ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ
ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ;
Όσο οι γονείς δεν θα έχουν χρόνο για να διαβάσουν και να υποστηρίξουν τα παιδιά τους από τις μικρές ηλικίες κι τα όλα αναθέτουν σε δασκάλους κι άλλα πρόσωπα, τόσο φαινόμενα όπως του εκπαιδευτή-προπονητή στην Κρήτη, που καταχράστηκε της εμπιστοσύνης και ήδη είναι υπόδικος στις φυλακές της Τρίπολης για παιδεραστία, θα πληθαίνουν. Το θέμα από κοινωνιολογικής και νομικής άποψης υποστήριξε μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87,5 fm o δικηγόρος Θωμάς Λεχωβίτης, ο οποίος ορίστηκε από το δικαστήριο Ρεθύμνου αυτεπάγγελτα για την υπεράσπισή του ανθρώπου αυτού που ανέπτυσσε δικές του θεωρίες «σεξιστικής μύησης» στους ανήλικους αθλητές του αποποιούμενος τις ευθύνες του ενώ επί μήνες ήταν στην διακριτική παρακολούθηση των αστυνομικών αρχών μέχρι να δεθεί και να αποκαλυφθεί η υπόθεση που έκανε πάταγο στην κοινωνία της Κρήτης. Ακολούθησαν κι άλλες δύο τρανταχτές περιπτώσεις παιδεραστίας στην Κρήτη που μας έκαναν να προσεγγίσουμε το φαινόμενο να δούμε τη ματιά του δράστη μέσα από τη θέση του συνηγόρου υπεράσπισης.
Ο ίδιος ο κ. Λεχωβίτης μεγάλωσε και πήρε την γενική του μόρφωση στην Κομοτηνή όπου υπηρετούσαν οι γονείς του, και όπως είπε στον Δήμο Μπακιρτζάκη νοιώθει Θράκας, ενώ διατηρεί πολύ καλές αναμνήσεις από την πόλη των παιδικών του χρόνων που τότε ζούσε άλλους ρυθμούς. Στο ερώτημα πόσο ευάλωτα είναι τα παιδιά σε πόλεις με τουρισμό κι άλλα πρότυπα όπου κλονίζονται παραδοσιακές αξίες και ο οικογενειακός θεσμός δεν είναι ξεκάθαρος αποκρίθηκε ως εξής: «Πόλεις που έχουν τουρισμό είναι ευάλωτες σε αλλαγές ηθών, αφού ο νέος από την ηλικία των 14-15 ετών έρχεται πιο κοντά με ξένες νοοτροπίες, δεδομένου ότι υπάρχουν ξένοι άνθρωποι, υπάρχει μια χαλαρότητα στα ήθη το καλοκαίρι, δεν είναι τα πράγματα όπως στην Κομοτηνή. Την Κομοτηνή την είχα ζήσει μέχρι την ηλικία των 18 ετών, εμείς τότε ήμασταν παιδιά που αγνοούσαμε τι σημαίνει τουρίστας. Μέναμε σε μια πόλη που όταν έφυγα εγώ το 1979 είχε δεν είχε 2 καφετέριες… Ήταν διαφορετικές οι σχέσεις και μάλιστα από το 1977 και μετά, το πανεπιστήμιο ήδη έδωσε μια άλλου είδους ώθηση. Κυκλοφορούσαν οι φοιτητές – οι φοιτήτριες βοηθώντας στο να ανοιχτεί η πόλη».
