ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ημέρες ξεκινάει η συγκομιδή του μεγαλύτερου μέρους παραγωγής των σπαραγγιών και τα μηνύματα είναι αισιόδοξα για την πορεία του προϊόντος στις αγορές.
Τα πρώτα σπαράγγια που έχουν μαζευτεί -αν και σε μικρές ποσότητες- «έπιασαν» τιμές από 3 έως 10 ευρώ το κιλό, κάτι που προοιωνίζεται εξίσου ενθαρρυντική συνέχεια, σύμφωνα με παραγωγούς της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης.
Τα σπαράγγια τα τελευταία χρόνια είναι μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη δραστηριότητα, συμβάλλει μάλιστα στην εύρυθμη αντικατάσταση καλλιεργειών καπνού και αραβοσίτου, κυρίως στις περιοχές της βόρειας Ελλάδας. Αναπτύχθηκε αρχικά σε Μακεδονία και Θράκη και από τις αρχές του 2000 νοτιότερα. Τα κυριότερα κέντρα παραγωγής σπαραγγιού στην Ελλάδα βρίσκονται πλέον στα Γιαννιτσά, την Καβάλα, την Ορεστιάδα, την Αιτωλοακαρνανία και την Ξάνθη.
Από τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) υπολογίζεται πως η καλλιέργεια σπαραγγιού καλύπτει περίπου 40.000 στρέμματα, με την ετήσια παραγωγή να ανέρχεται σε 22 έως 23 χιλιάδες τόνους (μέση απόδοση 550-575 χγρ./στρ.). Με εξασφαλισμένη μέχρι και πρόσφατα τη ζήτηση, καθώς το 90% της παραγωγής εξάγεται προς τις αγορές του εξωτερικού και ειδικότερα της Γερμανίας, προσφέρει σταθερό εισόδημα και φέρνει νέες καλλιέργειες σε όλο και περισσότερους νέους αγρότες.
Βέβαια και για τους καλλιεργητές σπαραγγιών ο ανταγωνισμός δεν λείπει. Τα τελευταία ένα-δύο χρόνια Γερμανοί και Γάλλοι είτε καλλιεργούν δικά τους σπαράγγια, είτε εισάγουν φθηνότερα από ανταγωνιστικές αγορές (κυρίως Περού), καλύπτοντας μέρος των ελληνικών εξαγωγών. Αυτό υποχρεώνει τους παραγωγούς της Καβάλας και του Εβρου να στραφούν και προς την εγχώριο αγορά.
Ο γενικός διευθυντής των ΕΑΣ Καβάλας Κλέαρχος Σαραντίδης σημειώνει πως το «σπαράγγι που καλλιεργείται από τους συνεταιρισμούς του νομού απορροφάται στο μεγαλύτερο μέρος του από τη γερμανική αγορά, όπου έχει υψηλή θέση στην προτίμηση των καταναλωτών. Είναι δε από τα λίγα ελληνικά γεωργικά-αγροτικά προϊόντα που μπορεί να βρει κάποιος σε μεγάλες αλυσίδες, όπως οι Metro, Edeka, Aldi, Lidl κ.ά., με σταθερά ανοδικό ρυθμό κατανάλωσης».
Θεωρείται καλύτερο
Αν και ακριβότερο -από το σπαράγγι Περού, για παράδειγμα- το ελληνικό σπαράγγι θεωρείται καλύτερο λόγω του κλίματος και των χωραφιών. «Το σπαράγγι», σημειώνει, «θέλει μαλακό χώμα, γι' αυτό και ευδοκιμεί περισσότερο σε παραποτάμιες περιοχές με γλυκό χειμώνα».
Αλλωστε φέτος ο εορτασμός του Πάσχα των Καθολικών (συμπίπτει με των Ορθοδόξων) συνέβαλε τα μέγιστα στο να απορροφηθεί το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής από τις περιοχές της Καβάλας και της Θράκης. Το κόστος (μεταφοράς) για να φθάσει στην αγορά του Μονάχου υπολογίζεται στα 0,15 ευρώ, ενώ στο 9% με 10% φθάνει η προμήθεια του εισαγωγέα. Η καλλιέργεια σπαραγγιού αποδείχθηκε σωτήρια για πολλούς γεωργούς της περιοχής, που παλιότερα ασχολούνταν με τον καπνό και πρόσφατα με το καλαμπόκι.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κοινής Γεωργικής Εκμετάλλευσης Τυχερού δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από μια μεγάλη ανώνυμη εταιρεία. Οι 22 παραγωγοί μέλη του παράγουν συνολικά 800 τόνους ετησίως, ενώ ο μέσος ετήσιος τζίρος φθάνει τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Οπως σημειώνει ο Αθανάσιος Μαλτεπιώτης, διαχειριστής του συνεταιρισμού, «πριν από δεκαεννέα χρόνια τα στρέμματα καλλιέργειας δεν ξεπερνούσαν τα 550. Σήμερα είναι περί τα 1.150».
Σπαράγγια από το Τυχερό Εβρου δύσκολα θα βρει ο έλληνας καταναλωτής στα ράφια των σουπερμάρκετ, καθώς μέχρι και το 2010 το 100% της παραγωγής βγαίνει στο εξωτερικό, στα ράφια δύο μεγάλων γερμανικών αλυσίδων. Κάθε χρόνο, μάλιστα, προσεγγίζουν και άλλοι Γερμανοί τον συνεταιρισμό, δίνοντας τη δική τους νότα αισιοδοξίας σε μια τόσο δύσκολη περίοδο.
Πηγή: http://www.enet.gr/
