Επικαλέστηκε γνωριμίες με το περιβάλλον Καραμανλή αλλά και τον ρώσο μεγιστάνα... Αμπράμοβιτς
ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Είναι από τις υποθέσεις που θυμίζουν ελληνική ταινία στο γραφείο του υπουργού, όπου γίνονται τα ρουσφέτια, τηλεφωνεί ο ιδιαίτερος, σηκώνει το ακουστικό, συνομιλεί, αλλά το τηλέφωνο δεν είναι στην πρίζα. Μόνο που στη συγκεκριμένη δικάσιμο φαινόταν ότι τα εμπλεκόμενα πρόσωπα φερόταν ότι ήταν του στενού περιβάλλοντος του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή και χρησιμοποιούσαν την άμεση γνωριμία με τον πρώην διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρώην πρωθυπουργού, Γιάννη Αγγέλου, καταφέρνοντας να αποσπούν σοβαρά χρηματικά ποσά από θύματα που ήθελαν να βολευτούν στο δημόσιο και ήταν διατεθειμένα να …πληρώσουν γενναία ποσά. Η πρώτη δικογραφία που αφορά τον Χαράλαμπο Βαμβακίδη από τη Θεσσαλονίκη είναι ένα μνημείο περιπτώσεων που με απίστευτο τρόπο χειριζόταν διάφορους ανθρώπους που τους αποσπούσε μεγάλα χρηματικά ποσά επικαλούμενος γνωριμίες με τον πρώην πρωθυπουργό και το περιβάλλον του μέχρι τον Αμπράμοβιτς!
Σε δύο χρόνια φυλάκιση με 3τή αναστολή για απάτη, καταδικάστηκε ο τέως βουλευτής της Ν.Δ., Νίκος Σαλίκας, από το Εφετείο Θράκης. Κατά της απόφασης άσκησε έφεση, ενώ εκπροσωπήθηκε στο δικαστήριο δια του συνηγόρου του
Εμπόριο ελπίδας σε ανθρώπους που αναζητούσαν απεγνωσμένα μια θέση στο δημόσιο πουλούσε κι ένας άλλος Θεσσαλονικιός, ο Χαράλαμπος Βαμβακίδης που εμφανιζόταν ως … κολλητός του γραμματέα του Κων. Καραμανλή, κ. Αγγέλου. Από την ίδια παθούσα της Κομοτηνής είχε αποσπάσει 23.000 ευρώ, αλλά καταδικάστηκε και για άλλες απάτες σε κάθειρξη 9 ετών και 21 ημερών με την υπ’ αριθμ. 1655 απόφαση του τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης
Εμείς θα σταθούμε όμως στη δικογραφία που αφορά τον τέως βουλευτή της Ν.Δ. Νικόλαο Σαλίκα, ο οποίος καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό από το τριμελές Εφετείο Θράκης δικηγόρος ων, για απάτη ιδιαίτερα μεγάλης αξίας κατ’ εξακολούθηση με ιδιαίτερα μεγάλη ζημία. Η δίκη έγινε δίχως τη φυσική παρουσία του κατηγορουμένου που εκπροσωπήθηκε δια του συνηγόρου του Γιώργου Κυμπαρίδη.
