O κομοτηναίος άλτης του ύψους είναι μέχρι στιγμής ο μόνος θρακιώτης αθλητής που έχει εξασφαλίσει την συμμετοχή του και θα πάει στο Λονδίνο
ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ
Η ελληνική ολυμπιακή ομάδα κόντρα στις δυσκολίες θα δώσει το «πάρων» στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου με ζητούμενο όχι μόνο τη συμμέτοχη, αλλά και τη διάκριση. Δέκα αθλητές και τέσσερις ομάδες φωτογραφίζονται για το «Big Fish» και μιλούν με το βλέμμα και την κάρδια στραμμένα στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη που ξεκινά στις 27 Ιουλίου
SB: 14,55 μ. στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2011
Η Νίκη Πανέτα μπήκε στους στίβους προτού καλά-καλά τελειώσει τη Γ’ Δημοτικού. Φέτος συμπληρώνει 16 συναπτά χρόνια δράσης και συνεπούς εξέλιξης, έχοντας καταφέρει να συμπεριλαμβάνεται στη χρυσή τριάδα των ντόπιων τριπλουνιστριών. Για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου προτάσσει πρώτα απ’ όλα την υγεία της, μια και ένας τραυματισμός ήταν εκείνος που δεν της επέτρεψε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008 -επιμένει ωστόσο να έχει ως πρότυπα «ταλαιπωρημένους» αθλητές, όπως ο Κεντέρης ή η Δεβετζή-, και μετά το καλό άλμα που θα της εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στον τελικό. «Στους αγώνες είσαι εσύ και το σκάμμα, μοναδικός αντίπαλος είναι ο ίδιος εαυτός σου», λέει με νόημα, σχολιάζοντας ίσως έμμεσα και τη φημολογούμενη διαμάχη της με την έτερη κορυφαία τριπλουνίστρια της χώρας, τη Βούλα Παπαχρήστου. Για τη Νίκη Πανέτα η χαρά δεν εμπεριέχεται ούτε στη συμμετοχή από μόνη της στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του πλανήτη, ούτε σώνει και καλά στη διάκριση: «Η πραγματική χαρά, η ηδονή, έρχεται όταν πετυχαίνω τον στόχο μου, όταν καταφέρνω να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερη». Στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, μια διοργάνωση που για την ίδια ξεπερνά σε αίγλη και τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα, θα τη δούμε να αγωνίζεται έχοντας κρεμασμένο στον λαιμό της το αγαπημένο γούρι της: μια σφαίρα που -μ’ ένα μεταφυσικό τρόπο, όπως λέει- συμβολίζει τον ομφαλό της Γης. Κατά τα άλλα, δύο μέρες πριν, θα σταματήσει να σκέφτεται τον αγώνα, αφού, όπως πιστεύει, η καλή προετοιμασία ενός αθλητή βγαίνει νομοτελειακά στον αγώνα. «Η πολλή σκέψη κάνει κακό», καταλήγει με έμφαση.
SB: 5,75 μ. (πανελλήνιο ρεκόρ) στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης
Ο Κώστας Φιλιππίδης ήταν μόλις 4 ετών όταν ξεκίνησε την ενόργανη γυμναστική. Λίγο όμως το μπόι που έβαλε απότομα στην εφηβεία, λίγο ο σωματότυπός του, ο τότε προπονητής του τον προέτρεψε να ασχοληθεί με το επί κοντώ. Η πρώτη επαφή με το άθλημα γίνεται στα 13 του χρόνια υπό την καθοδήγηση του μέχρι και σήμερα προπονητή του Δημήτρη Κυττέα. Οι πρώτες διακρίσεις δεν αργούν να έρθουν, με τις σημαντικότερες να είναι η έκτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου στην Νταεγού πέρυσι το καλοκαίρι και η τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Ντόχα το 2010. Φέτος μάλιστα ο 26χρονος άλτης έκανε νέο πανελλήνιο ρεκόρ κλειστού στίβου με 5,75 μ., με την επίδοση αυτή να μεταφράζεται σε επιβεβαίωση του υψηλού ορίου της Ολυμπιάδας (5,72 μ.) Για τον Κώστα θα είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες: «Είναι κάτι που με εξιτάρει και μου δίνει το έναυσμα να συνεχίσω. Οι καιροί είναι δύσκολοι και παρά τα όσα ακούγονται εγώ νιώθω περήφανος που φοράω το εθνόσημο. Μου έχει τύχει να πάω σε meeting στη Γερμανία και να πουν “καλώς τον Eλληνα που ήρθε να μας πάρει τα λεφτά”». Τι και αν η στημένη -όπως αποδείχτηκε- υπόθεση ντόπινγκ το 2007 τον κράτησε μακριά από το τερέν για ενάμιση χρόνο χάνοντας την προηγούμενη Ολυμπιάδα του Πεκίνου; Ο Κώστας δεν το έβαλε κάτω και πλέον μετρά αντίστροφα για το Λονδίνο.
SB: Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Αύγουστο του 2011 στο Μπλεντ της Σλοβενίας
Οταν το καλοκαίρι του 2009 η έμπειρη Αλεξάνδρα καλωσόρισε για πρώτη φορά στη βάρκα της την «πρωτάρα» Χριστίνα όλοι πίστευαν ότι θα χρειαστεί χρόνος για να δέσει η ελληνική ομάδα του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών κωπηλασίας. Κι όμως, κόντρα στα προγνωστικά και μόλις μέσα σε έναν μήνα ομαδικής προπόνησης, τα κορίτσια κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Πόζναν της Πολωνίας. Από τότε μέχρι και σήμερα οι δύο αθλήτριες μας καλόμαθαν σε διακρίσεις στις κορυφαίες διοργανώσεις κωπηλασίας, ενώ πριν από σχεδόν έναν χρόνο επισφράγισαν τη σπουδαία κλάση τους με το «καλημέρα» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μπλεντ στη Σλοβενία. Με την πρωτιά στα ημιτελικά δεν εξασφάλισαν μόνο τη συμμετοχή τους στην κορυφαία δωδεκάδα της διοργάνωσης, αλλά ταυτόχρονα πήραν το πολυπόθητο εισιτήριο της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Για την Αλεξάνδρα δεν είναι η πρώτη φορά που θα συμμετέχει στην κορυφαία γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού. Η 27χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια από την Ηγουμενίτσα είχε καταλάβει την 6η θέση μαζί με τη συναθλήτριά της Χρύσα Μπισκιτζή στο Πεκίνο το 2008. Ωστόσο η φόρα που έχει πάρει μαζί με το νέο της ταίρι, την 23χρονη Χριστίνα από την Καστοριά, προμηνύει μια θέση στο βάθρο των μεταλλίων. Το γυναικείο δίδυμο με το γαλανόλευκο εθνόσημο θεωρείται φαβορί και όλα δείχνουν ότι δεν θα χρειαστεί να τραβήξει μεγάλο κουπί στη βρετανική πρωτεύουσα. «Φέτος το καλοκαίρι θέλουμε να επιβεβαιώσουμε για μια ακόμη φορά την πολύ καλή πορεία που είχαμε τα τρία προηγούμενα χρόνια στις κορυφαίες διοργανώσεις του αγωνίσματος. Προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό!» υποστηρίζει η Αλεξάνδρα, δίνοντας μια υπόσχεση που δεν φαίνεται διατεθειμένη να αθετήσει.
