ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Ενημερώθηκα τυχαία ότι δεν ορίσθηκα διευθυντής
ΠτΘ: κ. Δερντιμάν στείλατε μια επιστολή παραίτησης η οποία θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είχε και οργισμένο ύφος. Θα ήθελα να μου εξηγήσετε τους λόγους, πέραν αυτών που επικαλείσθε στην επιστολή, που σας οδήγησαν μετά από είκοσι χρόνια υπηρεσίας να παραιτηθείτε και από τη θέση του δασκάλου. Θέλω να πω ότι μια τέτοια απόφαση δεν μπορεί να είναι εύκολη για έναν που υπηρετεί στην εκπαίδευση είκοσι χρόνια. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να πάρετε μια τέτοια απόφαση;
Μ.Δ.: Κατ’ αρχήν είμαστε άνθρωποι μεγάλοι και είμαστε και εκπαιδευτικοί. Πιστεύω λοιπόν ότι ο εκπαιδευτικός έχει αξιοπρέπεια και πρέπει να συμπεριφέρεται όπως πρέπει. Στις 18 του μήνα ενημερώθηκα προφορικά ανεπίσημα από κάποιον ότι δεν είμαι διευθυντής. Δεν μου είχε έρθει επίσημο έγγραφο. Όταν ρώτησα ποιος του το είπε, μου απάντησε ότι το άκουσε από κάποιον. Αναγκαστικά πήρα τηλέφωνο στο συντονιστή, τον κ. Παπαγεωργίου και τον ρώτησα. Μου απήντησε «ναι» και ότι έχει στείλει τους ορισμούς διευθυντών και υποδιευθυντών, που έγιναν με κριτήρια βάσει του νόμου της κ. Δραγώνα και μου συνέστησε να πάρω τηλέφωνο στο γραφείο και να ενημερωθώ από εκεί ποιος είναι διευθυντής και υποδιευθυντής του σχολείου. Πήρα τηλέφωνο στη γραμματεία του γραφείου που ανήκω, μίλησα με ένα υπάλληλο και τον ρώτησα για αυτά που άκουσα περί αλλαγής διεύθυνσης του σχολείου. Ο συγκεκριμένος κύριος με ειρωνικό ύφος μου απήντησε: «Πλάκα έχετε; Δεν το έχετε ακούσει;».
ΠτΘ: Θέλετε να πείτε ότι υπήρξε μια εξωθεσμική λειτουργία…
Μ.Δ.: Ναι. Εν πάση περιπτώσει θα περίμενα από την υπηρεσία μου να με ενημερώσουν, τουλάχιστον προφορικά, για την αλλαγή του διευθυντή. Αυτό θα μου αρκούσε.
ΠτΘ: Δηλαδή εφόσον σας ερχόταν υπηρεσιακά η είδηση της παύσης σας από τη θέση του διευθυντή δεν θα σκεφτόσασταν να παραιτηθείτε ;
Μ.Δ.: Έφθασα στο επίπεδο παραίτησης από την ιδιότητά μου μετά από συγκεκριμένη συζήτηση μέσα στο σύλλογο διδασκόντων του σχολείου, αλλά σε αυτό με οδήγησαν και άλλα συσσωρευμένα προβλήματα, γιατί επί τέσσερα χρόνια είμαι πρόεδρος του Συλλόγου της ΕΠΑΘ.
ΠτΘ: Ο σύλλογος διδασκόντων σας ενεθάρρυνε να πάρετε αυτή την απόφαση;
Μ.Δ.: Ήμουν ως διευθυντής του σχολείου υποχρεωμένος να καλέσω το σύλλογο διδασκόντων και να τους ενημερώσω για την απόφαση, έστω και αν το έμαθα προφορικά. Ήμουν υποχρεωμένος, όπως λέμε στο χωριό, να τα μαζέψω σιγά- σιγά για να παραχωρήσω τη θέση στον επόμενο διευθυντή. Αυτό και έκανα. Όταν το έκανα, συζητήσαμε και αφού οι συνάδελφοι βγήκαν ένα μικρό διάστημα έξω, ήρθε ένας συνάδελφος, που είναι υποδιευθυντής και αντικαθιστά την κ. υποδιευθύντρια την οποία επίσης έπαυσαν, και μου είπε ότι πρέπει να μού ομολογήσει κάτι. Μου είπε ότι το ήξερε και ότι ρωτήθηκε από την υπηρεσία του προφορικά αν θέλει να αναλάβει την υποδιεύθυνση εκείνος. Μου είπε ότι δέχθηκε εντέλει. Όταν άκουσα αυτά, τον ρώτησα γιατί δεν ενημέρωσε, όχι εμένα, αλλά τη συνάδελφο. «Πού χάθηκε η συναδερφική αλληλεγγύη;» τον ρώτησα. και η απάντησή του: «ήταν τόσο χαρούμενη που δεν θέλησα να της χαλάσω τη διάθεση (!)». «Είστε απαράδεκτος» του είπα.
