Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Ενεργοποίηση της Ε.Ε. και μαζικές απελάσεις ζητά ο Σταύρος Λυγερός

ΑΡΘΡΟ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΘΡΑΚΙΩΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

          ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ



Η όξυνση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης και η εξαγγελία δημιουργίας 30 φυλασσόμενων κέντρων υποδοχής επανέφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση για μια εθνική μεταναστευτική πολιτική. Βασική πτυχή της πρέπει να είναι η μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση, σε συνδυασμό με την (κατ’ επιλογήν αλλά σε μεγάλο αριθμό) παραχώρηση ιθαγένειας σε μετανάστες που είναι πολιτισμικά συμβατοί και ως εκ τούτου ενσωματώνονται στην ελληνική κοινωνία. Για να είναι αποτελεσματική μια εθνική μεταναστευτική πολιτική, όμως, πρέπει να δημιουργηθεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για το πρόβλημα. Οι δε εθνικές δράσεις πρέπει να αφορούν ταυτοχρόνως πολλά μέτωπα:


1. Πρέπει να εξετασθούν ταχύτατα οι συσσωρευμένες αιτήσεις για πολιτικό άσυλο, ώστε να είναι σαφές ποιοι δικαιούνται προστασία και ποιοι όχι. Σήμερα, αρκετές δεκάδες χιλιάδες προστατεύονται επειδή εκκρεμεί η αίτησή τους.

2. Πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή παράνομης εισόδου. Δεν μπορεί να μηδενισθεί, αλλά μπορεί να συρρικνωθεί. Τέτοια μέτρα είναι η κατασκευή του φράκτη στον Εβρο και οι πυκνές περιπολίες σε Εβρο και Αιγαίο. Η FRONTEX θα ήταν ισχυρό αποτρεπτικό εργαλείο εάν περιπολούσε και εντός της τουρκικής επικράτειας στον Εβρο και στο Αιγαίο. Η Αθήνα πρέπει να πιέσει την Ε.Ε. να συμπεριλάβει αυτήν την απαίτηση στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας.

3. Στο εσωτερικό πρέπει να σταματήσει το καθεστώς ανοχής. Πρώτον, να γίνονται συστηματικοί έλεγχοι και να επιβάλλονται εξοντωτικά πρόστιμα σε όσους νοικιάζουν οικήματα σε μετανάστες χωρίς άδεια παραμονής. Δεύτερον, να υπάρξει μηδενική ανοχή στη «μαύρη» εργασία με την επιβολή εξοντωτικών προστίμων σε όσους απασχολούν λαθρομετανάστες. Τρίτον, πραγματοποίηση αστυνομικών επιχειρήσεων για την εξάρθρωση των συμμοριών που διακινούν ναρκωτικά, ελέγχουν την πορνεία και ληστεύουν. Τέταρτον, συστηματική καταπολέμηση του παρεμπορίου.

Η ασφυκτική πίεση που θα ασκηθεί έτσι θα προκαλέσει κάποια ροή οικειοθελούς επαναπατρισμού λαθρομεταναστών, που χρηματοδοτείται από κοινοτικό πρόγραμμα. Η ροή αυτή θα μεγαλώσει πολύ μόνο εάν οι λαθρομετανάστες πεισθούν ότι όσοι δεν επαναπατρίζονται οικειοθελώς, θα απελαύνονται. Οι απελάσεις θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά και για όσους σχεδιάζουν να εισέλθουν στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.

Το πρόβλημα, λοιπόν, θα ανακυκλώνεται εάν δεν εξασφαλισθεί η δυνατότητα μαζικών απελάσεων. Η απέλαση, όμως, είναι δύσκολη. Ακόμα κι όταν ταυτοποιείται η εθνικότητα των λαθρομεταναστών, τα προξενεία των χωρών προέλευσης στην Αθήνα δίνουν με το σταγονόμετρο τα αναγκαία έγγραφα. Πρώτον, επειδή οι κυβερνήσεις είναι απρόθυμες. Δεύτερον, επειδή οι εδώ προξενικές αρχές δέχονται απειλές από τα κυκλώματα ή συνεργάζονται μαζί τους.

Ετσι, το έργο αυτό πρέπει να το αναλάβει η Κομισιόν. Οι λίστες των προς απέλαση λαθρομεταναστών απ’ όλες τις χώρες-μέλη να στέλνονται στις αρχές των χωρών προέλευσης και από εκεί να εξασφαλίζονται τα αναγκαία έγγραφα. Τη διαδικασία μπορεί να διεκπεραιώνουν επιτόπου οι διπλωματικές αντιπροσωπείες της Ε.Ε. στις χώρες προέλευσης λαθρομεταναστών.

Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι ευρωπαϊκό και γι’ αυτό είναι αναγκαία η ύπαρξη κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Σε συμμαχία με τις άλλες χώρες-μέλη που είναι πύλες εισόδου. Oι εταίροι έχουν βολευτεί από τη μετατροπή της Ελλάδας σε ανθρώπινη «χωματερή». Δεν αρκεί το αίτημα για κατάργηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ». Η Αθήνα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν θα είναι πια σε θέση να λειτουργεί σαν ανάχωμα.

Η ενεργοποίηση της Ε.Ε. είναι αναγκαία και σ’ ένα άλλο επίπεδο. Η Αγκυρα δεν τηρεί τη διμερή συμφωνία επαναπροώθησης μεταναστών που εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα από την Τουρκία. Θα εξασφαλισθεί εάν η Ε.Ε. θέσει ως όρο για την προώθηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας την υπογραφή ευρωτουρκικής συμφωνίας επαναπροώθησης.

Μέχρι να διαμορφωθεί κοινή μεταναστευτική πολιτική, η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Μπορεί για τις απελάσεις να χρησιμοποιείται νοικιασμένο αεροπλάνο και πρώην πιλότοι της Ολυμπιακής που έχουν μεταταχθεί στο Δημόσιο. Στο ίδιο πλαίσιο είναι αναγκαία η κατασκευή των κέντρων υποδοχής και για όσους εισέρχονται παράνομα, αλλά και για όσους είναι υπό απέλαση.

Οσο στο κέντρο της Αθήνας θα κυριαρχεί η ανασφάλεια, καμία ανάπλαση δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Το αίσθημα ασφάλειας θα αποκατασταθεί όχι με επιχειρήσεις «σκούπα», αλλά με οριστική κατάλυση των άτυπων γκέτο. Αυτό είναι δυνατόν μόνο εάν καταστούν δυνατές οι μαζικές απελάσεις.

.