και για αυτό καθυστέρησε
να διαδοθεί η θλιβερή είδηση
Ήταν μαχητικό στέλεχος του
Συλλόγου Διδασκόντων του
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Ένας ακέραιος συμπολίτης των τελευταίων χρόνων, η επίκουρος
καθηγήτρια του τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών
Μάρθα Πύλια έφυγε ανήμερα Χριστούγεννα από τη ζωή για τους δικαιότερους ίσως
κόσμους, για τους οποίους εν ζωή αγωνιζόταν. Τους κόσμους, με λογική,
ευαισθησία, αξιοκρατία και με τα αγαθά της παιδείας προσιτά και φωτεινά για τον
καθένα.
Οι μέρες της γιορτής καθυστέρησαν να μεταφέρουν την είδηση,
την οποία πληροφορηθήκαμε καθυστερημένα από το μικρό σημείωμα των ηλεκτρονικών
«Αναγνώσεων» και αμέσως μετά από την ακόλουθη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, με ημερομηνία 26/12/2012.
«Μόλις στα 53 της χρόνια, η συντρόφισσα Μάρθα Πύλια έφυγε
από τη ζωή, αφού πρώτα έδωσε, με παροιμιώδη μαχητικότητα, την άνιση μάχη με την
επάρατη νόσο. Η Μάρθα Πύλια γεννήθηκε στον Κορυδαλλό όπου εντάχθηκε, από τα
γυμνασιακά της χρόνια, στον «Ρήγα Φεραίο». Σπούδασε στο Πάντειο, Οθωμανική Ιστορία
στη Σορβόννη, καθώς και Οθωμανική και Τούρκικη Γλώσσα, στο Παρίσι και την
Κωνσταντινούπολη.
Ήταν επίκουρη καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο
Θράκης, εξέχον και μαχητικότατο μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων του,
εκλεγμένη με τη «Συσπείρωση» στη Διοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣΔΕΠ, δίνοντας
καθημερινές μάχες για μια ουσιαστικά δημοκρατική λειτουργία του πανεπιστημίου,
ενώ, ταυτόχρονα, μετείχε πολιτικά στην τοπική κοινωνία της Ροδόπης, όπου ήταν
και υποψήφια βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, στις εκλογές του 2009. Ως μέλος της
Συντακτικής Επιτροπής των «Αναγνώσεων» της Κυριακάτικης Αυγής παρενέβη
πολύπλευρα, δίχως εκπτώσεις επιστημονικής ή ιδεολογικής τάξης, ιδίως σε
ζητήματα δημόσιας χρήσης της Ιστορίας, παλεύοντας για την επικράτηση του
ορθολογισμού σε μισαλλόδοξους καιρούς.
«Οι πολιτισμοί δεν είναι θνητοί», μας υπενθυμίζει ο
αγαπημένος της Μπρωντέλ. «Επιζούν παρ’ όλες τις μεταμορφώσεις, τις καταστροφές.
Στην κατάλληλη στιγμή ξαναγεννιούνται από τις στάχτες τους. Κατεστραμμένοι,
τουλάχιστον φθαρμένοι, ξαναφυτρώνουν σαν την αγριάδα». Οι άνθρωποι, πάλι, ζουν
στην ανάμνηση του τελευταίου επιζώντα μάρτυρα της ύπαρξής τους. Ζουν στο στόμα
του, για την ακρίβεια. Και ξαναζούν πολλές ζωές, τόσες όσες και οι φορές που
μνημονεύονται. Και τη Μάρθα Πύλια οφείλουμε να τη μνημονεύουμε συχνά.»
Η Μάρθα Πύλια, όπως αναφέρει και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ,
υπήρξε μέλος, και πρόεδρος, του Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων του και εκλεγμένη
με τη «Συσπείρωση» στη Διοικούσα Επιτροπή της ΠΟΣΔΕΠ, μαχητικότατο μάλιστα. Μία
εξάλλου από τις τελευταίες μας συνομιλίες τον Μάρτη περίπου αφορούσε σε
ανακοίνωση του Συνδικαλιστικού Οργάνου των διδασκόντων του Δημοκριτείου για τα
διοικητικά συμβούλια των Πανεπιστημίων και την αξιολόγηση, γιατί πεποίθησή της
ακλόνητη ήταν ότι οι δάσκαλοι του Πανεπιστημίου οφείλουν να έχουν και άποψη και
φωνή…
Το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Διδασκόντων του ΔΠΘ
εξέδωσε με την ανακοίνωση του θανάτου της την κάτωθι ανακοίνωση…
«Αγαπητοί συνάδελφοι,
δυστυχώς σε μια από τις σημαντικότερες γιορτές είμαστε στη δυσάρεστη
θέση να σας ενημερώσουμε ότι μόλις πληροφορηθήκαμε το θάνατο
της
προέδρου του συλλόγου μας Μάρθας Πύλια μετά από πολύμηνη
άνιση μάχη.
Η Μάρθα Πύλια ήταν επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Γλωσσών,
Φιλολογίας
και Πολιτισμού των Παρευξεινίων χωρών. Οι αγώνες της Μάρθας
για ένα δημοκρατικό και δημόσιο πανεπιστήμιο θα μας καθοδηγούν εμάς τους
συναγωνιστές και φίλους της.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά της.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ε.Σ. ΔΕΠ Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών
Επιστημών ΔΠΘ»