ΠτΘ: Περιγράφετε μια κατάσταση που όλα γίνονται στο μιλητό…
Μ.Δ.: Αυτό ακριβώς, δεν τηρήθηκε μια θεσμική κατάσταση. Ζήτησα από το κ. Σαράντη, νυν υποδιευθυντή να καλέσει τον αντικαταστάτη μου, τον κ. Τσάρε, για να τον ρωτήσω αν ρωτήθηκε προφορικώς από την υπηρεσία. Όταν τον ρώτησα αρνήθηκε, και μάλιστα επίμονα ο σύλλογος διδασκόντων τον ρωτούσε αν ρωτήθηκε για να αναλάβει την διεύθυνση. Επέμενε ότι δεν ρωτήθηκε. Τού ζήτησα να μην λέει ψέματα γιατί είναι εκπαιδευτικός. Μετά από παρέμβαση του κ. Σαράντου, ομολόγησε ότι ρωτήθηκε. Τον ρώτησα αν δέχθηκε να γίνει διευθυντής του σχολείου και με απήντησε αρνητικά. Τού απήντησα ότι «προσωπικά αν δεν δέχομαι κάτι, κανείς δεν μου το επιβάλλει». Επέμενε ότι δεν δέχθηκε και τότε του ζήτησα να τηλεφωνήσει στο γραφείο και να τους πει γιατί τον διόρισαν, εφόσον δεν δέχθηκε τη θέση. Επειδή χρησιμοποίησε δικαιολογίες, πήρα στο γραφείο τηλέφωνο και ρώτησα και μου απήντησαν ότι «όντως ρωτήθηκε». Όταν τους ρώτησα αν απήντησε αρνητικά, μού είπαν ότι «αν κρατούσε μια τέτοια στάση δεν θα τον έβαζαν διευθυντή!». Όταν αποτάθηκα και πάλι στον κ. Τσάρε, μού είπε πως «για πλάκα δέχθηκε τη θέση όταν ρωτήθηκε(!)». Τι θα πει για πλάκα;
ΠτΘ: Ουσιαστικά παίχθηκε ένα παιχνίδι εις βάρος σας. Θεωρείτε ότι έχει να κάνει με τη συνδικαλιστική σας ιδιότητα αυτή η απόφαση;
Μ.Δ.: Πολύ πιθανόν επειδή, είμαι άνθρωπος που τα λέει έξω από τα δόντια.
ΠτΘ: Παραιτείσθε και από πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων της ΕΠΑΘ;
Μ.Δ.: Αυτή τη στιγμή παραιτήθηκα από την ιδιότητά μου. Για τις περαιτέρω ενέργειες, πιστεύω ότι οι προϊστάμενοί μου, ο συντονιστής και όλοι οι άλλοι θα κινήσουν την διαδικασία…
Δεν είμαι εξαρτημένος από κανένα
ΠτΘ: Δεν σκεφθήκατε τα του βιοπορισμού σας; Μήπως είναι μια ενέργεια πάνω στα νεύρα σας;
Μ.Δ.: Όχι. Είμαι αποφασιστικός και θέλω να μείνω αξιοπρεπής. Δεν εξαρτώμαι από ένα χιλιάρικο. Δεν είμαι εξαρτημένος από κανέναν. Στέκομαι στα πόδια μου και θέλω ο εκπαιδευτικός του 21ου αιώνα να μην είναι εξαρτημένος από τα χρήματα, να στέκεται στα πόδια του και στις απόψεις του σταθερά.
