ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΟ" ΒΗΜΑ"
Τα ευρώ δεν είναι πατάτες. Η τιμή των τελευταίων πέφτει αυτόματα, όταν η προσφορά τους ξεπερνά τη ζήτηση. Η τιμή του ευρώ, αντίθετα, παραμένει αναλλοίωτη ακόμη και σε περίπτωση υπερπροσφοράς, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να διατηρεί σταθερή τη συνολική ποσότητά τους - μειώνοντας ανάλογα, φέρ' ειπείν, τα ποσά που δανείζει σε τράπεζες.
Οι λίαν διδακτικές αυτές παρατηρήσεις της γερμανίδας δημοσιολόγου Ουλρίκε Χέρμαν, που έγιναν με αφορμή την απόφαση της ΕΚΤ για τη στήριξη των υπερχρεωμένων κρατών μέσω της απεριόριστης αγοράς των ομολόγων τους, δίνουν και το μέτρο για τη συνολική ανατροπή που συντελείται τελευταία στην ευρωζώνη.
Κατά παράδοξο τρόπο, η ανατροπή αυτή είχε έμμεσα προαναγγελθεί κατά την επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στις 23 Αυγούστου στο Βερολίνο, όπου η κυρία Μέρκελ τον υποδέχθηκε όχι πλέον σαν «μελλοθάνατο» - όπως τον έβλεπαν η ίδια και πολλοί άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες τον τελευταίο καιρό - αλλά σαν ασθενή με καλή προοπτική ανάρρωσης.
Από τότε ενισχύεται η εντύπωση ότι για τη γερμανική κυβέρνηση έχει «κλείσει» η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Η πιο σπουδαία ένδειξη γι' αυτό έχει γεωστρατηγικό χαρακτήρα: Πολλοί σημαίνοντες πολιτικοί θυμήθηκαν ξαφνικά τον ρόλο-«κλειδί» που παίζει η χώρα ως σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία και την Αφρική.
«Η Ελλάδα δεν είναι μόνο σύμμαχος στο ΝΑΤΟ» δήλωσε ο εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών σε θέματα εξωτερικής πολιτικής Φίλιπ Μισφέλντερ. «Η χώρα παίζει σημαντικό ρόλο και στα Βαλκάνια. Τυχόν έξοδός της από την ευρωζώνη θα οδηγούσε στην αποσταθεροποίηση της περιοχής». Το συμπέρασμά του: Από άποψη ασφάλειας, η χώρα παραμένει «σημαντική» για τη Γερμανία.
Παρόμοιες δηλώσεις έκανε και ο ομόλογός του στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ρολφ Μίτσενιχ. Η Ελλάδα, πρόσθεσε, είναι απαραίτητη και για την αναχαίτιση των προσφύγων εξ Ανατολών.
Η «ανάσυρση» αυτού του θέματος είναι βεβαίως αμφιλεγόμενη, ιδίως σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις στη Γερμανία, όπως η Pro Asyl, φοβούνται τώρα ότι, σε αντάλλαγμα για το αναπάντεχο «δώρο» της παραμονής, η Αθήνα θα επιτείνει όχι μόνο τη θωράκιση των συνόρων αλλά και την καταδίωξη των ξένων που βρίσκονται στην Ελλάδα. «Οι πρόσφυγες ως εξιλαστήρια θύματα» είχε τίτλο τις προάλλες η αριστερή εναλλακτική «Tageszeitung» - στον βωμό όχι μόνο των ρατσιστικών οργανώσεων, όπως η Χρυσή Αυγή, αλλά και μιας ξενοφοβικής κυβέρνησης.
Μια άλλη επίσης σημαντική ένδειξη ότι η Ελλάδα «γλίτωσε» μάλλον την έξοδο είναι η αναβίωση της συζήτησης για την ανάπτυξη της οικονομίας της - με κέντρο βάρους τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ).
Σε σύγκριση όμως με παλαιότερες αναφορές στο θέμα, ήτοι το 2011, η σημερινή συζήτηση έχει πιο εξειδικευμένο χαρακτήρα και αναφέρεται σε συγκεκριμένες επενδυτικές περιοχές, όπως η Νότια Κρήτη και η Νότια Πελοπόννησος.
Παρ' όλα αυτά η νεοαποικιακή «συνήχηση» του όρου ΕΟΖ κάνει τους ειδικούς να συνιστούν απόλυτη προσοχή στη συγκρότηση και παρουσίαση του προγράμματος.
«Πρέπει να αποφευχθεί η εντύπωση ενός ανώμαλου εργασιακού καθεστώτος» λέει ο επικεφαλής του Τμήματος Μακροοικονομίας στο Ινστιτούτο Οικονομικής Ερευνας του Βερολίνου DIW Κρίστιαν Ντρέγκερ. «Οι εργαζόμενοι στις ΕΟΖ θα πρέπει να έχουν ίδια δικαιώματα και ίδιους μισθούς με εκείνους που εργάζονται εκτός αυτών. Τα προνόμια των ΕΟΖ θα πρέπει να εξαντλούνται στη χαμηλότερη φορολογία και στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους».
Για να γίνει πραγματικά αισθητή η παρουσία τους, προσθέτει, οι ζώνες αυτές θα πρέπει να επεκταθούν μεσοπρόθεσμα στο 3%-5% της οικονομίας της χώρας. «Το πρόβλημα είναι μόνο ότι με τη λήξη της λειτουργίας τους συνήθως φεύγουν από τη χώρα. Το κέρδος από αυτές είναι έτσι μόνο παροδικό» τονίζει.
Οι παραπάνω ενδείξεις, όσο χτυπητές και να είναι, δεν αποτελούν αποδείξεις για την απόφαση του Βερολίνου να κρατήσει όντως την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Ταυτόχρονα δεν δίνουν πειστική εξήγηση για τους λόγους που του επέβαλαν μια τέτοια απόφαση - εκτός ίσως από εκείνη ότι οι απειλές του για έξωση είχαν ημερομηνία λήξης: τον Οκτώβριο, όταν θα πρέπει να δοθεί απαρεγκλίτως η συμφωνηθείσα δανειακή δόση, αν είναι να αποφευχθεί η χρεοκοπία.
Αυτό που μένει έτσι είναι ότι, σε αντίθεση με την απόφαση της ΕΚΤ για την απεριόριστη αγορά ομολόγων, που εξηγείται από την «εξέγερση» του συνόλου σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών κατά του Βερολίνου, η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη μπορεί να ερμηνευθεί μόνο με τρόπο «μαγικό» - πιο μαγικό πάντως από εκείνο που εμπόδιζε ως τώρα τους επενδυτές να μπουν στις ΕΟΖ ή τα ευρώ να γίνουν πατάτες.
Πηγή: http://www.tovima.gr/
