ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Σε γενικές γραμμές ο στίβος δεν είναι άθλημα που προσφέρεται για φανατισμούς, ωστόσο το κοινό του είναι ιδιαίτερα θερμό. Και στην διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κλειστού Στίβου που διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη, όταν μιλάμε για ιδιαίτερα θερμό κοινό, το μυαλό όλων θα πηγαίνει στους Έλληνες που έκαναν όλους τους αθλητές, είτε τους δικούς μας είτε τους ξένους, να νιώθουν ότι αγωνίζονται στην... Ελλάδα. Αν και θα μας επιτρέψετε να σας πούμε ότι ενδεχομένως αν η διοργάνωση φιλοξενούνταν στην πατρίδα μας, τόσος παλμός από το ελληνικό φίλαθλο κοινό να μην υπήρχε, ούτε και τόσο αισθητή παρουσία.
Στο κλειστό γυμναστήριο του Ατακόι όμως, η ελληνική παρουσία στις κερκίδες δεν ξεχώριζε μονάχα από τις γαλανόλευκες ομοιόμορφες εμφανίσεις που φορούσαν οι περισσότεροι φοιτητές του ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής, ούτε από τις ιαχές «Ελλάς Ελλάς» που ακούστηκαν δυνατά σε όλο το στάδιο κατά την παρουσίαση του Κώστα Μπανιώτη και του Δημήτρη Χονδροκούκη πριν την έναρξη του τελικού του ύψους. Στην κερκίδα υπήρχε κρεμασμένη και ελληνική σημαία και δίπλα ένα πανό του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, από τα ελάχιστα που γενικά κερμάστηκαν σε αυτήν την διοργάνωση (δεν μετρήσαμε πάνω από δέκα με δεκαπέντε και τις τρεις ημέρες).
Δεν γνωρίζουμε αν το εντόπισαν οι τηλεοπτικές κάμερες, ωστόσο εμείς το απαθανατίσαμε από τα δημοσιογραφικά θεωρεία. Είχε στηθεί μαζί με την ελληνική σημαία που προαναφέραμε ακριβώς πίσω ακριβώς τους βατήρες των 60 μέτρων, στο «πέταλο» δηλαδή του σταδίου και ακριβώς από την απέναντι μεριά όπου βρίσκονταν το στρώμα του ύψους, στο οποίο είχαμε την διπλή ελληνική παρουσία με τον Χονδροκούκη και τον «δικό μας» Μπανιώτη. Βλέπετε, για εκείνο το σημείο κατάφερε να εξασφαλίσει εισιτήρια η αποστολή του Εθνικού, εκεί «έστησε» και τα διακριτικά της παρουσίας της στο Παγκόσμιο Κλειστού της Πόλης...
Πηγή: http://www.thrakisport.gr/