SB: Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας
Ερωτηθείς για την επίδοση που του εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα, ο Γιάννης Δρυμωνάκος μπερδεύει τους χρόνους αλλά τελικά δίνει τη σωστή απάντηση. Ηταν η 5η θέση στα 400 μ. μικτή ατομική στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στη Σανγκάη τον περασμένο Ιούλιο με χρόνο 4.14.62 (πανελλήνιο ρεκόρ). Ωστόσο το μυαλό του βρίσκεται στον επόμενο μεγάλο αγώνα του. «Εχουν μείνει μόνο λίγες μέρες προτού αναχωρήσω για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Είναι ένα πολύ σημαντικό τεστ εν όψει Ολυμπιάδας και είμαι συγκεντρωμένος σ’ αυτό έχοντας βάλει για λίγο στην άκρη το Λονδίνο», εξηγεί από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Τελικά το ένστικτό του για την επιλογή αυτή βγήκε αλάνθαστο. Τρανή απόδειξη, το δεύτερο χάλκινο μετάλλιο στο στήθος του χάρη στην επίδοση 4.14.41, που αποτελεί και νέο πανελλήνιο ρεκόρ. Ολα δείχνουν ότι ο 28χρονος πρωταθλητής ετοιμάζει βαλίτσες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με τους καλύτερους οιωνούς. Στην περίπτωση του Γιάννη η κορυφαία αθλητική διοργάνωση δεν αποτελεί το πρώτο μεγάλο ραντεβού με την πισίνα. Συγκεκριμένα είναι η τρίτη και... διόλου φαρμακερή φορά μετά το βάπτισμα του πυρός στο Σίδνεϊ στην ηλικία των 16 και τέσσερα χρόνια αργότερα στο «σπίτι» του, στην Αθήνα. Θα είναι άραγε και η τελευταία; Ενδεχομένως. Αλλωστε ύστερα από 12 χρόνια σκληρής προπόνησης ο καταξιωμένος κολυμβητής έχει καταλήξει στο συμπέρασμα: «Περισσότερα χιλιόμετρα έχω διανύσει κολυμπώντας παρά περπατώντας».
SB: 14,77 μ. στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα της Τουρκίας
Λένε πως η Βούλα Παπαχρήστου είναι φτιαγμένη από την πάστα των μεγάλων πρωταθλητριών. Και μάλλον έχουν δίκιο, αν υπολογίσει κανείς τις επιδόσεις της που έχουν πάρει για τα καλά την ανιούσα και αρχίζουν να θυμίζουν εκείνες της σπουδαίας τριπλουνίστριας Πηγής Δεβετζή. Η 23χρονη τριπλουνίστρια μπορεί να έχασε φέτος το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης λόγω μιας ίωσης που την ταλαιπωρούσε, όμως βρίσκεται σε ιδιαίτερα καλή φόρμα, όπως απέδειξε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στο όποιο κατέλαβε χωρίς να ξοδέψει δυνάμεις την πρώτη θέση με άλμα στα 14,14 μ., αφήνοντας να διαφανούν οι καλύτερες προοπτικές για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου, όπου την Ελλάδα θα εκπροσωπήσουν στο άθλημα εκτός από την ίδια και οι συναθλήτριές της Νίκη Πανέτα και Αθανασία Πέρρα. Η πορεία της διαφαινόταν σαρωτική ήδη από τα πρωταθλήματα νεανίδων. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2009 στο Κάουνας, τίτλο που διατήρησε και στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων δύο χρόνια μετά στην Οστράβα με άλμα στα 14.40 μ. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως η γοητευτική τριπλουνίστρια κατέχει για φέτος τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στο τριπλούν γυναικών. Το άλμα της στα 14,77 μ. στο πρόσφατο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα της Τουρκίας την έφερε πολύ κοντά στην κάτοχο της καλύτερης επίδοσης για φέτος - πρόκειται για την Κολομβιανή Κατρίν Ιμπαργκουέν που έχει άλμα στα 14,95 μ.
SB: 8,14 μ. στο Γκραν Πρι Στίβου της Πράγας
Ο Λούης Τσάτουμας ξεκίνησε τη φετινή αγωνιστική χρονιά του με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δικαιολογημένα. Στις δύο προηγούμενες παρουσίες του σε Ολυμπιάδες, το 2004 στην Αθήνα και το 2008 στο Πεκίνο, παρά την καλή αγωνιστική φόρμα του δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό του μήκους. Οι άκυρες προσπάθειες, αποτέλεσμα ίσως του υπέρμετρου ζήλου του για ένα καλό και μεγάλο άλμα, από αυτά που έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει, τον κυνηγούν. Ομως δεν το βάζει κάτω. Ακόμη και τώρα που ταλανίζεται από έναν τραυματισμό στη μέση του -τις ημέρες που γραφόταν αυτό το κείμενο αναγκάστηκε να υποβληθεί ακόμη και σε επισκληρίδειο για να αντιμετωπίσει τον πόνο-, πεισμώνει περισσότερο. Με αμφίβολη τη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ελσίνκι, ο κορυφαίος Ελληνας άλτης και κάτοχος του πανελλήνιου ρεκόρ (με το εκπληκτικό άλμα του στα 8.66 μ. τον Ιούνιο του 2007) επιμένει πως θα τηρήσει την υπόσχεσή του για μια επίδοση πάνω από τα 8,26 μ. - πρόκειται για την περσινή απόδοσή του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Ρέθυμνο. Εξάλλου ένας αθλητής της κλάσης του Τσάτουμα, που έχει μάθει να μάχεται μέσα στον αγωνιστικό στίβο, έχει κάθε λόγο, κόντρα στις ατυχίες και στους τραυματισμούς, να ονειρεύεται το ολυμπιακό άλμα που θα σφραγίσει μια σπουδαία καριέρα, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την 8η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στον ανοιχτό στίβο.
SB: 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μονπελιέ της Γαλλίας
Κάθε αθλητής έχει μια στιγμή, μια ιστορία, ένα γεγονός που τον κατατρέχει. Για τον πολυνίκη Βλάση Μάρα είναι το ολυμπιακό μετάλλιο: «Σίγουρα είναι κάτι που κυνηγάω πολύ καιρό και το θέλω πολύ. Ωστόσο είμαι και τώρα χαρούμενος με όσα έχω καταφέρει», δηλώνει στωικά. Εντεκα χρόνια μετά το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης στη Γάνδη -το ιεραρχεί ως τη μεγαλύτερη χαρά που έχει πάρει μέσα στους στίβους-, ο Βλάσης Μάρας μοιάζει σαν έτοιμος από καιρό για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου: «Το μόνο που θέλω είναι απλώς να εκτελέσω δύο φορές το δύσκολο πρόγραμμά μου. Αυτό σημαίνει πως με μία καλή και σωστή εκτέλεση στα προκριματικά θα είμαι στους τελικούς και με μια δεύτερη καλή εκτέλεση στον τελικό θα αναμένω κάτι πάρα πολύ καλό. Δεν θέλω να σκεφτώ τίποτα παραπάνω. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει», αποφαίνεται. Πώς, αλήθεια, βλέπει τον ρόλο του ως εκπρόσωπος μιας Ελλάδας που βάλλεται από παντού ελέω οικονομικής κρίσης; «Σίγουρα έχουμε πια λίγα αξιοπρεπή πράγματα να διαφημίσουμε. Ως αθλητής γι’ αυτό ακριβώς αγωνίζομαι, για να δείξω την καλή πλευρά της πατρίδας μου. Η προσπάθεια μείωσης των Ελλήνων δεν θα περάσει. Εμείς οι αθλητές θα το αποδεικνύουμε όσο είμαστε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους». Οσο για το αν τελικά αρκείται στη συμμετοχή ή διψά για τη διάκριση, καταλήγει αποφασιστικά: «Σε έναν άνθρωπο που περιμένει πολλά από τον εαυτό του μετράει μόνο το μετάλλιο. Είναι τι περιμένεις από τον εαυτό σου και τι κυνηγάς στη ζωή σου».
