.jpg)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ
Στην Οργάνη Ροδόπης ο ελληνικός καφές κοστίζει μισό ευρώ, όμως λίγοι είναι εκείνοι που απέμειναν για να τον αγοράσουν. Μόλις 501, με την τελευταία απογραφή. Η ορεινή Οργάνη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της εφορίας, είναι το πιο φτωχό χωριό της χώρας. Απέχει περίπου 40 χιλιόμετρα από την Κομοτηνή και οι περισσότεροι κάτοικοί της είναι μουσουλμάνοι. Προτιμούν να αποκαλούνται Ελληνες Μουσουλμάνοι και όχι Πομάκοι. Ο δρόμος για το χωριό περνάει μέσα από όμορφα πυκνά δάση και μικρές καλλιέργειες καπνού, του βασικού εισοδήματος των κατοίκων. Αλλες πηγές εισοδήματος είναι οι συντάξεις των ηλικιωμένων και η... Ολλανδία, το μέρος στο οποίο έχει εργαστεί ή εξακολουθεί να εργάζεται μεγάλο ποσοστό των κατοίκων.
«Βγάζω περίπου 3.000 ευρώ από την πώληση
του καπνού. Μαζί με την επιδότηση μπορεί να φτάσουν τις 5.000. Αυτά είναι
περίπου τα χρήματα με τα οποία ζούμε έναν χρόνο. Πώς τα καταφέρνουμε; Κατ’
αρχάς οι περισσότεροι εδώ έχουν μπαχτσέδες, βγάζουν ντομάτες, πατάτες, φασόλια.
Τα χρήματα που χαλάμε για φαγητό είναι ελάχιστα. Ομως, πληρώνοντας την ασφάλεια
του ΟΓΑ, τις βενζίνες και όλα τα άλλα δεν μας μένει τίποτα. Ωστόσο επιβιώνουμε»
λέει στην «Κ» ο 39χρονος Ισμαήλ Κουλαούζ, πατέρας δύο μικρών παιδιών. «Δεν
αγοράζω καινούρια παιχνίδια στα κορίτσια, παίζουν η μια με τα παιχνίδια της
άλλης. Παίρνουμε και από γείτονες που έχουν μεγαλύτερα παιδιά. Ξέρετε,
προσπαθούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον», λέει. Στην κεντρική πλατεία έχουν
μαζευτεί όσοι άντρες δεν έχουν πάει στα καπνά. Απέναντι φαίνεται το σχολείο του
χωριού, ενώ πιο κάτω είναι παρκαρισμένο ένα λεωφορειάκι που έχει διατεθεί για
να μεταφέρει τα παιδιά από τα γειτονικά χωριά στο σχολείο της Οργάνης. Ακόμα,
υπάρχει ασθενοφόρο το οποίο, στις επείγουσες περιπτώσεις, οδηγείται από
εθελοντές κατοίκους του χωριού. Συνηθισμένη κατάσταση για την ελληνική
περιφέρεια.
Παλιότερα, αρκετοί από τους νέους του
χωριού έφευγαν στα καράβια, άλλοι «μπάρκαραν» για την Ολλανδία, για να
εργαστούν σε θερμοκήπια. Σήμερα ούτε αυτό αποτελεί λύση, καθώς ακόμα και εκεί η
δουλειά έχει πέσει και οι Ελληνες εποχικοί εργάτες έχουν αντικατασταθεί από
άλλες εθνικότητες, που δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα. «Εδώ δεν υπάρχει μέλλον.
Οι περισσότεροι προσπαθούν να παραμείνουν γιατί είναι ο τόπος τους, αλλά η
σημερινή γενιά των νέων θα φύγει μαζικά». Αυτά ισχυρίζεται ο 20χρονος Χατζή
Αρήφ Σεντάτ, με τον οποίον συζητάμε σε ένα από τα καταστήματα του χωριού, ένα
κέντρο ψυχαγωγίας εξοπλισμένο με τηλεόραση που δείχνει συνήθως ποδοσφαιρικούς
αγώνες και ένα ποδοσφαιράκι. Πενήντα λεπτά για να παίξεις στο ποδοσφαιράκι, η
τηλεόραση δωρεάν, το μπουκάλι μπίρας 1,20 ευρώ. Κορίτσια δεν υπάρχουν, οι
κοινωνικοί περιορισμοί μιας μικρής μουσουλμανικής κοινότητας δεν το επιτρέπουν.
Η διασκέδαση του χωριού αποτελείται από τέσσερα καφενεία, μια ταβέρνα και ένα
κατάστημα που πουλάει τοστ, όπου οι κάτοικοι της Οργάνης και των γύρω χωριών
συγκεντρώνονται τα βράδια. «Για διασκέδαση πρέπει να πας στην Κομοτηνή, αλλά
δεν υπάρχουν λεφτά για βενζίνη οπότε καθόμαστε εδώ» συμπληρώνει ο νεαρός,
φοιτητής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης.
Το κόστος ζωής
Οπως υποστηρίζει, ο λόγος που επέλεξε την
Τουρκία για τις σπουδές του έχει να κάνει κυρίως με το κόστος. «Ζω σε εστία, τα
χρήματα που χρειάζομαι εκεί είναι λιγότερα απ’ ό,τι αν σπούδαζα στην Κομοτηνή»
λέει. Ο ίδιος μιλάει με παράπονο και λίγη οργή για το κράτος. Οι μεγαλύτεροι
άντρες είναι πιο ήπιοι. «Τα πράγματα εδώ είναι καλύτερα από παλιότερα, όταν
λόγω πολιτικών προβλημάτων οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί τύχαιναν διακρίσεων.
Σήμερα αυτά που χρειαζόμαστε αφορούν τη βελτίωση της ζωής μας. Μας έχουν
υποσχεθεί ένα φράγμα ή κάποια υποδομή για την παροχή νερού, καθώς το μέρος
είναι άνυδρο και αυτό δημιουργεί προβλήματα στην παραγωγή. Ενώ κάθε προεκλογική
περίοδο όλοι οι πολιτικοί παρελαύνουν από εδώ, μετά τις εκλογές σαν να μας
σβήνουν από τον χάρτη» περιγράφει ο Αχμέτ Χατζησαρίφ την ώρα που στρίβει και
μας προσφέρει ένα τσιγάρο από ντόπιο καπνό. «Δοκιμάστε, είναι σαν αυτόν εδώ τον
τόπο: Σκληρό αλλά δικό μας» λέει με χαμόγελο.
