Μετράει 32 χρόνια λειτουργίας, πάνω στο ποιοτικό λάδι και με συνεχή εκτίναξη του πήχυ της ποιότητας προς τα πάνω...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Πολλές φορές έχουμε κάνει στάση στα φωτεινά σημεία της Ελλάδας, που διαπρέπει! Μια Ελλάδα που δουλεύει, που αγωνίζεται, που αξιοποιεί τις δυνάμεις της και πετυχαίνει...Χρυσά και Πλατινένια κατορθώματα! Ο λόγος για το Ελαιοτριβείο Κύκλωπας, το οποίο μετράει 32 χρόνια λειτουργίας, πάνω στο ποιοτικό λάδι και με συνεχή εκτίναξη του πήχυ της ποιότητας προς τα πάνω!
Συγκεκριμένα, συμμετείχε στο 5ο Φεστιβάλ ελαιολάδου και ελιάς, που έγινε στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, όπου στον τρίτο διαγωνισμό λαδιού κατέκτησε για τις συσκευασίες του Αγουρέλαιου, «Κτήματα Κύκλωπας» και «Κύκλωπας Ελαιοτριβείο», το χρυσό και πλατινένιο βραβείο...που είναι κάτι παραπάνω από το επίπεδο ποιότητας του Χρυσού Βραβείου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συσκευασία για το Αγουρέλαιο, είναι νέο προϊόν, ενώ το «Κύκλωπας Ελαιοτριβείο» είχε πάρει το χρυσό και πλατινένιο βραβείο, πανελλαδικά και το 2008. Επίσης τα δύο αυτά προϊόντα συμμετείχαν, για πρώτη φορά, σε παγκόσμιο διαγωνισμό ελαιολάδου, στην πόλη Beja της Πορτογαλίας και συγκεκριμένα στον oliveBeja, όπου συμμετείχαν ελαιόλαδα από όλα τα ελαιοπαραγωγικά κράτη του κόσμου, κατέκτησαν το Χρυσό βραβείο γεύσης και ποιότητας!!!
Μιλώντας η πρόεδρος της εταιρείας και ιδιοκτήτρια Νίκη Κελλίδου και εξηγώντας το πως ήρθαν τα βραβεία στο Ελαιοτριβείο Κύκλωπας, ανέφερε πολύ απλά ότι η συγκεκριμένη ποικιλία, που ονομάζεται ελιά Μαρώνειας ή και Μάκρης, η οποία απαντάται στις περιοχές, Μαρώνεια, Μάκρη και Σαμοθράκη, σε συνδυασμό με το μικροκλίμα της περιοχής, το γεγονός ότι είναι ίσως η πιο βόρεια περιοχή που παράγει ελιές, το γεγονός επίσης ότι το λιομάζεμα γίνεται νωρίς(Οκτώβριο, ενώ σε άλλες ξεκινάει το Δεκέμβριο) και η ελαιοποίηση γίνεται αμέσως σε χαμηλές θερμοκρασίες, φτιάχνουν από μόνα τους το περίγραμμα των χρυσών βραβείων, σε όποιο διαγωνισμό και να συμμετέχουν! «Η ισχύς όλων αυτών των παραγόντων και βεβαίως αυτού του ευλογημένου κλίματος της Ελλάδας μας, κάνει το λάδι να συγκρατεί όλα του τα αρώματα, γεγονός που το κάνει ακαταμάχητο σε σύγκριση με άλλα ελαιόλαδα. Η αναφορά μου συμπεριλαμβάνει όλα τα ελαιόλαδα της περιοχής μας και όχι μόνο του Ελαιοτριβείου Κύκλωπας. Γι' αυτό το λόγο απευθύνω έκκληση σε όλους τους Θρακιώτες, να στηρίζουν τους ελαιοπαραγωγούς της Θράκης και να μην αγοράζουν λάδια από άλλες περιοχές. Είναι κρίμα να έχουν άλλα λάδια στο τραπέζι τους, όταν τα δικά μας είναι θησαυρός γεύσης και πολύτιμων θρεπτικών ουσιών για τον ανθρώπινο οργανισμό», σημείωσε η κ. Κελλίδου.