SB: 4.60 μ. (3η θέση στο Diamond League της Νέας Υόρκης)
«Ναι, με δυσκολεύει να μην υπάρχει θέρμανση ή ο χώρος προπόνησης να είναι στα μαύρα του τα χάλια. Ομως στον πρωταθλητισμό ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, οπότε παραβλέπω τις δυσκολίες. Νιώθω τυχερή πάντως που ακόμη και σε δύσκολες εποχές υπάρχουν φορείς όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στην περίπτωσή μου, που αναγνωρίζουν την προσπάθειά μου και με στηρίζουν», απαντά με αποφασιστικότητα η κορυφαία επικοντίστρια στην ερώτηση αν πρωταθλητισμός και οικονομική κρίση πάνε μαζί. Η κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ θεωρεί πως η μεγαλύτερη χαρά μέσα στους στίβους είναι καθ’ οδόν ενώ θυμάται με πίκρα τον τραυματισμό της στον περσινό τελικό του Diamond League. Για την ίδια η διάκριση στους Ολυμπιακούς δεν αρκεί για να βελτιώσει την εικόνα της χώρας: «Το πρόσωπο της Ελλάδας το δημιουργούμε κάθε στιγμή όλοι οι Ελληνες με τις πράξεις μας. Η διάκριση και ένα ολυμπιακό μετάλλιο δεν θα σβήσουν τα σκάνδαλα και τις αρνητικές συμπεριφορές της κοινωνίας μας». Οσο για το αν αυτό που βαρύνει στους αγώνες είναι η συμμετοχή ή η διάκριση; «Και τα δύο. Στην αρχή μιας αθλητικής καριέρας η συμμετοχή είναι προτεραιότητα, με τα χρόνια οι στόχοι αλλάζουν και η διάκριση γίνεται αυτοσκοπός. Το “ταμείο” θα γίνει όταν κρεμάσω τα σπάικς μου», καταλήγει με νηφαλιότητα η πρωταθλήτρια που προσωποποιεί μια από τις σημαντικές ελπίδες της εθνικής ομάδας για διάκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
SB: Νίκη 10-6 επί της οικοδέσποινας ομάδας στο προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά
Με το βλέμμα στις πισίνες της βρετανικής πρωτεύουσας, ο Χρήστος Αφρουδάκης, ο Μάνθος Βουλγαράκης και ο Μανώλης Μυλωνάκης δεν δηλώνουν μόνο παίκτες της Εθνικής ομάδας πόλο αλλά και περήφανοι νταμπλούχοι. Το πρωτάθλημα και το Κύπελλο που κατέκτησαν φέτος με την ομάδα της Βουλιαγμένης ίσως και να φέρει γούρι στην Ολυμπιάδα. Για την ιστορία, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα «κλείδωσε» την πρόκριση με την επικράτηση επί του Καναδά μέσα στο «σπίτι» του στο πλαίσιο του προολυμπιακού τουρνουά τον περασμένο Απρίλιο. «Μία από τις χειρότερες διαιτησίες που έχουμε συναντήσει όσο φοράμε τα γαλανόλευκα συναντήσαμε σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι και παρ’ όλα αυτά τα καταφέραμε», επισημαίνει ο Μάνθος Βουλγαράκης. Μπορεί να ήταν εδώ και χρόνια στην εθνική ομάδα, ωστόσο το ενεργό ντεμπούτο για τον 32χρονο φουνταριστό θα πραγματοποιηθεί σε έναν μήνα στο Λονδίνο. «Εστω και αργά ήρθε η ώρα του», σημειώνει ο Χρήστος Αφρουδάκης για τον συμπαίκτη του στην ομάδα της Βουλιαγμένης. Η τριάδα δεν θέλει να κάνει προβλέψεις για τους κρίσιμους αγώνες που έχει μπροστά της. «Οι θέσεις στο βάθρο και τα μετάλλια θα κριθούν στη λεπτομέρεια», πιστεύει ο αριστερός περιφερειακός Μανώλης Μυλωνάκης. Αλλωστε εκτός από τη διοργανώτρια Αγγλία και το Καζακστάν που θεωρούνται αρκετά αδύναμες, όλα τα υπόλοιπα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα χρειάζονται την ίδια προσοχή. Βέβαια για όποιον γνωρίζει την παράδοση της Εθνικής μας σε κορυφαίες διοργανώσεις, σίγουρα δεν μπορεί παρά να ελπίζει ακόμα και για θέση στο βάθρο. Με δεδομένο μάλιστα ότι το γαλανόλευκο σκουφάκι θα φορέσουν τόσο παίκτες από την παλιά φρουρά όσο και ανερχόμενα ταλέντα του αθλήματος, όλα είναι ανοιχτά.
SB: 5η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας
«Με ένα περίεργο τρόπο πριν από τον αγώνα δενόμαστε πολύ και το άγχος που ίσως έχουμε το μετατρέπουμε σε θέληση και πείσμα! Και ακριβώς προτού βουτήξουμε στην πισίνα “‘χτυπάμε” η μία τα χέρια της άλλης με πολύ δύναμη ως ένδειξη ετοιμότητας! Αυτό μας βοηθάει και τις δύο πολύ», αφηγούνται τα κορίτσια του ντουέτου συγχρονισμένης κολύμβησης. «Για να καταφέρουμε τον απόλυτο συγχρονισμό χρειάζονται και έχουν σημασία όλα! Δεν πρόκειται απλώς για ταλέντο. Είναι σίγουρα αποτέλεσμα σκληρών, πολύωρων και εξαντλητικών προπονήσεων... Προπονούμαστε γύρω στις 8 ώρες την ημέρα. Βέβαια το σημαντικότερο για μας είναι η συνεργασία, η συνεννόηση, και φυσικά η χημεία. Υπάρχει έντονα αυτό μεταξύ μας και πιστεύω πως είναι το δικό μας κόλπο, το δικό μας σημείο επιτυχίας!» λένε δείχνοντας έτοιμες να κερδίσουν το στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων. «Είμαστε περήφανες που θα εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας! Βέβαια δεν αρκούμαστε σε αυτό. Eχουμε υψηλούς στόχους και είμαστε σε θέση να τους πραγματοποιήσουμε. Αυτή τη στιγμή για μας μετράει πολύ εκτός από τη συμμετοχή και η διάκριση!».
