Απίστευτο! Ανοίγουν περισσότερες επιχειρήσεις από όσες κλείνουν στην Θράκη

ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΑΠΟ 
ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΝΟΜΟΥΣ, 
ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΑ 
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ 
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ 
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

       ΜΑΘΕΤΕ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ




Στη γλώσσα των αριθμών, η οικονομική κρίση δείχνει να έχει «ξεχάσει» τον Έβρο και τη Ροδόπη την τελευταία διετία, σε ότι αφορά τουλάχιστον τους δείκτες ίδρυσης και εγγραφής νέων επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, οι εγγραφές στα μητρώα των δύο αντίστοιχων επιμελητηρίων υπερτερούν σημαντικά των διαγραφών, τόσο στο εννεάμηνο Ιανουαρίου- Σεπτεμβρίου 2012, όσο και στο σύνολο του 2011.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι, στο φετινό εννεάμηνο, οι εγγραφές στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ροδόπης ήταν, σχεδόν τριπλάσιες, σε σχέση με τις διαγραφές, ενώ και στους δύο νομούς οι διαγραφές εμφανίζονται μειωμένες σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο!

Η θετική αυτή εικόνα ως προς την επιχειρηματικότητα είναι σε μεγάλο βαθμό απατηλή. Κι αυτό, διότι συνδέεται και με την ανάπτυξη της λεγόμενης «επιχειρηματικότητας ανάγκης», π.χ., από ανέργους, που ιδρύουν μικροεπιχειρήσεις, συχνά θνησιγενείς, χωρίς να αποτυπώνει το γεγονός ότι ανάμεσα στους διαγραφέντες υπάρχουν συχνά μεγάλες επιχειρήσεις, με αντίστοιχα υψηλούς τζίρους και σημαντική συμβολή στην απασχόληση.

Πάντως, ένα ποσοστό των νέων εγγραφών προέρχεται από πράγματι δυναμικές επιχειρήσεις, που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες εν μέσω κρίσης. Στον τρίτο νομό της Θράκης, της Ξάνθης, αριθμοί και πραγματικότητα συμβαδίζουν.

«Ανοίγουν επιχείρηση για να βγει ένα μεροκάματο» οι άνεργοι στη Ροδόπη

Στο εννεάμηνο του 2012, 53 επιχειρήσεις έκαναν την εγγραφή τους στα μητρώα του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, έναντι μόλις 18 διαγραφών, ενώ στο αντίστοιχο διάστημα του 2011, οι εγγραφές ήταν 41 και οι διαγραφές 25.

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι πριν αρχίσει να εκδηλώνεται εντονότερα η κρίση, δηλαδή το 2008, οι διαγραφές ήταν υπερτριπλάσιες των εγγραφών (113 έναντι 33), σύμφωνα με στοιχεία, που έθεσε στη διάθεση του ΑΜΠΕ η αρμόδια υπηρεσία του επιμελητηρίου. «Μπορεί το ισοζύγιο εγγραφών-διαγραφών στη Ροδόπη να φαίνεται θετικό, αλλά τα δύο δεν είναι ισοδύναμα. Κλείνουν επιχειρήσεις παλιές, με μεγάλες τζίρους, που δεν τα κατάφεραν, και ανοίγουν μικρές, όπως σουβλατζίδικα ή καφετέριες, με μεγάλο ρίσκο, γιατί απλά δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για τους νέους.

Αν οι νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν είχαν κάποια φαντασία, εξωστρέφεια ή ανταγωνιστικότητα, θα ήμουν αισιόδοξος. Εδώ, όμως, οι επιχειρήσεις ανοίγουν για να βγει το μεροκάματο, γι' αυτό άλλωστε έχουν και μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας», σημειώνει, μιλώντας στο ΑΜΠΕ, ο πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, Νίκος Αγγελίδης.

Κατά τον ίδιο, το ποσοστό των μεταποιητικών επιχειρήσεων, που λειτουργούν σήμερα με ζημίες στη Ροδόπη, είναι της τάξης του 50%, αντίστοιχο με της υπόλοιπης Βόρειας Ελλάδας. Υπενθυμίζεται ότι στην άλλοτε ευημερούσα ΒΙΠΕ Κομοτηνής, όπου κάποτε εργάζονταν σχεδόν 20.000 άτομα, σήμερα μετά βίας απασχολούνται 900, ενώ από τις 100 εδρεύουσες εκεί επιχειρήσεις, έχουν απομείνει περίπου δέκα.