Έχουμε σκαλώσει στις αγκυλώσεις του παρελθόντος και αντί να δώσουμε προβάδισμα στην μειονοτική εκπαίδευση την κρατάμε στάσιμη
ΠτΘ: Κάνοντας το δικηγόρο του διαβόλου θα σας ρωτήσω αν τόσα χρόνια στη μειονοτική εκπαίδευση δεν βλέπατε τα στραβά που υπάρχουν ώστε να αγανακτήσετε και το κάνετε τώρα με την προσωπική σας ιστορία…
Μ.Δ.: Βεβαίως, και για αυτό είπα ότι αυτό το θέμα απετέλεσε απλά αφορμή για την παραίτησή μου. Μαζεύθηκαν πολλά. Επειδή γνωρίζω πολύ καλά τη νομοθεσία που αφορά στην μειονοτική εκπαίδευση, την υπηρετώ είκοσι χρόνια, και με προβληματίζουν πολλά. Προσπάθησα να βρω λύσεις. Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έχω υποβάλλει πολλά αιτήματα στο υπουργείο Παιδείας που αφορούν σε θέματα τα οποία θα πω ότι έχουν καταστήσει στάσιμη τη μειονοτική εκπαίδευση, για να μην πω ότι την έχουν οπισθοδρομήσει. Υπάρχουν νόμοι και υπουργικές αποφάσεις που έχουν γραφεί στο πόδι με «χουντική» νοοτροπία. Είναι κάποια πράγματα που αυτή τη στιγμή για τη μειονοτική εκπαίδευση αποτελούν το μεγαλύτερο εμπόδιο. Η νομοθεσία είναι σε μια κατάσταση «φλου» και με νοοτροπία του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και πρέπει αυτή η νοοτροπία το συντομότερο, κατά την άποψή μου, να αλλάξει και καλώ το υπουργείο Παιδείας να πάρει κάποια μέτρα για να την αλλάξει. Έχουμε σκαλώσει στις αγκυλώσεις του παρελθόντος και αντί να δώσουμε προβάδισμα στη μειονοτική εκπαίδευση την κρατάμε στάσιμη και μπορεί να την οπισθοδρομούμε όσο μπορούμε.
Η μιζέρια βρίσκεται στη Θράκη
ΠτΘ: Τον Απρίλιο πήγατε στην Αθήνα με τον κ. Χατζηοσμάν και είδατε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Τι εντυπώσεις αποκομίσατε;
Μ.Δ.: Μπορώ να σας πω ότι ήμουν ευχαριστημένος. Πιστεύω ότι το υπουργείο Παιδείας και η υπουργός είχε όλη τη διάθεση να συμβάλλει με καλή θέληση για να προάγει την μειονοτική εκπαίδευση επί του συγκεκριμένου θέματος και όντως το υπουργείο το έπραξε αυτό. Το υπουργείο είχε καλή πρόθεση αλλά οι αποφάσεις δεν ήρθαν στη Θράκη ποτέ και διαστρεβλώθηκαν εδώ. Εδώ βρίσκεται η μιζέρια.
ΠτΘ: Λέτε ότι τον άσχημο ρόλο τον παίζει εδώ το τοπικό σύστημα της μειονοτικής εκπαίδευσης;
Μ.Δ.: Όλοι λίγο πολύ παίζουν άσχημο ρόλο. Το σύστημα εδώ είναι σκαλωμένο στις αγκυλώσεις του παρελθόντος, με χουντική νοοτροπία του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Στον 21ο αιώνα η εκπαίδευση δεν μπορεί να στηρίζεται στην νοοτροπία αυτή. Πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντες ώστε να παρέχεται μια σωστή παιδεία.
