ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ
ΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ κ. ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Κομοτηνή 30/11/2011
Η Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα, πιστή στην προσήλωση της για εμβάθυνση της ελληνοτουρκικής φιλίας και υπέρβαση των διαφορών των δύο χωρών προς όφελος της συνύπαρξης των λαών τους, καταγγέλλει με δριμύτητα το πρωτοφανές εθνικιστικό παραλήρημα της καθηγήτριας κ. Αλίκης Μαραγκοπούλου, όπως αυτό προκύπτει από ανοιχτή επιστολή της προς τον νέο Υπουργό Εξωτερικών, και επισημαίνει τις χονδροειδείς και ασύστατες αναλήθειες που αυτό περιέχει.
Θεωρούμε σκόπιμο να τονίσουμε ότι ουδέποτε εορτάστηκε στη Θράκη η επέμβαση του Τούρκικου στρατού στην Κύπρο, και μάλιστα παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού και οχτώ υπουργών της Τουρκίας!!! Συνεπώς, η συγκεκριμένη αναφορά που εμπεριέχεται στην επιστολή της κ. Μαραγκοπούλου συνιστά εξοργιστικό και ασύστολο ψεύδος που θίγει αφόρητα και προσβάλλει την τουρκική μειονότητα, και ως εκ τούτου είμαστε βέβαιοι ότι ούτε ο υπουργός εξωτερικών θα τη λάβει σοβαρά υπόψη του.
Άλλωστε, η κ. Μαραγκοπούλου, με τις γνωστές της εμμονές ενάντια στην τουρκική και σε κάθε άλλη μειονότητα, τις οποίες πεισματικά επιμένει να θεωρεί ως «δούρειους ίππους» και όχι ως γέφυρες ειρήνης και φιλίας μεταξύ γειτονικών χωρών, προφανώς εκλαμβάνει ως δεδομένο ότι οι τουρκικής καταγωγής έλληνες πολίτες της μειονότητας της Θράκης, που περήφανα αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, και που εξίσου περήφανα δηλώνουν την αμετακίνητη βούληση τους να αποτελούν πολίτες του ελληνικού (και όχι άλλου) κράτους, θα συμμετείχαν δήθεν με ευχαρίστηση σε ανθελληνικές δράσεις (που δεν συνέβησαν ποτέ και είναι αποκυήματα ζωηρής φαντασίας) επειδή ως μειονοτικοί είναι τάχα εξορισμού υποχείρια και φερέφωνα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας
Όμως η διάδοση της συγκεκριμένης ψευδούς είδησης για τη μειονότητα προξενεί δυσάρεστη έκπληξη, δεδομένου ότι η κ. Μαραγκοπούλου υπήρξε και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, διότι αγγίζει τα όρια της ρατσιστικής αντιμετώπισης συλλήβδην της τουρκικής μειονότητας της Θράκης, η οποία αποτελείται από νομοταγείς και φιλήσυχους πολίτες, που απλώς διεκδικούν εύλογα το αναφαίρετο ανθρώπινο και μειονοτικό δικαίωμα τους να γίνεται απολύτως σεβαστή η ξεκάθαρα διατυπωμένη από τους ίδιους εθνική τους καταγωγή καθώς και ο ρητός συλλογικός τους αυτοπροσδιορισμός, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η επίσημη ελληνική πολιτεία πολύ σωστά απαιτεί από την Αλβανία να σέβεται και να αναγνωρίζει την ελληνική μειονότητα του νότιου μέρους της χώρας αυτής ή από την Τουρκία να σέβεται τα δικαιώματα των Ελλήνων της Ισταμπούλ, της Ίμβρου και της Τενέδου.
Τέλος, η Τουρκική Κίνηση εκφράζει και την αντίθεση της στον παροξυσμό της κ. Μαραγκοπούλου αναφορικά με την περίφημη ΑΟΖ, αφού είναι προφανές ότι τέτοια εγχειρήματα θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα μόνο ύστερα από συνεννόηση των επιμέρους γειτονικών κρατών ώστε να βγαίνουν κερδισμένοι όλοι οι λαοί, και να μην αποτελούν μια νέα επιπρόσθετη «ανοιχτή πληγή» και πιθανή εστία συγκρούσεων, εξοπλισμών ή περιττών και απαράδεκτων στρατιωτικών αντιπαραθέσεων, σε μια εποχή μάλιστα που η παγκόσμια οικονομική κρίση επιτάσσει πνεύμα συνεργασίας και ενότητας.
Η επιστολή της Μαραγκοπούλου
Ανοιχτή επιστολή στον Σταύρο Δήμα
Της Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ Ομότιμης καθηγήριας Παντείου Πανεπιστημίου και προέδρου του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Κύριε υπουργέ, ο πολύ επιτυχής ρόλος σας ως επιτρόπου της Ε.Ε., ο λόγος σας στη Βουλή στις 16/11/2011 και η πρόσφατη επίσκεψή σας στη Λευκωσία με ενεθάρρυναν να σας απευθύνω την παρούσα, ελπίζοντας σε δική σας σωτήρια παρέμβαση.
Από πολλά ήδη χρόνια, ο νεο-οθωμανισμός που κυριαρχεί στην Τουρκία διεκδικεί φανερά και ιταμά, μεταξύ άλλων, δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) μας στην ανατολική Ελλάδα (Θράκη, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο).
Το δικαίωμα της ΑΟΖ εισήγαγε η Διεθνής Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας (1982) και περιλαμβάνει τα εξής κατά το άρθρο 56:
«1(α) Κυριαρχικά δικαιώματα που αποσκοπούν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζωντανών ή μη, των υπερκειμένων του βυθού της θάλασσας υδάτων, του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους αυτού, ως επίσης και με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης όπως η παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους».