SB: 2,31 μ. (4η θέση) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης
Πρόκειται ίσως για τον πιο φιλοσοφημένο, χαμηλών τόνων, ήπιο ομιλητή, τουλάχιστον από τους αθλητές που φιλοξενούνται σε αυτό το αφιέρωμα. Ο Κώστας Μπανιώτης, τέταρτος στο ύψος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης -δύο μόλις εκατοστά πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Δημήτρη Χονδροκούκη, ξεκαθαρίζει πως δεν ασχολείται με τους αριθμούς και τα νούμερα ούτε με προσδοκίες. «Δεν νομίζω ότι έχουμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Και τώρα και πάντα. Η Ελλάδα γέννησε πολύ σπουδαίες αξίες και ιδέες. Το ζήτημα είναι πως σήμερα δεν τις υπηρετεί», μου λέει ο άνθρωπος που θεωρεί τον αθλητισμό θεμέλιο λίθο μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου ο άλτης, που βρέθηκε σχεδόν κατά τύχη στους αγωνιστικούς στίβους, δεν βάζει τον πήχη ούτε ψηλά ούτε χαμηλά, δεν σκέφτεται θέσεις ή επιδόσεις, δεν καταφεύγει σε γούρια, ούτε σε ατέρμονες σκέψεις: «Η σκέψη για έναν πρωταθλητή είναι αναστολή. Μέσα στον αγώνα λειτουργούν τα ένστικτα και μόνο. Το ζήτημα είναι οι αθλητές να ξεπερνάμε τον εαυτό μας και όχι να σκεφτόμαστε τι θέση θα φέρουμε». Κι όλα αυτά με άξονα το αρχαιοελληνικό μέτρο, το οποίο είναι το μοναδικό σημείο αναφοράς του.
SB: 4η θέση στο test event του Λονδίνου
«Εδώ που φτάσαμε πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό που μπορούμε σε μια Ολυμπιάδα», αναφωνεί με ένα στόμα μια φωνή η εθνική ομάδα ανσάμπλ. Με τον μέσο όρο ηλικίας της ομάδας να αγγίζει μόλις τα 18 χρόνια και την περίοδο προπόνησης να μην ξεπερνά τον ένα χρόνο κανείς δεν πίστεψε στο θαύμα για μια τόσο νεαρή ομάδα. Κι όμως, τα κορίτσια πείσμωσαν και τα κατάφεραν κόντρα στα προγνωστικά και σε αντίξοες συνθήκες προετοιμασίας. Η σπουδαία πρόκριση στους Ολυμπιακούς φαντάζει με άθλο και για την ακρίβεια επετεύχθη ως εξής: η 11η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γαλλία τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν αρκετή ώστε οι Ελληνίδες «πρωτάρες» να περάσουν στο δεύτερο στάδιο, στο test event του Λονδίνου. Εκεί τα κορίτσια μπήκαν στην τελική τετράδα, κατακτώντας μάλιστα την τρίτη θέση και στα δύο προγράμματά τους, στα τελικά όργανα και στο σύνθετο ομαδικό. Και όσο και αν οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί και το βάρος της ευθύνης έχει πέσει πάνω τους σε ένα τόσο σημαντικό αθλητικό ραντεβού που είθισται να είναι για λίγους και καλούς, οι νεαρές Ελληνίδες πρωταθλήτριες δεν μπορούν να κρύψουν τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους. Στο μεταξύ, μια ακόμα πολύ καλή εμφάνιση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Νίζνι Νόβγοροντ της Ρωσίας, τον περασμένο μήνα, αποδεικνύει ότι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου, η «άγουρη» αυτή ομάδα έχει πολύ μέλλον στο ταπί.
SB: Χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας
Ως τρόπο ζωής, χόμπι, επάγγελμα, καθημερινότητα, χαρακτηρίζει τη ζωή του μέσα στην πισίνα ο πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στα 50 μ. ύπτιας κολύμβησης Αρης Γρηγοριάδης. Ο Αρης μεγάλωσε και ανδρώθηκε κυριολεκτικά μέσα στο νερό, αφού, όπως λέει, κολυμπάει από τα 6 του. Επειτα από 20 «αμφίβια» χρόνια, φέτος ομολογεί πως παρά τη μεγάλη χαρά του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν μια δύσκολη χρονιά: «Μείναμε έξω από το νερό λόγω έλλειψης χρημάτων, για να πληρώσουμε το φυσικό αέριο. Τα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης έμειναν κλειστά για έξι μήνες...». Ωστόσο, ούτε στη δύσκολη συγκυρία τα παρατάει: «Αρκετές φορές απογοητεύτηκα, αλλά δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω. Ο προπονητής μου, όπως και η οικογένειά μου, είναι πάντα δίπλα μου και με υποστηρίζουν», λέει. Το χρυσό μετάλλιό του το βλέπει ως ψυχολογικό πλεονέκτημα απέναντι στους συναθλητές του, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζει πως στην Ολυμπιάδα τα δεδομένα είναι πιο δύσκολα και ο ανταγωνισμός σκληρότερος. Παρ’ όλα αυτά, δεν καταφεύγει σε γούρια, ούτε πιστεύει σε προλήψεις: «Πριν από τον αγώνα το μόνο που σκέφτομαι είναι η κούρσα μου και γι’ αυτή προετοιμάζομαι ψυχολογικά». Οσο για τις προθέσεις με τις οποίες θα ταξιδέψει στο Ολυμπιακό Λονδίνο; «Στόχος είναι η είσοδος στον τελικό. Μετά όλα είναι πιθανά. Από την 8η έως την 1η θέση», καταλήγει με μετριοπάθεια, αλλά και πίστη στο ταλέντο και τη σκληρή δουλειά του.
SB: 20,52’’ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2012
Ο «νέος γιος του ανέμου», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούν, θεωρείται από τους ειδικούς του στίβου ως η νέα ελπίδα της χώρας μας στους δρόμους ταχύτητας και άξιος διάδοχος του Κώστα Κεντέρη - παρά την αντίθετη άποψη που έχει ο ίδιος: «Θεωρώ ότι δεν πρέπει να με συγκρίνουν με τον Κώστα Κεντέρη. Αυτός ήταν απίστευτος αθλητής και κατάφερε πάρα πολλά πράγματα. Εγώ είμαι ακόμα στην αρχή της καριέρας μου. Αλλά δεν νιώθω να με βαραίνει αυτό», έχει δηλώσει ο 22χρονος αθλητής από τη Σπάρτη, που καταρρίπτει με ταχύτητα φωτός το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Απτή απόδειξη το πανελλήνιο ρεκόρ του, το οποίο συνεχώς καταρρίπτει και βελτιώνει, με πιο πρόσφατο το 20.52’’, επίδοση που του εξασφαλίζει τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Με μεγαλύτερο αντίπαλο τον ίδιο τον εαυτό του, ο Λυκούργος Τσάκωνας θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για μια θέση στον τελικό των 200 μέτρων, δίπλα στην παγκόσμια ελίτ των δρομέων.