Ο νέος νόμος ποτέ δεν εφαρμόσθηκε
ΠτΘ: Λέτε ότι δεν τηρήθηκε ο νόμος για την επιλογή των διευθυντών. Ο νόμος του 2010 προβλέπει αξιοκρατικές διαδικασίες…
Μ.Δ.: Ο νόμος 3848/2010 αφορά στη γενική παιδεία. Απλώς η κ. Δραγώνα έστειλε έγγραφο στο οποίο τονίζεται ότι «επειδή η νομοθεσία για το μειονοτικό σχολείο δεν προβλέπει συγκεκριμένα κριτήρια, θα έχετε υπόψιν σας τα κριτήρια που προσδιορίζονται από το νόμο 3848/2010». Δεν ξέρω πόσο τηρήθηκαν αυτά που έπρεπε. Δεν αρκεί όμως αυτό. Έπρεπε ο νόμος 3848/2010 να ισχύσει με όλα του τα άρθρα για την επιλογή των διευθυντών. Δηλαδή η επιλογή των διευθυντών πρέπει να γίνει τον Αύγουστο ώστε το Σεπτέμβριο οι διευθυντές να είναι στα σχολεία τους. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ακέφαλο, χωρίς διευθυντή που πρέπει να κάνει το καθήκον του από 1ης Σεπτεμβρίου έως την 11η Σεπτεμβρίου για να είναι έτοιμο για τη νέα σχολική χρονιά.
ΠτΘ: Αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ούτε πέρσι, ούτε φέτος;
Μ.Δ.: Δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Εφαρμοζόταν ο νόμος 694/1977 σύμφωνα με τον οποίο προτείνει ο προϊστάμενος και διορίζει ο συντονιστής. Δεν είναι νόμος αυτός. Γιατί μπορεί εγώ «να μη σας πάω» γιατί έχουμε τσακωθεί και επειδή είμαι προϊστάμενος δεν σας προτείνω. Αυτή δεν είναι νοοτροπία και λογική.
Η ίδρυση της ΕΠΑΘ ήταν λάθος
ΠτΘ: Κάποιοι λένε ότι υπάρχει δυσαρέσκεια στους μειονοτικούς δασκάλους για την κατάργηση της ΕΠΑΘ. Ποια είναι η θέση σας για αυτό; Συμμερίζεστε αυτή τη θέση;
Μ.Δ.: Θα σας πω την δική μου άποψη. Ως σύλλογος, επειδή είμαι πρόεδρός της, θα πω ότι η ίδρυση της ΕΠΑΘ ήταν λάθος. Αν προηγουμένως το θέμα είχε συζητηθεί με τη μειονότητα και να είχε συμφωνήσει αυτή επί αυτού του θέματος…
ΠτΘ: Μα την έκανε η χούντα…
Μ.Δ.: Ήταν λάθος από πλευράς πολιτείας.
ΠτΘ: Εσείς φοιτήσατε εκεί…
Μ.Δ.: Από το 1968 μέχρι σήμερα επέφερε στασιμότητα στην μειονοτική εκπαίδευση η ΕΠΑΘ. Την έκανε να βαδίζει σημειωτόν με τους δασκάλους που αποφοίτησαν από εκεί, να μην είναι καταρτισμένοι, γιατί ήταν μια σχολή που δεν είχε εφοδιασθεί με όλα τα σύγχρονα μέσα. Με τα χρόνια έγιναν κάποιες βελτιώσεις αλλά δεν ήταν επαρκείς. Το 1987 έγιναν οι ανωτατοποιήσεις των λοιπών ακαδημιών και η ΕΠΑΘ έμεινε εκεί. Έπρεπε από το 1987 ακόμη να ανωτατοποιηθεί και η ΕΠΑΘ.
ΠτΘ: Τώρα καλώς καταργήθηκε;
Μ.Δ.: Είναι νωρίς ακόμη να το πούμε αυτό. Μπορούμε να πούμε τι έπρεπε να γίνει. Πριν ανακοινωθεί το καινούργιο τμήμα, το υπουργείο έπρεπε να ξεκινήσει τη διαβούλευση για ένα χρονικό διάστημα για το μελλοντικό μοντέλο. Να συζητηθεί, να ακουστούν όλες οι απόψεις και μετά το υπουργείο να ιδρύσει το καινούργιο τμήμα που θα αντικαθιστούσε την ΕΠΑΘ. Δεν έπρεπε να την καταργήσουν. Έπρεπε να δημιουργηθεί το νέο τμήμα και μετά από δύο ή τρία χρόνια να κλείσει.
ΠτΘ: Φέτος πόσα παιδιά μπήκαν;
Μ.Δ.: Περίπου είκοσι.