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΡΟΙ ΕΥΘΥΝΩΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Αναφορές στην ενδιαφέρουσα αυτή συνέντευξη του κ. Λεχωβίτη έγιναν στα μελανά σημεία της σχέσης παιδιών και γονέων, στην παραμέληση του ρόλου των δεύτερων, αλλά και στην λανθασμένη νοοτροπία των νεαρών εφήβων να βρίσκονται ώρες στο διαδίκτυο στα πρώτα άγουρα χρόνια της ζωής του αποφεύγοντας ουσιαστικά την αληθινή επικοινωνία. «Προσωπικά νομίζω ότι είναι βασική η ευθύνη των γονέων, σε τέτοιες καταστάσεις. Χαρακτηριστικά πρέπει να δούμε ότι το 90% των παιδιών στο Ρέθυμνο για τα οποία μιλάμε είχαν για παράδειγμα παρουσία στο Facebook,και αναρωτιέμαι στην ηλικία 14ων ετών τι θέλει να πει ένα παιδί; Το Facebook είναι μια δυνατότητα που έχει κάποιος προκειμένου να διαφημίσει το προϊόν του, να έρθει σε επαφή με άλλους ανθρώπους, ξεκίνησε από καλλιτέχνες, πολιτικούς, από ανθρώπους που καταγράφουν μια πορεία και τώρα έγινε μόδα. Πέστε μου ένα παιδί 14 χρονών που πηγαίνει στην 1η γυμνασίου τι θέλει να καταγράψει ως εμπειρία ζωής με συνομηλίκους του ή άλλους ανθρώπους; Τι θα πει, τι βαθμό πήρε στα μαθηματικά, στην γεωγραφία;
Όταν ένας ανήλικος κλείνεται κατά κόρον στο δωμάτιο του επί 8-9 ώρες ασχολούμενος με το διαδίκτυο και ο γονέας αδιαφορεί λέγοντας ότι πχ. το παιδί μου είναι μέσα στο σπίτι και θεωρεί ότι αυτό εξασφαλίζει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, ο κίνδυνος υπάρχει στο σπίτι του.
Επίσης δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ενασχόληση με τέτοιες απρόσωπες μορφές προσέγγισης με τρίτους αφαιρεί από το παιδί του τη δυνατότητα σε άλλου είδους σχέσεις και προσβάσεις και προσεγγίσεις με συνομήλικους του, δηλαδή να βγουν, να μιλήσουν, να φλερτάρουν, να βγουν έξω, να πάνε σινεμά, να ανταλλάξουν μια άποψη σ’ αυτή την ηλικία, να μιλήσουν για μια εμπειρία που είχαν. Όταν γνωρίζουμε ανθρώπους μέσα στο ίντερνετ αγνοούμε πως είναι στην πραγματικότητα. Όταν ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα και διαμορφώνουμε εικονικές φιλίες, τότε είναι σαν να ανοίγουμε πόρτες, είμαστε ιδιαίτερα ευάλωτοι σε κάθε είδους πειρασμό και πρόκληση.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΧΡΟΝΟΣ 87,5FM
…Θεωρώ λοιπόν ότι ο κάθε ένας εισβολέας στην δική μου ή στην δική σας ελευθερία, εκμεταλλεύεται κάποια κενά που έχουμε στην συγκρότηση μας. Όταν λοιπόν το κενό το χορηγούμε εμείς οι γονείς με απλοχεριά ή οι έχοντες την ευθύνη της επιμέλειας τότε είμαστε θεατές τέτοιων φαινομένων…» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Λεχωβίτης.
Αναφορές έγιναν και στη νοοτροπία να μην πολυχαϊδεύουν οι γονείς τα παιδιά θεωρώντας ότι πάντα έχουν δίκαιο, να τα χαλυβδώσουν, ώστε να έχουν αντιστάσεις σε κάθε πρόκληση, ώστε με σωστή καθοδήγηση να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους και γενικά να μην είναι ευάλωτα.
ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΤΡΙΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΕΙΡΑΓΑΚΗΣ
Σχετικά με τον συγκεκριμένο προπονητή εκπαιδευτικό που αντιμετωπίζει την κατηγορία της ασέλγειας θα ακολουθήσουν ιατρικές πραγματογνωμοσύνες για την ψυχική του ισορροπία, ενώ είναι γεγονός ότι εκμεταλλεύτηκε τη θέση του ως εκπαιδευτικός και προπονητής για να προσεγγίσει τα παιδιά, δημιουργήθηκε ένα στάδιο ιδιαίτερης οικειότητας μαζί τους, έβγαινε με τα παιδιά, αναπλήρωνε γονεϊκές, θέσεις, φίλων, οικείων και με αυτή την εμπιστοσύνη ήταν πάρα πολύ εύκολο να έρθει σε τέτοιες επαφές σεξιστικού χαρακτήρα. «‘Ηταν ο πλέον δημοφιλής εκ των εκπαιδευτικών. Φανταστείτε ότι υπήρχαν γονείς οι οποίοι ήθελαν μετ’ επιτάσεως να αναλάβει τα παιδιά τους ο εντολέας μου και δεν ήθελαν να πηγαίνουν σε άλλα ειδικά τμήματα της συγκεκριμένης ομάδας και οργάνωσης. ΄Ηθελαν ειδικά τον εντολέα μου γιατί είχε τις καλύτερες κριτικές επειδή μίλαγε με τα παιδιά, έβγαινε μαζί τους αντικαταστούσε φίλους των παιδιών και όλοι τον εκθείαζαν μέχρι τη στιγμή της σύλληψης του και έπεσαν όλοι από τα σύννεφα. Επομένως ένας εκπαιδευτικός που θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα και βέβαια δεν έχει κάποια παθογένεια στην όλη του συμπεριφορά, θα μπορεί να έχει και αυτός τέτοιου είδους σχέσεις με την έννοια της φιλικότητας και όχι της φιλικότητας επί ίσοις όροις, με την έννοια της οικειότητας με τα παιδιά, να ακούει τα προβλήματα τους, να τα συμβουλεύει και τα λοιπά, δεν μπορεί ο εκπαιδευτικός να κάνει το ωράριο του και να φεύγει» υποστηρίζει ο κ. Λεχωβίτης για να μην πάμε στο άλλο άκρο.
ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
ΧΡΟΝΟΣ: Εκ των υστέρων, όταν τελείωσε η υπόθεση αυτή, τι σας έχει πει ο εντολέας σας, τι σας είπαν οι γονείς των παιδιών, με την δεύτερη – τρίτη ματιά.
-Με τους γονείς των παιδιών αντιλαμβάνεστε ότι λόγω της διακριτικότητας της όλης ιστορίας ούτε ήλθα σε επαφή, ούτε βέβαια μπορεί κάποιος να φανερωθεί, εκείνο που προέχει τώρα στο Ρέθυμνο που είναι το μέρος όπου εκδηλώθηκε το φαινόμενο είναι να κρατηθεί η ανωνυμία των παιδιών για εύλογους λόγους. Ένα παιδί που θα εκτεθεί κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο χλεύης έναντι των συμμαθητών του.
Τα παιδιά του εντολέα μου έχουν φύγει, δεν μένουν στο Ρέθυμνο, ακριβώς για να μην αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους φαινόμενα κριτικής και χλεύης απέναντι τους. Ο εντολέας μου θεωρεί ότι δεν ήταν σεξουαλικής φύσης η προσέγγιση του, θεωρεί ότι ήταν σεξιστικού περιεχομένου μύηση στην διαμόρφωση μιας προσωπικότητας, ιδιαίτερα ισχυρής, δηλαδή ότι μέσα από αυτά τα φαινόμενα τα σεξιστικά και όχι σεξουαλικά, γιατί όλες του οι προσεγγίσεις δεν είχαν ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη κατά τον εντολέα μου, θεωρεί ότι αυτά τα φαινόμενα ήταν ένα είδος μύησης κυρίως σε ομαδικά αθλήματα όπου χρειάζεται μια ιδιαίτερη ενίσχυση μεταξύ των παικτών.
ΧΡΟΝΟΣ: Υπήρξαν κι άλλες υποθέσεις παιδεραστίας πολύ πρόσφατα στην Κρήτη. Σε πανελλαδικό επίπεδο έχουμε στοιχεία;
-Σε πανελλαδικό επίπεδο δεν υπάρχουν στοιχεία. Απλώς το ίδιο κρούσμα σε κορίτσια μεγαλύτερης ηλικίας βέβαια παρατηρήθηκε στο Ρέθυμνο αλλά είχε δυστυχή κατάληξη γιατί ο εκπαιδευτικός μετά την σύλληψη του για καταγγελίες τέτοιου περιεχομένου με μαθήτριες πάλι σε αθλητική ομάδα, αυτοκτόνησε»…
Πηγή: http://www.xronos.gr/