Πηγή: http://www.protothema.gr/
ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ
Η ελληνική ολυμπιακή ομάδα κόντρα στις δυσκολίες θα δώσει το «πάρων» στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου με ζητούμενο όχι μόνο τη συμμέτοχη, αλλά και τη διάκριση. Δέκα αθλητές και τέσσερις ομάδες φωτογραφίζονται για το «Big Fish» και μιλούν με το βλέμμα και την κάρδια στραμμένα στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη που ξεκινά στις 27 Ιουλίου
Νίκη Πανέτα
ΤΡΙΠΛΟΥΝSB: 14,55 μ. στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2011
Η Νίκη Πανέτα μπήκε στους στίβους προτού καλά-καλά τελειώσει τη Γ’ Δημοτικού. Φέτος συμπληρώνει 16 συναπτά χρόνια δράσης και συνεπούς εξέλιξης, έχοντας καταφέρει να συμπεριλαμβάνεται στη χρυσή τριάδα των ντόπιων τριπλουνιστριών. Για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου προτάσσει πρώτα απ’ όλα την υγεία της, μια και ένας τραυματισμός ήταν εκείνος που δεν της επέτρεψε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008 -επιμένει ωστόσο να έχει ως πρότυπα «ταλαιπωρημένους» αθλητές, όπως ο Κεντέρης ή η Δεβετζή-, και μετά το καλό άλμα που θα της εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στον τελικό. «Στους αγώνες είσαι εσύ και το σκάμμα, μοναδικός αντίπαλος είναι ο ίδιος εαυτός σου», λέει με νόημα, σχολιάζοντας ίσως έμμεσα και τη φημολογούμενη διαμάχη της με την έτερη κορυφαία τριπλουνίστρια της χώρας, τη Βούλα Παπαχρήστου. Για τη Νίκη Πανέτα η χαρά δεν εμπεριέχεται ούτε στη συμμετοχή από μόνη της στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του πλανήτη, ούτε σώνει και καλά στη διάκριση: «Η πραγματική χαρά, η ηδονή, έρχεται όταν πετυχαίνω τον στόχο μου, όταν καταφέρνω να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερη». Στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, μια διοργάνωση που για την ίδια ξεπερνά σε αίγλη και τα ευρωπαϊκά και τα παγκόσμια πρωταθλήματα, θα τη δούμε να αγωνίζεται έχοντας κρεμασμένο στον λαιμό της το αγαπημένο γούρι της: μια σφαίρα που -μ’ ένα μεταφυσικό τρόπο, όπως λέει- συμβολίζει τον ομφαλό της Γης. Κατά τα άλλα, δύο μέρες πριν, θα σταματήσει να σκέφτεται τον αγώνα, αφού, όπως πιστεύει, η καλή προετοιμασία ενός αθλητή βγαίνει νομοτελειακά στον αγώνα. «Η πολλή σκέψη κάνει κακό», καταλήγει με έμφαση.
Κώστας Φιλιππίδης
ΑΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩSB: 5,75 μ. (πανελλήνιο ρεκόρ) στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης
Ο Κώστας Φιλιππίδης ήταν μόλις 4 ετών όταν ξεκίνησε την ενόργανη γυμναστική. Λίγο όμως το μπόι που έβαλε απότομα στην εφηβεία, λίγο ο σωματότυπός του, ο τότε προπονητής του τον προέτρεψε να ασχοληθεί με το επί κοντώ. Η πρώτη επαφή με το άθλημα γίνεται στα 13 του χρόνια υπό την καθοδήγηση του μέχρι και σήμερα προπονητή του Δημήτρη Κυττέα. Οι πρώτες διακρίσεις δεν αργούν να έρθουν, με τις σημαντικότερες να είναι η έκτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου στην Νταεγού πέρυσι το καλοκαίρι και η τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στην Ντόχα το 2010. Φέτος μάλιστα ο 26χρονος άλτης έκανε νέο πανελλήνιο ρεκόρ κλειστού στίβου με 5,75 μ., με την επίδοση αυτή να μεταφράζεται σε επιβεβαίωση του υψηλού ορίου της Ολυμπιάδας (5,72 μ.) Για τον Κώστα θα είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες: «Είναι κάτι που με εξιτάρει και μου δίνει το έναυσμα να συνεχίσω. Οι καιροί είναι δύσκολοι και παρά τα όσα ακούγονται εγώ νιώθω περήφανος που φοράω το εθνόσημο. Μου έχει τύχει να πάω σε meeting στη Γερμανία και να πουν “καλώς τον Eλληνα που ήρθε να μας πάρει τα λεφτά”». Τι και αν η στημένη -όπως αποδείχτηκε- υπόθεση ντόπινγκ το 2007 τον κράτησε μακριά από το τερέν για ενάμιση χρόνο χάνοντας την προηγούμενη Ολυμπιάδα του Πεκίνου; Ο Κώστας δεν το έβαλε κάτω και πλέον μετρά αντίστροφα για το Λονδίνο.
Αλεξάνδρα Τσιάβου & Χριστίνα Γιαζιτζίδου
ΔΙΠΛΟ ΣΚΙΦ ΕΛΑΦΡΩΝ ΒΑΡΩΝ ΚΩΠΗΛΑΣΙΑΣSB: Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Αύγουστο του 2011 στο Μπλεντ της Σλοβενίας
Οταν το καλοκαίρι του 2009 η έμπειρη Αλεξάνδρα καλωσόρισε για πρώτη φορά στη βάρκα της την «πρωτάρα» Χριστίνα όλοι πίστευαν ότι θα χρειαστεί χρόνος για να δέσει η ελληνική ομάδα του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών κωπηλασίας. Κι όμως, κόντρα στα προγνωστικά και μόλις μέσα σε έναν μήνα ομαδικής προπόνησης, τα κορίτσια κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Πόζναν της Πολωνίας. Από τότε μέχρι και σήμερα οι δύο αθλήτριες μας καλόμαθαν σε διακρίσεις στις κορυφαίες διοργανώσεις κωπηλασίας, ενώ πριν από σχεδόν έναν χρόνο επισφράγισαν τη σπουδαία κλάση τους με το «καλημέρα» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μπλεντ στη Σλοβενία. Με την πρωτιά στα ημιτελικά δεν εξασφάλισαν μόνο τη συμμετοχή τους στην κορυφαία δωδεκάδα της διοργάνωσης, αλλά ταυτόχρονα πήραν το πολυπόθητο εισιτήριο της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Για την Αλεξάνδρα δεν είναι η πρώτη φορά που θα συμμετέχει στην κορυφαία γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού. Η 27χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια από την Ηγουμενίτσα είχε καταλάβει την 6η θέση μαζί με τη συναθλήτριά της Χρύσα Μπισκιτζή στο Πεκίνο το 2008. Ωστόσο η φόρα που έχει πάρει μαζί με το νέο της ταίρι, την 23χρονη Χριστίνα από την Καστοριά, προμηνύει μια θέση στο βάθρο των μεταλλίων. Το γυναικείο δίδυμο με το γαλανόλευκο εθνόσημο θεωρείται φαβορί και όλα δείχνουν ότι δεν θα χρειαστεί να τραβήξει μεγάλο κουπί στη βρετανική πρωτεύουσα. «Φέτος το καλοκαίρι θέλουμε να επιβεβαιώσουμε για μια ακόμη φορά την πολύ καλή πορεία που είχαμε τα τρία προηγούμενα χρόνια στις κορυφαίες διοργανώσεις του αγωνίσματος. Προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό!» υποστηρίζει η Αλεξάνδρα, δίνοντας μια υπόσχεση που δεν φαίνεται διατεθειμένη να αθετήσει.