ΠτΘ: Τι μαθαίνετε από αυτούς;
Μ.Δ.: Δεν γνωρίζω τίποτα. Μια εικόνα έχω από τη συνέντευξη του κ. Τσιάκαλου.
Η μειονοτική εκπαίδευση έμεινε στάσιμη και για αυτό φταίει η πολιτεία
ΠτΘ: Υπάρχει κ. Δερντιμάν η αίσθηση ότι το μειονοτικό σχολείο όπως λειτουργεί δεν παράγει γνώση, δεν βγαίνουν μαθητές εφοδιασμένοι και για την ελληνική και την τουρκική γλώσσα. Αυτό το πράγμα άλλαξε τα τελευταία χρόνια προς το καλύτερο ή παραμένει στάσιμο;
Μ.Δ.: Το μειονοτικό σχολείο δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν είναι καλό σχολείο. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το μειονοτικό σχολείο ήταν παραπεταμένο σχολείο και δεν είχε αναβαθμιστεί όπως θα έπρεπε. Το είχαν αφήσει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και στηριζόταν σε μια νοοτροπία του «πηγαίνετε, κάνετε τη δουλειά σας και φεύγετε». Να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Έμεινε στάσιμη η μειονοτική εκπαίδευση και στο θέμα αυτό φταίει η πολιτεία. Μετά με την «Ισονομία – Ισοπολιτεία» του κ. Μητσοτάκη άλλαξαν κάποια πράγματα. Υπήρξε μια μικρή αναβάθμιση όσον αφορά το ένα πόδι, στο τουρκόγλωσσο όμως καθόλου. Η μειονοτική εκπαίδευση για αυτό κουτσαίνει.
Πιστεύω ότι πρέπει να αναβαθμιστεί και να εφοδιαστεί με όλα τα σύγχρονα μέσα όπως είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα. Είναι ένας πλούτος εδώ στον τόπο αλλά και τη χώρα μας με το δίγλωσσο πρόγραμμά της. Πιστεύω, ότι αν είχαν γίνει οι σωστές ενέργειες από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας, αν είχε ενισχυθεί όντως με καλή διάθεση και θέληση, τώρα θα είχαμε ένα μειονοτικό σχολείο που θα ανταγωνιζόταν τα παιδιά του δημοσίου σχολείου. Μπορεί αυτό να γίνει. Δεν είναι αργά. Πρέπει το υπουργείο να ανοίξει τους ορίζοντες του μειονοτικού σχολείου. Πρέπει να αλλάξει κάποιες υπουργικές αποφάσεις «χουντικής νοοτροπίας» που όντως εμποδίζουν την αναβάθμιση της μειονοτικής εκπαίδευσης και πιστεύω ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η διεύθυνση του σχολείου, όπου εδώ και χρόνια επικρατεί ένα μπάχαλο. Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να υποστηριχθεί η μειονοτική εκπαίδευση με σεμινάρια.
ΠτΘ: Ισχύει ότι φέτος δεν ήρθαν βιβλία ελληνικά;
Μ.Δ.: Δεν ήρθαν. Ό,τι είχαμε πλεόνασμα από πέρσι στις αποθήκες. Είναι ώρα να αναβαθμίσουμε το μειονοτικό σχολείο. Να μην υπάρχει η εικόνα ότι το μειονοτικό σχολείο είναι δεύτερης κατηγορίας. Δεν πρέπει να έχουμε αυτή τη λογική.. Πρέπει να ενισχυθεί η μειονοτική εκπαίδευση για να της δώσουμε προβάδισμα ώστε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, για να προλάβουμε το κακό. Αν παρέχουμε μια σωστή παιδεία σε αυτό το σχολείο και αν αλλάξουμε νοοτροπία και αν δεν λειτουργούμε με τη λογική κάτω από την ίδια στέγη δύο διαφορετικά σχολεία πιστεύω ότι το μειονοτικό σχολείο θα γίνει όπως και το δημόσιο.