Η συστηματική από πολλών ετών υποχωρητικότητά μας σε παραβιάσεις FIR, επεισόδια στα Ιμια, περιφορά του «Πίρι Ρέις» μέχρι και το Σούνιο, ο αντίθετος με το άρθρο 121 της Σύμβασης ισχυρισμός ότι τα νησιά δεν έχουν ΑΟΖ, ο εορτασμός της επετείου του Αττίλα στην Κομοτηνή με τον τούρκο πρωθυπουργό και 8 υπουργούς, κ.λπ. ήταν σαφέστατα δηλωτικά των τουρκικών προθέσεων.
Εντούτοις αρνηθήκαμε σύμπραξη με την Κύπρο, όταν, επί Τάσσου Παπαδόπουλου, μας πρότεινε τη σύγχρονη με αυτήν κήρυξη και της δικής μας ΑΟΖ.
Το τετελεσμένο εις βάρος μας ήρθε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011. Η Τουρκία άρχισε τη διερευνητική-εξορυκτική δράση στο Καστελόριζο.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2011 η Κύπρος έλαβε την πρωτοβουλία να ανοίξει «τρύπα» διερευνητική-εξορυκτική στη δική της ΑΟΖ.
Εμείς τι κάνουμε;
Παρακολουθούμε ως απαθείς θεατές!
Η Τουρκία, ωστόσο, όπως το προέβλεψα, παρά τις απειλές για casus belli κατά της Κύπρου, δεν ετόλμησε να επιτεθεί. ΗΠΑ, Ρωσία, Ισραήλ και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ενωση ετάχθηκαν υπέρ του δικαιώματός της, όπως και κάθε άλλου κράτους, να εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ της. Και, φυσικά, στοιχειώδης σύνεση επέβαλε αυτοσυγκράτηση στην Τουρκία. Και η Κύπρος έχει κατασκευάσει ήδη την πλατφόρμα «Ομηρος» στην ΑΟΖ της.
Μια νέα διαμαρτυρία μας δημοσιεύθηκε, μετά το τετελεσμένο γεγονός του Καστελόριζου, στην «Κ.Ε.» της 25ης Σεπτεμβρίου 2011, που απεστάλη και στους υπουργούς Εξωτερικών και Ενέργειας. Στις δε 8 Νοεμβρίου οργανώσαμε δημόσια συζήτηση για το θέμα, τονίζοντας την ανάγκη επείγουσας κήρυξης της ΑΟΖ μας και ανάλογης δράσης. Ο υπουργός μού απάντησε με επιστολή, αναγγέλλοντας την ίδρυση βάσει του Ν. 4001/2011 ενός νέου φορέα με τίτλο Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Α.Ε. (ΕΔΕΥ ΑΕ) προς εξερεύνηση μερικών σημείων της Δυτικής Ελλάδας και νοτίως της Κρήτης.
Το σχετικό προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε ούτε λέξη αναφέρει για Καστελλόριζο, Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Τον φορέα αυτό τον θεωρούμε άκαιρο και αλυσιτελή. Ακαιρο, διότι θα στοιχίσει μεγάλα ποσά ιδίως για τη στελέχωσή του σε περίοδο τόσο οξείας και βαριάς οικονομικής κρίσης. Αλυσιτελή, διότι δεν βοηθάει καθόλου στην πρόληψη της επικίνδυνης κρίσης εθνικής κυριαρχίας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων μας της Ανατολικής Ελλάδας.
Η ανέξοδη και άμεση κήρυξη της ΑΟΖ μας, ιδίως στα ανατολικά νησιά, μας παρέχει ουσιαστική προστασία στον υδρογονανθρακικό πλούτο μας.
Δεν θεωρούμε άσκοπο να προσθέσουμε ότι οι σχετικές έρευνες στις ίδιες δυτικές περιοχές βάσει του Ν. 2289/1995 αποδείχθηκαν «τζίφος».
Προς το παρόν θεωρούμε ενδεικνυόμενη δράση:
1. Την κήρυξη της ΑΟΖ μας το ταχύτερο δυνατόν.
2. Την επείγουσα συνεργασία με μία ή περισσότερες τεχνικά και πολιτικο-οικονομικά ισχυρές χώρες.
3. Τη διάνοιξη χωρίς αναβολή στην άλλη πλευρά του Καστελόριζου και από εμάς εξορυκτικής-ερευνητικής «τρύπας» εν συνεχεία και σε νησιά μας του Αιγαίου για να προλάβουμε νέα τετελεσμένα, που έχει απειλήσει σε βάρος μας η Τουρκία.
4. Αν η Τουρκία έχει αντιρρήσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας, να διαπραγματευτούμε μαζί της. Αν αρνείται, αυτή οφείλει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Είναι γνωστό ότι κάθε δικαστική υπόθεση είναι ένα λαχείο.
Πολύ περισσότερο όταν χρησιμοποιεί πολιτικά κριτήρια (όπως το παραπάνω δικαστήριο από τη φύση του). Τα πολιτικά κριτήρια, ωστόσο, είναι υπέρ ημών αυτή τη στιγμή που όλος ο κόσμος τάχθηκε υπέρ της στάσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Θα μιλήσουμε ωμά. Δεν είναι ο όρος ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα που τους φταίει και αφήνουν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο εκτός της έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων μας.
Ας σταματήσει ο ορολογικός φαρισαϊσμός που συνήθως άλλα καλύπτει.
Κύριε υπουργέ, ο ελληνικός λαός ελπίζει στη δική σας στήριξη.
.