Γιάννης Δρυμωνάκος
ΜΙΚΤΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗSB: Χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας
Ερωτηθείς για την επίδοση που του εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην Ολυμπιάδα, ο Γιάννης Δρυμωνάκος μπερδεύει τους χρόνους αλλά τελικά δίνει τη σωστή απάντηση. Ηταν η 5η θέση στα 400 μ. μικτή ατομική στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στη Σανγκάη τον περασμένο Ιούλιο με χρόνο 4.14.62 (πανελλήνιο ρεκόρ). Ωστόσο το μυαλό του βρίσκεται στον επόμενο μεγάλο αγώνα του. «Εχουν μείνει μόνο λίγες μέρες προτού αναχωρήσω για το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Είναι ένα πολύ σημαντικό τεστ εν όψει Ολυμπιάδας και είμαι συγκεντρωμένος σ’ αυτό έχοντας βάλει για λίγο στην άκρη το Λονδίνο», εξηγεί από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Τελικά το ένστικτό του για την επιλογή αυτή βγήκε αλάνθαστο. Τρανή απόδειξη, το δεύτερο χάλκινο μετάλλιο στο στήθος του χάρη στην επίδοση 4.14.41, που αποτελεί και νέο πανελλήνιο ρεκόρ. Ολα δείχνουν ότι ο 28χρονος πρωταθλητής ετοιμάζει βαλίτσες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με τους καλύτερους οιωνούς. Στην περίπτωση του Γιάννη η κορυφαία αθλητική διοργάνωση δεν αποτελεί το πρώτο μεγάλο ραντεβού με την πισίνα. Συγκεκριμένα είναι η τρίτη και... διόλου φαρμακερή φορά μετά το βάπτισμα του πυρός στο Σίδνεϊ στην ηλικία των 16 και τέσσερα χρόνια αργότερα στο «σπίτι» του, στην Αθήνα. Θα είναι άραγε και η τελευταία; Ενδεχομένως. Αλλωστε ύστερα από 12 χρόνια σκληρής προπόνησης ο καταξιωμένος κολυμβητής έχει καταλήξει στο συμπέρασμα: «Περισσότερα χιλιόμετρα έχω διανύσει κολυμπώντας παρά περπατώντας».
Βούλα Παπαχρήστου
ΤΡΙΠΛΟΥΝSB: 14,77 μ. στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα της Τουρκίας
Λένε πως η Βούλα Παπαχρήστου είναι φτιαγμένη από την πάστα των μεγάλων πρωταθλητριών. Και μάλλον έχουν δίκιο, αν υπολογίσει κανείς τις επιδόσεις της που έχουν πάρει για τα καλά την ανιούσα και αρχίζουν να θυμίζουν εκείνες της σπουδαίας τριπλουνίστριας Πηγής Δεβετζή. Η 23χρονη τριπλουνίστρια μπορεί να έχασε φέτος το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης λόγω μιας ίωσης που την ταλαιπωρούσε, όμως βρίσκεται σε ιδιαίτερα καλή φόρμα, όπως απέδειξε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στο όποιο κατέλαβε χωρίς να ξοδέψει δυνάμεις την πρώτη θέση με άλμα στα 14,14 μ., αφήνοντας να διαφανούν οι καλύτερες προοπτικές για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου, όπου την Ελλάδα θα εκπροσωπήσουν στο άθλημα εκτός από την ίδια και οι συναθλήτριές της Νίκη Πανέτα και Αθανασία Πέρρα. Η πορεία της διαφαινόταν σαρωτική ήδη από τα πρωταθλήματα νεανίδων. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2009 στο Κάουνας, τίτλο που διατήρησε και στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων δύο χρόνια μετά στην Οστράβα με άλμα στα 14.40 μ. Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε πως η γοητευτική τριπλουνίστρια κατέχει για φέτος τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στο τριπλούν γυναικών. Το άλμα της στα 14,77 μ. στο πρόσφατο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα της Τουρκίας την έφερε πολύ κοντά στην κάτοχο της καλύτερης επίδοσης για φέτος - πρόκειται για την Κολομβιανή Κατρίν Ιμπαργκουέν που έχει άλμα στα 14,95 μ.
Λούης Τσάτουμας
ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΜΗΚΟΣSB: 8,14 μ. στο Γκραν Πρι Στίβου της Πράγας
Ο Λούης Τσάτουμας ξεκίνησε τη φετινή αγωνιστική χρονιά του με το βλέμμα σταθερά στραμμένο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δικαιολογημένα. Στις δύο προηγούμενες παρουσίες του σε Ολυμπιάδες, το 2004 στην Αθήνα και το 2008 στο Πεκίνο, παρά την καλή αγωνιστική φόρμα του δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό του μήκους. Οι άκυρες προσπάθειες, αποτέλεσμα ίσως του υπέρμετρου ζήλου του για ένα καλό και μεγάλο άλμα, από αυτά που έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει, τον κυνηγούν. Ομως δεν το βάζει κάτω. Ακόμη και τώρα που ταλανίζεται από έναν τραυματισμό στη μέση του -τις ημέρες που γραφόταν αυτό το κείμενο αναγκάστηκε να υποβληθεί ακόμη και σε επισκληρίδειο για να αντιμετωπίσει τον πόνο-, πεισμώνει περισσότερο. Με αμφίβολη τη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ελσίνκι, ο κορυφαίος Ελληνας άλτης και κάτοχος του πανελλήνιου ρεκόρ (με το εκπληκτικό άλμα του στα 8.66 μ. τον Ιούνιο του 2007) επιμένει πως θα τηρήσει την υπόσχεσή του για μια επίδοση πάνω από τα 8,26 μ. - πρόκειται για την περσινή απόδοσή του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Ρέθυμνο. Εξάλλου ένας αθλητής της κλάσης του Τσάτουμα, που έχει μάθει να μάχεται μέσα στον αγωνιστικό στίβο, έχει κάθε λόγο, κόντρα στις ατυχίες και στους τραυματισμούς, να ονειρεύεται το ολυμπιακό άλμα που θα σφραγίσει μια σπουδαία καριέρα, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την 8η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στον ανοιχτό στίβο.
Βλάσης Μάρας
ΜΟΝΟΖΥΓΟSB: 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μονπελιέ της Γαλλίας
Κάθε αθλητής έχει μια στιγμή, μια ιστορία, ένα γεγονός που τον κατατρέχει. Για τον πολυνίκη Βλάση Μάρα είναι το ολυμπιακό μετάλλιο: «Σίγουρα είναι κάτι που κυνηγάω πολύ καιρό και το θέλω πολύ. Ωστόσο είμαι και τώρα χαρούμενος με όσα έχω καταφέρει», δηλώνει στωικά. Εντεκα χρόνια μετά το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ενόργανης στη Γάνδη -το ιεραρχεί ως τη μεγαλύτερη χαρά που έχει πάρει μέσα στους στίβους-, ο Βλάσης Μάρας μοιάζει σαν έτοιμος από καιρό για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου: «Το μόνο που θέλω είναι απλώς να εκτελέσω δύο φορές το δύσκολο πρόγραμμά μου. Αυτό σημαίνει πως με μία καλή και σωστή εκτέλεση στα προκριματικά θα είμαι στους τελικούς και με μια δεύτερη καλή εκτέλεση στον τελικό θα αναμένω κάτι πάρα πολύ καλό. Δεν θέλω να σκεφτώ τίποτα παραπάνω. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει», αποφαίνεται. Πώς, αλήθεια, βλέπει τον ρόλο του ως εκπρόσωπος μιας Ελλάδας που βάλλεται από παντού ελέω οικονομικής κρίσης; «Σίγουρα έχουμε πια λίγα αξιοπρεπή πράγματα να διαφημίσουμε. Ως αθλητής γι’ αυτό ακριβώς αγωνίζομαι, για να δείξω την καλή πλευρά της πατρίδας μου. Η προσπάθεια μείωσης των Ελλήνων δεν θα περάσει. Εμείς οι αθλητές θα το αποδεικνύουμε όσο είμαστε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους». Οσο για το αν τελικά αρκείται στη συμμετοχή ή διψά για τη διάκριση, καταλήγει αποφασιστικά: «Σε έναν άνθρωπο που περιμένει πολλά από τον εαυτό του μετράει μόνο το μετάλλιο. Είναι τι περιμένεις από τον εαυτό σου και τι κυνηγάς στη ζωή σου».