Σύμφωνα με τη δικογραφία και όσα κατήγγειλε η παθούσα: «περί τα μέσα Ιανουαρίου του έτους 2006 συναντήσαμε τυχαία μαζί με τον σύζυγό μου, τον Νικόλαο Σαλίκα, δικηγόρο Κομοτηνής, στην οδό Ορφέως στην πόλη της Κομοτηνής, τον οποίο γνωρίζαμε από καιρό και σε συζήτηση που είχαμε για το ότι δεν έχω απασχόληση, εξεδήλωσε ενδιαφέρον και μου εζήτησε να περάσω από το δικηγορικό του γραφείο, που βρίσκεται στην πόλη της Κομοτηνής και μου δήλωσε ως παλιός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ότι είχε προσβάσεις στην Αθήνα και θα με τακτοποιούσε σε εργασία στο δημόσιο τομέα και μάλιστα στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Εμπιστευόμενη τα όσα μου δήλωσε κατά το χρόνο αυτό, ο Νικόλαος Σαλίκας στις επόμενες ημέρες πράγματι τον επισκέφθηκα στο γραφείο του, δύο φορές, κι επανέλαβε το ενδιαφέρον του να με διορίσει στο δημόσιο και μάλιστα κατά τη δεύτερη επίσκεψή μας που έγινε στο τέλος Ιανουαρίου 2006 για να φροντίσει τον διορισμό μου, πάντοτε κατά τα λεγόμενά του, αφενός μου εζήτησε για τη μεσολάβηση που θα έκανε το ποσό των 10.000 ευρώ και αφετέρου με έφερε σ’ επαφή με τον δεύτερο των μηνυομένων Χαράλαμπο Βαμβακίδη, ο οποίος πάντοτε κατά τον Νικόλαο Σαλίκα ήταν φίλος του και βρισκόταν στο περιβάλλον του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και ειδικότερα ήταν προσωπικός φίλος με το γραμματέα του πρ. πρωθυπουργού Γιάννη Αγγέλου και είχε την δυνατότητα να με βοηθήσει άμεσα για να αποκατασταθώ επαγγελματικά. Δυστυχώς από το σημείο αυτό ξεκίνησε ο Γολγοθάς μου, υπό την έννοια εμπιστευόμενη απόλυτα τα όσα μου υποσχέθηκε επανειλημμένα ο Νικόλαος Σαλίκας, καταρχήν την 1-2-2006 του παρέδωσα πάντοτε παρουσία του συζύγου μου Βασιλείου Πανταζή το ποσό των 10.000 ευρώ (με αποκλειστικό σκοπό ως μου υποσχέθηκε να με διορίσει στο δημόσιο) και προς τούτο εξέδωσε την ίδιας ημερομηνίας απόδειξη παροχής υπηρεσιών στο όνομα του συζύγου μου, με αιτιολογία (για έξοδα υποθέσεώς μου), ο οποίος κατά το χρόνο αυτό μου έδωσε τα προσωπικά κινητά τηλέφωνα του Χαράλαμπου Βαμβακίδη. Αφού ήλθα σε επανειλημμένες τηλεφωνικές επαφές τόσο εγώ, όσο και ο σύζυγός μου μαζί με τον δεύτερο, ο οποίος ήτο πλήρως ενημερωμένος από τον κ. Σαλίκα και είχαν επανειλημμένες επαφές, καταρχήν μου εζήτησε το ποσό των 3000 ευρώ προκειμένου να με διορίσει στο δημόσιο και παράλληλα μου έδωσε τον λογαριασμό με αριθμό της Εμπορικής Τράπεζας για να του καταθέσω το ποσό αυτό. Πιστεύοντας τόσο τον Νικόλαο Σαλίκα όσο και τον φίλο του Χαράλαμπο Βαμβακίδη (τον οποίο μέχρι το χρόνο αυτό δεν τον εγνώριζα) και πείθοντας με ότι τα όσα μου υποσχέθηκαν ήτο αληθή, καταρχήν την 15-6-2006 κατέθεσα στον πιο πάνω λογαριασμό το ποσό των 3.000 ευρώ με δικαιούχο τον 2ο των μηνυομένων. Την 19-6-2006 πάλι με πήρε τηλέφωνο ο 2ος των μηνυομένων και μου εζήτησε άλλες 2.000 ευρώ, προφασιζόμενος ότι δεν αρκούσαν τα 3.000 ευρώ που ήδη του απέστειλα, πράγμα που έπραξα την ίδια μέρα καταθέτοντας στον ίδιο λογαριασμό. Το ίδιο γεγονός επανελήφθη και την επόμενη ημέρα 20-6-2006, όταν και πάλι επανειλημμένα και με φορτικότητα μου εζήτησε άλλα 3000 ευρώ, προφασιζόμενος ότι υψηλά ιστάμενο πρόσωπο της κυβέρνησης, προκειμένου να με διορίσει το απαιτεί, πράγμα που έπραξα επίσης την ίδια μέρα καταθέτοντας άλλα 3000 ευρώ στον ίδιο λογαριασμό. Έτσι σε τρεις ημέρες κατ’ απαίτηση του δεύτερου των μηνυομένων και πάντοτε εν γνώσει του πρώτου, απέστειλα στον δεύτερο μέσω του με αριθ. 49919158 λογαριασμού της Εμπορικής Τράπεζας, το συνολικό ποσό των 8.000 ευρώ.