«Πιστεύω ότι η περιοχή της Θράκης έχει τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης και εξωστρέφειας, αλλά μας κρατάει κάτω η έλλειψη, έστω στοιχειώδους, επιχειρηματικού περιβάλλοντος και η έλλειψη σχεδιασμού», επισημαίνει και προσθέτει ότι οι επιχειρηματίες πρέπει ακόμη να τα βγάλουν πέρα με την άτυπη στάση πληρωμών προς τις επιχειρήσεις που έχει κηρυχθεί από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα την τελευταία διετία.

«Οι επιχειρήσεις δεν έχουν πληρωθεί για υπηρεσίες που παρείχαν και για τις οποίες οι ίδιες έκοψαν τιμολόγια και πλήρωσαν ΦΠΑ. Έτσι, σήμερα έρχονται και βάζουν χειροπέδες σε επιχειρηματίες, που χρωστούν 5.000 ευρώ στο δημόσιο, ενώ το ευρύτερο δημόσιο τούς χρωστά 200.000», υποστηρίζει.

Έχει μπει στο DNA μας η μονοκαλλιέργεια με επιδοτήσεις

Σύμφωνα με τον κ. Αγγελίδη, ο οποίος τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) στην περιοχή, διέξοδο θα μπορούσε να δώσει, μεταξύ άλλων, η μεγαλύτερη εξειδίκευση των υποψήφιων επιχειρηματιών, κάτι που θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα και μέσω στενότερης συνεργασίας των επιχειρήσεων με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Όπως παρατηρεί, η γενικότερη λογική της επιδοτούμενης μονοκαλλιέργειας έχει μπει στο DNA των Ελλήνων, ενώ αυτό που χρειάζεται, πχ, στον πρωτογενή τομέα, είναι η ανάπτυξη αγροτικών επιχειρήσεων με πραγματικά επιχειρηματικές δομές.

Συντριβή της μεταποίησης στην Ξάνθη και ανεργία πάνω από 50%

Στην περίπτωση του νομού Ξάνθης, η γλώσσα των αριθμών δεν ψεύδεται: την τελευταία πενταετία, κατεγράφησαν στα μητρώα του εκεί Επιμελητηρίου 2.775 εγγραφές και 4.233 διαγραφές. Τα τελευταία δέκα χρόνια, ο νομός Ξάνθης «έχασε» πολλές από τις μεγάλες επιχειρήσεις, που κάποτε έδιναν πνοή στην τοπική οικονομία, απασχολώντας χιλιάδες εργαζομένους (π.χ. ΣΕΒΑΘ/ΣΕΠΕΚ, προβληματική λειτουργία της Diana κτλ).

Στο δε φετινό 9μηνο, οι διαγραφές επιχειρήσεων από τα μητρώα του Επιμελητηρίου έφτασαν τις 366 και οι εγγραφές μειώθηκαν σε 288. Πέρυσι, διεγράφησαν 444, ενώ εγγράφηκαν μόνο 296. Το 2007, αντίθετα, πριν τα κύματα της κρίσης φτάσουν στην Ξάνθη, η εικόνα ήταν αντίστροφη: οι εγγραφές ήταν τότε 614 και οι διαγραφές περίπου οι μισές.

Πολλές ακόμη επιχειρήσεις έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει, αλλά δεν μπορούν να κλείσουν και τυπικά, λόγω οφειλών προς το δημόσιο, που αδυνατούν να εξοφλήσουν... «Η μεταποίηση και ο παραγωγικός τομέας ευρύτερα στην Ξάνθη, έχουν συντριβεί. Η πραγματική ανεργία στο νομό θεωρώ ότι ξεπερνά το 50%, ενώ το ποσοστό των μεταποιητικών επιχειρήσεων, που λειτουργούν με ζημίες, πιστεύω ότι υπερβαίνει το 50%», δηλώνει στο ΑΜΠΕ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης, Στυλιανός Μωραΐτης.