Νικόλ Κυριακοπούλου
ΆΛΜΑ ΕΠΙ ΚΟΝΤΩSB: 4.60 μ. (3η θέση στο Diamond League της Νέας Υόρκης)
«Ναι, με δυσκολεύει να μην υπάρχει θέρμανση ή ο χώρος προπόνησης να είναι στα μαύρα του τα χάλια. Ομως στον πρωταθλητισμό ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, οπότε παραβλέπω τις δυσκολίες. Νιώθω τυχερή πάντως που ακόμη και σε δύσκολες εποχές υπάρχουν φορείς όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στην περίπτωσή μου, που αναγνωρίζουν την προσπάθειά μου και με στηρίζουν», απαντά με αποφασιστικότητα η κορυφαία επικοντίστρια στην ερώτηση αν πρωταθλητισμός και οικονομική κρίση πάνε μαζί. Η κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ θεωρεί πως η μεγαλύτερη χαρά μέσα στους στίβους είναι καθ’ οδόν ενώ θυμάται με πίκρα τον τραυματισμό της στον περσινό τελικό του Diamond League. Για την ίδια η διάκριση στους Ολυμπιακούς δεν αρκεί για να βελτιώσει την εικόνα της χώρας: «Το πρόσωπο της Ελλάδας το δημιουργούμε κάθε στιγμή όλοι οι Ελληνες με τις πράξεις μας. Η διάκριση και ένα ολυμπιακό μετάλλιο δεν θα σβήσουν τα σκάνδαλα και τις αρνητικές συμπεριφορές της κοινωνίας μας». Οσο για το αν αυτό που βαρύνει στους αγώνες είναι η συμμετοχή ή η διάκριση; «Και τα δύο. Στην αρχή μιας αθλητικής καριέρας η συμμετοχή είναι προτεραιότητα, με τα χρόνια οι στόχοι αλλάζουν και η διάκριση γίνεται αυτοσκοπός. Το “ταμείο” θα γίνει όταν κρεμάσω τα σπάικς μου», καταλήγει με νηφαλιότητα η πρωταθλήτρια που προσωποποιεί μια από τις σημαντικές ελπίδες της εθνικής ομάδας για διάκριση στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.
Χρήστος Αφρουδάκης, Μάνθος Βουλγαράκης, Μανώλης Μυλωνάκης
ΠΟΛΟ ΑΝΔΡΩΝSB: Νίκη 10-6 επί της οικοδέσποινας ομάδας στο προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά
Με το βλέμμα στις πισίνες της βρετανικής πρωτεύουσας, ο Χρήστος Αφρουδάκης, ο Μάνθος Βουλγαράκης και ο Μανώλης Μυλωνάκης δεν δηλώνουν μόνο παίκτες της Εθνικής ομάδας πόλο αλλά και περήφανοι νταμπλούχοι. Το πρωτάθλημα και το Κύπελλο που κατέκτησαν φέτος με την ομάδα της Βουλιαγμένης ίσως και να φέρει γούρι στην Ολυμπιάδα. Για την ιστορία, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα «κλείδωσε» την πρόκριση με την επικράτηση επί του Καναδά μέσα στο «σπίτι» του στο πλαίσιο του προολυμπιακού τουρνουά τον περασμένο Απρίλιο. «Μία από τις χειρότερες διαιτησίες που έχουμε συναντήσει όσο φοράμε τα γαλανόλευκα συναντήσαμε σε αυτό το κρίσιμο παιχνίδι και παρ’ όλα αυτά τα καταφέραμε», επισημαίνει ο Μάνθος Βουλγαράκης. Μπορεί να ήταν εδώ και χρόνια στην εθνική ομάδα, ωστόσο το ενεργό ντεμπούτο για τον 32χρονο φουνταριστό θα πραγματοποιηθεί σε έναν μήνα στο Λονδίνο. «Εστω και αργά ήρθε η ώρα του», σημειώνει ο Χρήστος Αφρουδάκης για τον συμπαίκτη του στην ομάδα της Βουλιαγμένης. Η τριάδα δεν θέλει να κάνει προβλέψεις για τους κρίσιμους αγώνες που έχει μπροστά της. «Οι θέσεις στο βάθρο και τα μετάλλια θα κριθούν στη λεπτομέρεια», πιστεύει ο αριστερός περιφερειακός Μανώλης Μυλωνάκης. Αλλωστε εκτός από τη διοργανώτρια Αγγλία και το Καζακστάν που θεωρούνται αρκετά αδύναμες, όλα τα υπόλοιπα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα χρειάζονται την ίδια προσοχή. Βέβαια για όποιον γνωρίζει την παράδοση της Εθνικής μας σε κορυφαίες διοργανώσεις, σίγουρα δεν μπορεί παρά να ελπίζει ακόμα και για θέση στο βάθρο. Με δεδομένο μάλιστα ότι το γαλανόλευκο σκουφάκι θα φορέσουν τόσο παίκτες από την παλιά φρουρά όσο και ανερχόμενα ταλέντα του αθλήματος, όλα είναι ανοιχτά.
Δέσποινα Σολωμού & Ευαγγελία Πλατανιώτη
ΝΤΟΥΕΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣSB: 5η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας
«Με ένα περίεργο τρόπο πριν από τον αγώνα δενόμαστε πολύ και το άγχος που ίσως έχουμε το μετατρέπουμε σε θέληση και πείσμα! Και ακριβώς προτού βουτήξουμε στην πισίνα “‘χτυπάμε” η μία τα χέρια της άλλης με πολύ δύναμη ως ένδειξη ετοιμότητας! Αυτό μας βοηθάει και τις δύο πολύ», αφηγούνται τα κορίτσια του ντουέτου συγχρονισμένης κολύμβησης. «Για να καταφέρουμε τον απόλυτο συγχρονισμό χρειάζονται και έχουν σημασία όλα! Δεν πρόκειται απλώς για ταλέντο. Είναι σίγουρα αποτέλεσμα σκληρών, πολύωρων και εξαντλητικών προπονήσεων... Προπονούμαστε γύρω στις 8 ώρες την ημέρα. Βέβαια το σημαντικότερο για μας είναι η συνεργασία, η συνεννόηση, και φυσικά η χημεία. Υπάρχει έντονα αυτό μεταξύ μας και πιστεύω πως είναι το δικό μας κόλπο, το δικό μας σημείο επιτυχίας!» λένε δείχνοντας έτοιμες να κερδίσουν το στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων. «Είμαστε περήφανες που θα εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας! Βέβαια δεν αρκούμαστε σε αυτό. Eχουμε υψηλούς στόχους και είμαστε σε θέση να τους πραγματοποιήσουμε. Αυτή τη στιγμή για μας μετράει πολύ εκτός από τη συμμετοχή και η διάκριση!».
