσεις, ταλαιπωρίες, φυλακίσεις και καταδίκες. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς γιατί κουβαλούσε μέσα του τα ίδια ιδανικά που είχε και ο πατέρας του, ο θείος του γιατρός Κύρκος και ο παππούς του Κωνσταντάς Κύρκος στο Σαμμακόβι. Τώρα με την απώλεια του Λεωνίδα ένας ακόμα κρίκος από αυτούς που δένουν και μας τους νεότερους με την ιστορία μας χάνεται και φοβάμαι πως γινόμαστε πιο ευάλωτοι στις πολλές γκρίζες πολιτικές φιγούρες που έρχονται και παρέρχονται γκρεμίζοντας ένα τα όνειρα που μας ενέπνευσαν ο Λεωνίδας Κύρκος και οι άλλοι ιστορικοί πολιτικοί ηγέτες του τόπου μας. Αποχαιρετώντας τον αγαπημένο μας πατριώτη Λεωνίδα Κύρκο του εύχομαι καλό ταξίδι στο δρόμο για την αιωνιότητα και εκφράζω στην οικογένειά του τα θερμά μου συλλυπητήρια» θα πει ο κ. Βαρβάτος. Ο Λεωνίδας όσο ζούσε ΄’ηξερε την αγ΄’απη που έτρεφαν στο πρόσωπό του οι Σιδηροχωρίτες αλλα΄αυτή δυστυχώς δεν ερμηνευ’όταν και σε πολιτική στήριξη έτσι πάντα οι ψήφοι που έπαιρνε το κόμμα του από εδώ ήταν ελάχιστοι. «μ΄αγαπούν αλλάδεν με σταυρώνουν» έλεγε με χιούμορ και παράπονο. Το στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίζει ήταν ο ευρηματικός λόγιος και πλούσιος λόγος του. Μελίρρυτος ο Λεωνίδας Κύρκος ήταν από την στόφα μιας γενιάς πολιτικών που πίστευαν κι ενθάρρυναν την νεολαία, που σε κέρδιζαν με το που άνοιγαν το στόμα τους που ήξεραν να αντιμετωπίζουν παλικαρίσια αγώνες, κακουχίες, δύσκολες καταστάσεις. Ήταν φυσικό να συγκινήσει η απώλειασ και το άγγελμα του θανάτου του τους κατοίκους της Ροδόπης που τον ένοιωθαν σα δικό τους άνθρωπο.

Ο Σαμμακοβίτης με τις Κρητικές ρίζες

Ο Κύρκος γεννήθηκε το 1924 στο Ηράκλειο Κρήτης, γιος του Μιχαήλ Κύρκου που μαζί με τον Ι. Πασαλίδη και άλλες προσωπικότητες της Αριστεράς ίδρυσαν την ΕΔΑ. Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος, ο Λεωνίδας Κύρκος εκλέχτηκε με την ΕΔΑ μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια. Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι το Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας. Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος εξέφρασε τα συλλυπητήρια του και έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εκφράζω την βαθύτατη θλίψη μου για την απώλεια του Λεωνίδα Κύρκου, μιας εξέχουσας προσωπικότητας της πολιτικής, που σημάδεψε με τη δράση του την πορεία του τόπου.

Στη μακρά πολιτική σταδιοδρομία του αναδείχτηκε, μέσα από τους αγώνες και τις προοδευτικές ιδέες του, σε ιστορικό ηγέτη της Αριστεράς, υπηρετώντας με μαχητικότητα την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι αλλεπάλληλες θητείες του ως μέλους του Ελληνικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελούν περίτρανη απόδειξη της ευρείας αναγνώρισης των αγώνων του. Πολιτικός μιας άλλης γενιάς, αποτελεί με την αστείρευτη αγωνιστικότητά του και τη νηφάλια φωνή του έμπνευση για κάθε σύγχρονο πολιτικό». Δηλώσεις έκαναν ο πρωθυπουργός και όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων.
Η κηδεία του Λ. Κύρκου θα είναι πολιτική και θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, αύριο το απόγευμα.


Πηγή:  http://www.xronos.gr/