Οι προκαταλήψεις προς τους ΕΠΑΘίτες από πλευράς μειονότητας έπρεπε να στρέφονται κατά αυτών που την ίδρυσαν
ΠτΘ: Αισθανθήκατε στην πορεία σας ότι έχετε αδικηθεί και από την ίδια τη μειονότητα ως ΕΠΑΘίτης δάσκαλος;
Μ.Δ.: Βεβαίως. Είμαι από τους ανθρώπους που τα λένε έξω από τα δόντια. Σας ρώτησε πότε η οικογένειά σας μετά τη δουλειά σας «τι είστε τελικά εσείς μπαμπά; Πουλημένα τομάρια»; Γιατί το παιδί ή η γυναίκα πήγαιναν στη γειτονιά και τα άκουγαν αυτά. Υπήρξαν προκαταλήψεις, όμως δεν έφταιγε ο ΕΠΑΘίτης. Οι προκαταλήψεις όμως αυτές έπρεπε να στραφούν σε αυτούς που ίδρυσαν την ΕΠΑΘ. Δεν φταίει ο ΕΠΑΘίτης δάσκαλος αν θεωρούμε ότι δεν είναι επαρκής, ότι δεν είναι καταρτισμένος με όλες τις γνώσεις. Φταίει αυτός που ίδρυσε την ΕΠΑΘ. Άρα το υπουργείο Παιδείας έπρεπε να μεριμνήσει για να προλάβει το κακό επειδή το γνώριζε πολύ καλά ώστε να την εντάξει στο πανεπιστήμιο πριν από πολλά χρόνια για να αποφοιτούν από εκεί οι σύγχρονοι δάσκαλοι, οι φωτισμένοι δάσκαλοι.
ΠτΘ: Φεύγετε με ήσυχη τη συνείδησή σας ότι πράξατε όλα αυτά τα χρόνια το καθήκον σας;
Μ.Δ.: Βεβαίως. Έπραξα το καθήκον μου ως δάσκαλος, όπως έπρεπε παρόλα τα εμπόδια που αντιμετώπισα. Δυσκολίες συναντούσα αλλά κατέβαλλα μια προσπάθεια γιατί αγαπώ το λειτούργημα του δασκάλου
Μόνο αν επαναφέρουν τις πέτρες στη θέση τους θα ανακαλέσω την απόφασή μου
ΠτΘ: Δεν υπάρχει περίπτωση να ανακαλέσετε την απόφασή σας;
Μ.Δ.: Όχι μόνο αν πράξουν και επαναφέρουν τις πέτρες στις θέσεις τους. Εδώ υπάρχει μια σκοπιμότητα και αν επανέλθουν οι πέτρες, όπου έγιναν αλλαγές και μετά το μαζί με το συντονιστικό και το υπουργείο Παιδείας λειτουργήσει ο νόμος με όλα τα άρθρα για την κρίση των διευθυντών, καταρτιστούν οι πίνακες και αναρτηθούν, τότε μόνο θα δοθεί η προθεσμία ώστε γίνουν όλα όπως πρέπει με θεσμικό τρόπο. Μετά θα το σκεφθώ. Το να φύγει ένας εκπαιδευτικός, η εκπαίδευση δεν σταματά αλλά πρέπει να λειτουργούμε θεσμικά. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με το έτσι θέλω.
ΠτΘ: Ίσως η κίνησή σας ταρακουνήσει το σύστημα…
Μ.Δ.: Δεν ξέρω, έστω λίγο ας κουνήσει το σύστημα για να δει και η μειονοτική εκπαίδευση άσπρη μέρα. Δεν είναι κακό γιατί και αυτά τα παιδάκια είναι παιδιά αυτής της χώρας κι αν τα διαπαιδαγωγήσουμε σωστά θα συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Πρέπει να τους παρέχουμε μια σωστή παιδεία, γιατί είναι ισότιμοι πολίτες. Επιτέλους, ας λειτουργήσει αυτή η Ισονομία και Ισοπολιτεία. Το κράτος έκανε πολλά λάθη όπως και η μειονότητα -και δεν διστάζω να το πω. Δεν μπορούμε να λέμε «φταίτε, φταίτε, φταίτε». Και εμείς φταίμε, κάπου δεν συμβάλλαμε όπως έπρεπε. Ήρθε η ώρα και η στιγμή να συμβάλλουμε χωρίς προκαταλήψεις, να αφήσουμε τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να δούμε το μέλλον σωστά για να έχουμε καλύτερο μέλλον σε αυτή τη χώρα.
Πηγή: http://www.paratiritis-news.gr/