Σε συνέχεια των πιο πάνω καταθέσεων στο λογαριασμό του 2ου των μηνυομένων, οι τηλεφωνικές επαφές συνεχίστηκαν μεταξύ μας, υποσχόμενος κάθε φορά ότι ήτο θέμα ημερών για να περαιωθεί η διαδικασία διορισμού μου στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και μάλιστα περί του μήνα Οκτώβριο του έτους 2006, ήλθε στην πόλη της Κομοτηνής και με συνάντησε μαζί με τον σύζυγό μου στο ξενοδοχείο «Ξενία», όπου και επανέλαβε τις υποσχέσεις του, ότι ήτο θέμα ημερών ο διορισμός μου. Μέχρι και το τέλος του έτους 2006 οι τηλεφωνικές επαφές συνεχίστηκαν, οπόταν ο δεύτερος των μηνυόμενων εξαφανίσθηκε και δεν απαντούσε σε κανένα από τα δύο τηλέφωνα.
Τότε ανησυχώντας για την τύχη των χρημάτων μου, αναζήτησα και βρήκα μέσω του τηλεφωνικού καταλόγου το τηλέφωνο της αδελφής του που ζούσε στην Θεσσαλονίκη, η οποία, μου εδήλωσε ότι ο 2ος των μηνυομένων ευρίσκεται στη Γερμανία, γιατί αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, τηλεφωνική επαφή που επαναλήφθη μέχρι και το μήνα Απρίλιο 2007 άλλες δύο φορές.
Τότε Απρίλιο 2007 εφμανίστηκε τηλεφωνικά ο 2ος των μηνυομένων ο οποίος ως μου εδήλωσε είχε πρόβλημα υγείας και ήτο στη Γερμανία και σε κάθε περίπτωση από το χρόνο αυτό και μετά θα προωθούσε το διορισμό μου. Μάλιστα περί τα μέσα Ιουνίου του έτους 2007, μου εδήλωσε τηλεφωνικά ότι του ζητούν για το διορισμό μου και άλλα χρήματα, για το οποίο (διορισμό) απέμενε μόνο η τελική υπογραφή και εμπιστευόμενος αυτόν για άλλη μια φορά, μου εζήτησε και του απέστειλα την 20-6-2007 το ποσό των 5.000 ευρώ, την 22-6-2007 το ποσό των 4.000 ευρώ, το ποσό των 4.000 ευρώ την 5-7-2007 και το ποσό των 2.000 ευρώ την 20-7-2007, καταθέτοντας τα επίσης στο λογαριασμό της Εμπορικής Τράπεζας, με δικαιούχο τον δεύτερο των μηνυομένων και συνολικά κατέθεσα κατά το δεύτερο αυτό στάδιο στο λογαριασμό του 2ου μηνυομένου το ποσό των 15.000 ευρώ.
Και ενώ ανέμενα πάντοτε κατά τα λεγόμενα των μηνυομένων το διορισμό μου από μέρα σε μέρα στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, ο χρόνος περνούσε και οι μηνυόμενοι με καθησύχαζαν και μου δήλωναν πολλάκις ότι ήτο θέμα ημερών..». Κάποτε η παθούσα, μητέρα δύο παιδιών, άρχισε να ανησυχεί και να πιστεύει ότι έπεσε θύμα απάτης. Ήρθε στο δικαστήριο, κατέθεσε η ίδια, ο σύζυγος και ο κουνιάδος της και επειδή τα στοιχεία ήταν επιβαρυντικά, το δικαστήριο κατέληξε στην καταδικαστική κρίση. Ο καταδικασθείς τέως βουλευτής αρνήθηκε με απολογητικό υπόμνημα την κατηγορία, λέγοντας ότι η υπόθεση αφορούσε τον σύζυγο της μηνύτριας που είχε δώσει εξετάσεις στην πυροσβεστική υπηρεσία κι εκόπη για έναν πόντο λόγω αναστήματος. Ο ίδιος κατέβηκε πάνω από 15 φορές στην Αθήνα, κλείνοντας το γραφείο του, προσπαθώντας να καθαρογραφεί το γρηγορότερο η σχετική απόφαση του διοικητικού Εφετείου και είχε υποβληθεί σε έξοδα… Η δίκη αφορούσε τελικά μόνο τον Κομοτηναίο πολιτικό, ενώ οι υποθέσεις του Βαμβακίδη εκδικάστηκαν και με την υπ’ αριθ. 1655 απόφαση του 2009 του Εφετείου Θεσσαλονίκης, εισέπραξε 9 χρόνια κάθειρξη.
Πηγή: http://www.xronos.gr/