Κώστας Μπανιώτης
ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΥΨΟΣSB: 2,31 μ. (4η θέση) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης
Πρόκειται ίσως για τον πιο φιλοσοφημένο, χαμηλών τόνων, ήπιο ομιλητή, τουλάχιστον από τους αθλητές που φιλοξενούνται σε αυτό το αφιέρωμα. Ο Κώστας Μπανιώτης, τέταρτος στο ύψος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης -δύο μόλις εκατοστά πίσω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Δημήτρη Χονδροκούκη, ξεκαθαρίζει πως δεν ασχολείται με τους αριθμούς και τα νούμερα ούτε με προσδοκίες. «Δεν νομίζω ότι έχουμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Και τώρα και πάντα. Η Ελλάδα γέννησε πολύ σπουδαίες αξίες και ιδέες. Το ζήτημα είναι πως σήμερα δεν τις υπηρετεί», μου λέει ο άνθρωπος που θεωρεί τον αθλητισμό θεμέλιο λίθο μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Για την Ολυμπιάδα του Λονδίνου ο άλτης, που βρέθηκε σχεδόν κατά τύχη στους αγωνιστικούς στίβους, δεν βάζει τον πήχη ούτε ψηλά ούτε χαμηλά, δεν σκέφτεται θέσεις ή επιδόσεις, δεν καταφεύγει σε γούρια, ούτε σε ατέρμονες σκέψεις: «Η σκέψη για έναν πρωταθλητή είναι αναστολή. Μέσα στον αγώνα λειτουργούν τα ένστικτα και μόνο. Το ζήτημα είναι οι αθλητές να ξεπερνάμε τον εαυτό μας και όχι να σκεφτόμαστε τι θέση θα φέρουμε». Κι όλα αυτά με άξονα το αρχαιοελληνικό μέτρο, το οποίο είναι το μοναδικό σημείο αναφοράς του.
Σταυρούλα Σαμαρά, Μαριάνθη Ζαφειρίου, Ελένη Δόικα, Βασιλεία Ζάχου, Ευδοκία Λουκακου, Αλεξία Κυριαζή
ΑΝΣΑΜΠΛSB: 4η θέση στο test event του Λονδίνου
«Εδώ που φτάσαμε πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό που μπορούμε σε μια Ολυμπιάδα», αναφωνεί με ένα στόμα μια φωνή η εθνική ομάδα ανσάμπλ. Με τον μέσο όρο ηλικίας της ομάδας να αγγίζει μόλις τα 18 χρόνια και την περίοδο προπόνησης να μην ξεπερνά τον ένα χρόνο κανείς δεν πίστεψε στο θαύμα για μια τόσο νεαρή ομάδα. Κι όμως, τα κορίτσια πείσμωσαν και τα κατάφεραν κόντρα στα προγνωστικά και σε αντίξοες συνθήκες προετοιμασίας. Η σπουδαία πρόκριση στους Ολυμπιακούς φαντάζει με άθλο και για την ακρίβεια επετεύχθη ως εξής: η 11η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γαλλία τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν αρκετή ώστε οι Ελληνίδες «πρωτάρες» να περάσουν στο δεύτερο στάδιο, στο test event του Λονδίνου. Εκεί τα κορίτσια μπήκαν στην τελική τετράδα, κατακτώντας μάλιστα την τρίτη θέση και στα δύο προγράμματά τους, στα τελικά όργανα και στο σύνθετο ομαδικό. Και όσο και αν οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί και το βάρος της ευθύνης έχει πέσει πάνω τους σε ένα τόσο σημαντικό αθλητικό ραντεβού που είθισται να είναι για λίγους και καλούς, οι νεαρές Ελληνίδες πρωταθλήτριες δεν μπορούν να κρύψουν τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους. Στο μεταξύ, μια ακόμα πολύ καλή εμφάνιση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Νίζνι Νόβγοροντ της Ρωσίας, τον περασμένο μήνα, αποδεικνύει ότι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου, η «άγουρη» αυτή ομάδα έχει πολύ μέλλον στο ταπί.
Αρης Γρηγοριάδης
50m, ΥΠΤΙΟSB: Χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας
Ως τρόπο ζωής, χόμπι, επάγγελμα, καθημερινότητα, χαρακτηρίζει τη ζωή του μέσα στην πισίνα ο πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στα 50 μ. ύπτιας κολύμβησης Αρης Γρηγοριάδης. Ο Αρης μεγάλωσε και ανδρώθηκε κυριολεκτικά μέσα στο νερό, αφού, όπως λέει, κολυμπάει από τα 6 του. Επειτα από 20 «αμφίβια» χρόνια, φέτος ομολογεί πως παρά τη μεγάλη χαρά του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ήταν μια δύσκολη χρονιά: «Μείναμε έξω από το νερό λόγω έλλειψης χρημάτων, για να πληρώσουμε το φυσικό αέριο. Τα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης έμειναν κλειστά για έξι μήνες...». Ωστόσο, ούτε στη δύσκολη συγκυρία τα παρατάει: «Αρκετές φορές απογοητεύτηκα, αλλά δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω. Ο προπονητής μου, όπως και η οικογένειά μου, είναι πάντα δίπλα μου και με υποστηρίζουν», λέει. Το χρυσό μετάλλιό του το βλέπει ως ψυχολογικό πλεονέκτημα απέναντι στους συναθλητές του, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζει πως στην Ολυμπιάδα τα δεδομένα είναι πιο δύσκολα και ο ανταγωνισμός σκληρότερος. Παρ’ όλα αυτά, δεν καταφεύγει σε γούρια, ούτε πιστεύει σε προλήψεις: «Πριν από τον αγώνα το μόνο που σκέφτομαι είναι η κούρσα μου και γι’ αυτή προετοιμάζομαι ψυχολογικά». Οσο για τις προθέσεις με τις οποίες θα ταξιδέψει στο Ολυμπιακό Λονδίνο; «Στόχος είναι η είσοδος στον τελικό. Μετά όλα είναι πιθανά. Από την 8η έως την 1η θέση», καταλήγει με μετριοπάθεια, αλλά και πίστη στο ταλέντο και τη σκληρή δουλειά του.
Λυκούργος Τσάκωνας
200 μ.SB: 20,52’’ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2012
Ο «νέος γιος του ανέμου», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούν, θεωρείται από τους ειδικούς του στίβου ως η νέα ελπίδα της χώρας μας στους δρόμους ταχύτητας και άξιος διάδοχος του Κώστα Κεντέρη - παρά την αντίθετη άποψη που έχει ο ίδιος: «Θεωρώ ότι δεν πρέπει να με συγκρίνουν με τον Κώστα Κεντέρη. Αυτός ήταν απίστευτος αθλητής και κατάφερε πάρα πολλά πράγματα. Εγώ είμαι ακόμα στην αρχή της καριέρας μου. Αλλά δεν νιώθω να με βαραίνει αυτό», έχει δηλώσει ο 22χρονος αθλητής από τη Σπάρτη, που καταρρίπτει με ταχύτητα φωτός το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Απτή απόδειξη το πανελλήνιο ρεκόρ του, το οποίο συνεχώς καταρρίπτει και βελτιώνει, με πιο πρόσφατο το 20.52’’, επίδοση που του εξασφαλίζει τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Με μεγαλύτερο αντίπαλο τον ίδιο τον εαυτό του, ο Λυκούργος Τσάκωνας θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για μια θέση στον τελικό των 200 μέτρων, δίπλα στην παγκόσμια ελίτ των δρομέων.
Πηγή: http://www.protothema.gr/