Στα 50-60 εκατ. ευρώ οι οφειλές από το 12% στο νομό Ξάνθης

Κατά τον ίδιο, πολύ μεγάλο πρόβλημα για την Ξάνθη αποτελεί το γεγονός ότι βρίσκεται κοντά σε δύο κράτη (Βουλγαρία, Τουρκία), που έχουν πολύ χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από την Ελλάδα και πολύ απλούστερες διαδικασίες, π.χ, αδειοδότησης επενδύσεων.

Παράλληλα, ο νομός μαστίζεται από το παραεμπόριο (βλ. πρόσφατο σχετικό κείμενο του ΑΜΠΕ), ενώ σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ανέρχονται οι οφειλές του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις. «Μόνο από το 12% (σ.σ. επιδότηση του κόστους εργασίας σε παραμεθόριες περιοχές), οι οφειλές στο νομό μας είναι 50-60 εκατ. ευρώ», υποστηρίζει ο κ.Μωραΐτης, σύμφωνα με τον οποίο «σήμερα έχει αποπληρωθεί ολόκληρο το 12% του 2008 και έχει ξεκινήσει η καταβολή του πρώτου εξαμήνου του 2009 σε κάποιες επιχειρήσεις, αλλά για το 2010, το 2011 και φυσικά το 2012, τίποτα μέχρι στιγμής».

Έβρος: Επιχειρηματικότητα όχι μόνο ανάγκης, αλλά και ευκαιρίας

Στο νομό Έβρου, η «επιχειρηματικότητα ανάγκης», σε συνδυασμό με την «επιχειρηματικότητα ευκαιρίας», έφεραν την τελευταία διετία αυξημένες εγγραφές νέων επιχειρήσεων, εν συγκρίσει με τις διαγραφές. Συγκεκριμένα, στο εννεάμηνο του 2012, 389 επιχειρήσεις έκαναν το «ντεμπούτο» τους στα μητρώα του Επιμελητηρίου Έβρου, ενώ 308 διεγράφησαν.

Πέρυσι οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 409 και 295 και το 2007 διαμορφώθηκαν σε 791 και 365, σύμφωνα με στοιχεία, που έθεσαν στη διάθεση του ΑΜΠΕ οι αρμόδιες υπηρεσίες του επιμελητηρίου.

«Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ένα μέρος των εισερχομένων αυτών επιχειρήσεων πηγάζει από τις ανάγκες. Αναμφίβολα όμως, ένα άλλο σημαντικό κομμάτι των νέων επιχειρήσεων δημιουργήθηκε προκειμένου να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που αναδύονται από την τρέχουσα κρίση[…]», επισημαίνει στο ΑΜΠΕ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, Χριστόδουλος Τοψίδης.

Ερωτηθείς για τις οικονομικές οφειλές της Πολιτείας απέναντι στην επιχειρηματική κοινότητα του Έβρου, ο κ.Τοψίδης απάντησε -χωρίς να προσδιορίσει το ύψος τους- ότι αυτές αφορούν κυρίως την επιδότηση του 12% των εργοδοτικών εισφορών, την αποπληρωμή τοπικών επιχειρήσεων-προμηθευτών του δημοσίου, καθώς επίσης και τις αποζημιώσεις για τις ζημίες που προέκυψαν από τις πρόσφατες πλημμύρες του ποταμού Έβρου.

Πλήγμα ιδίως για τις περιοχές βορείου Έβρου η περιορισμένη λειτουργία της μονάδας της ΕΒΖ

Ο κ.Τοψίδης επισήμανε ακόμη ότι η παρουσία του εργοστασίου της ΕΒΖ στην περιοχή ήταν καταλυτική για την ανάπτυξη και στήριξη του αγροτικού εισοδήματος και πληθυσμού. «Ο περιορισμός της λειτουργίας της εν λόγω μονάδας, έχει σημαντικές αρνητικές επιδράσεις για την τοπική οικονομία, και ιδιαίτερα για τις περιοχές του βορείου Έβρου», επισήμανε.

Κατά τον κ. Τοψίδη, γίνονται προσπάθειες για τη διασύνδεση του πρωτογενούς τομέα με τον δευτερογενή -και συγκεκριμένα με τη μεταποίηση και την ανάδειξη τοπικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων της περιοχής. «Αυτές οι προσπάθειες, βρίσκονται στο ξεκίνημα τους, και η υποστήριξη μας, ως θεσμικού φορέα, είναι ουσιαστική έτσι ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα», κατέληξε.

.