Ταυτόχρονα κάλεσε τον κόσμο να είναι προσεκτικός στις αγορές του σε ότι αφορά το ελαιόλαδο. «Ο κόσμος θα πρέπει να προσέχει να αγοράζει εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και όχι απλό ελαιόλαδο. Το πρώτο σημαίνει ότι προέρχεται απευθείας από τις ελιές, ενώ το δεύτερο από υποβαθμισμένα λάδια με προσθήκη λίγου ελαιόλαδου και με πολλές επεξεργασίες για να πετύχουν την κατάλληλη οξύτητα». Αναφερόμενη στα σχέδια του μέλλοντος, στάθηκε στο ότι θα ήθελε να λειτουργήσει και ξενώνες, για ανθρώπους που επιθυμούν να συμμετέχουν στις εργασίες της συλλογής των ελιών, κάνοντας παράλληλα και τις διακοπές τους, κάτι σαν μια μικρή νησίδα αγροτουρισμού...Θα ήθελε, γιατί εδώ και 7 ολόκληρα χρόνια μια από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Αλεξ/πολης και η ίδια η πολιτεία ενδεχομένως, δεν διευκρινίζουν τι θα γίνει με το θέμα της ζώνης του Οικιστικού Ελέγχου. Με την απαγόρευση δόμησης δηλαδή και ότι όλα τα κτίσματα θα πρέπει να μεταφερθούν πάνω από την Εγνατία. «Κανείς όμως δεν μας υποδεικνύει που να πάμε, γιατί κάπου πρέπει να πάμε να συνεχίσουμε τη δουλειά μας. Κι αν δεν μεταφερθούμε τελικά, να αναπτύξουμε τις δραστηριότητες μας εδώ που βρισκόμαστε. Κανείς εδώ και 7 συναπτά χρόνια δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση και μένουμε και εμείς με σταυρωμένα χέρια, ενώ θέλουμε να κάνουμε πολλά», σημείωσε καταλήγοντας η κ. Κελλίδου.
Μιλώντας η πρόεδρος της εταιρείας και ιδιοκτήτρια Νίκη Κελλίδου και εξηγώντας το πως ήρθαν τα βραβεία στο Ελαιοτριβείο Κύκλωπας, ανέφερε πολύ απλά ότι η συγκεκριμένη ποικιλία, που ονομάζεται ελιά Μαρώνειας ή και Μάκρης, η οποία απαντάται στις περιοχές, Μαρώνεια, Μάκρη και Σαμοθράκη, σε συνδυασμό με το μικροκλίμα της περιοχής, το γεγονός ότι είναι ίσως η πιο βόρεια περιοχή που παράγει ελιές, το γεγονός επίσης ότι το λιομάζεμα γίνεται νωρίς(Οκτώβριο, ενώ σε άλλες ξεκινάει το Δεκέμβριο) και η ελαιοποίηση γίνεται αμέσως σε χαμηλές θερμοκρασίες, φτιάχνουν από μόνα τους το περίγραμμα των χρυσών βραβείων, σε όποιο διαγωνισμό και να συμμετέχουν! «Η ισχύς όλων αυτών των παραγόντων και βεβαίως αυτού του ευλογημένου κλίματος της Ελλάδας μας, κάνει το λάδι να συγκρατεί όλα του τα αρώματα, γεγονός που το κάνει ακαταμάχητο σε σύγκριση με άλλα ελαιόλαδα. Η αναφορά μου συμπεριλαμβάνει όλα τα ελαιόλαδα της περιοχής μας και όχι μόνο του Ελαιοτριβείου Κύκλωπας. Γι' αυτό το λόγο απευθύνω έκκληση σε όλους τους Θρακιώτες, να στηρίζουν τους ελαιοπαραγωγούς της Θράκης και να μην αγοράζουν λάδια από άλλες περιοχές. Είναι κρίμα να έχουν άλλα λάδια στο τραπέζι τους, όταν τα δικά μας είναι θησαυρός γεύσης και πολύτιμων θρεπτικών ουσιών για τον ανθρώπινο οργανισμό», σημείωσε η κ. Κελλίδου.
Ταυτόχρονα κάλεσε τον κόσμο να είναι προσεκτικός στις αγορές του σε ότι αφορά το ελαιόλαδο. «Ο κόσμος θα πρέπει να προσέχει να αγοράζει εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και όχι απλό ελαιόλαδο. Το πρώτο σημαίνει ότι προέρχεται απευθείας από τις ελιές, ενώ το δεύτερο από υποβαθμισμένα λάδια με προσθήκη λίγου ελαιόλαδου και με πολλές επεξεργασίες για να πετύχουν την κατάλληλη οξύτητα». Αναφερόμενη στα σχέδια του μέλλοντος, στάθηκε στο ότι θα ήθελε να λειτουργήσει και ξενώνες, για ανθρώπους που επιθυμούν να συμμετέχουν στις εργασίες της συλλογής των ελιών, κάνοντας παράλληλα και τις διακοπές τους, κάτι σαν μια μικρή νησίδα αγροτουρισμού...Θα ήθελε, γιατί εδώ και 7 ολόκληρα χρόνια μια από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Αλεξ/πολης και η ίδια η πολιτεία ενδεχομένως, δεν διευκρινίζουν τι θα γίνει με το θέμα της ζώνης του Οικιστικού Ελέγχου. Με την απαγόρευση δόμησης δηλαδή και ότι όλα τα κτίσματα θα πρέπει να μεταφερθούν πάνω από την Εγνατία. «Κανείς όμως δεν μας υποδεικνύει που να πάμε, γιατί κάπου πρέπει να πάμε να συνεχίσουμε τη δουλειά μας. Κι αν δεν μεταφερθούμε τελικά, να αναπτύξουμε τις δραστηριότητες μας εδώ που βρισκόμαστε. Κανείς εδώ και 7 συναπτά χρόνια δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση και μένουμε και εμείς με σταυρωμένα χέρια, ενώ θέλουμε να κάνουμε πολλά», σημείωσε καταλήγοντας η κ. Κελλίδου.
