Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Mηχανόβιος ετών 91 στους Αγίους Θεοδώρους Ροδόπης

Διαθέτει μια ΒΜW 250 κυβικά που έχει την πρώτη άδεια κυκλοφορίας με αριθμό 1 και κάνει κοντινές διαδρομές απολαμβάνοντας τη φύση και την ταχύτητα

ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ; 


Ο Χριστοφής Αργυριάδης 91 ετών με την αγαπημένη του κόκκινη ΒΜW, που το καλοκαίρι δεν την αποχωρίζεται. Είναι η πρώτη μηχανή που κυκλοφόρησε στη Θράκη

Είναι ίσως ο μεγαλύτερος σε ηλικία και δράση κοντεύοντας τον ένα αιώνα μηχανόβιος της χώρας. Ο Χριστοφής Αργυριάδης κάτοικος Αγίων Θεοδώρων Ροδόπης, είναι 91 ετών κατάγερος, δεν πάει σε γιατρούς, τρέφεται υγιεινά κι επιλεκτικά, εργάζεται σχεδόν όλη τη μέρα σαν νέος, διατηρεί λαχανόκηπο, ελαιώνα, οδηγεί το Ι.Χ., το τρακτέρ και τη μηχανή του. Τώρα που ο καιρός άνοιξε, ετοιμάζεται για κοντινές βόλτες στα πέριξ. Πηγαίνει στη θάλασσα, στις γειτονικές πόλεις, απολαμβάνει τη φύση, είναι νομοταγής και πάντα φορά με το κράνος του και χαίρεται όταν τον σταματούν να φωτογραφηθούν μαζί του ή με τη μηχανή, αφού τη διατηρεί σαν κούκλα.

Είναι μια κόκκινη ΒΜW 250 μοντέλο από τη γερμανική κατοχή με το κουβούκλιο και φυσικά, δεν μπορεί να αναπτύξει για το λόγο αυτό μεγάλη ταχύτητα. Ο κ. Αργυριάδης υπήρξε πρόεδρος κοινότητας, εργάστηκε για το χωριό του στα πρώτα χρόνια της αυτοδιοίκησης, κάνοντας βασικά έργα όπως δίκτυα υποδομής. Απέκτησε οικογένεια, εγγόνια, είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που αυτοσυντηρείται και βάζει στη δουλειά κάτω πολλούς νέους. Τον συναντήσαμε στο κτήμα του όπου κάνει τη φυσικοθεραπεία του, έχει τα σκυλιά του, τα ζώα του, τρέφεται με δικά του λαχανικά και ακολουθεί ένα πρόγραμμα που τον κρατά σε καλή φόρμα.

«Το πρωί τρώω κουάκερ με γάλα. Στις 11 δυο φέτες σικαλίσιο ψωμί με μέλι και αγνό βούτυρο. Το μεσημέρι θα φάω καλά, μετά το καφεδάκι το φρούτο μου με μέτρο, ενώ το βράδυ λίγο πιο ελαφριά, αλλά απ’ όλα τα φαγητά.

Δε δηλώνει άνθρωπος του καφενείου, του αρέσει η καλή παρέα και κοιτάζει να συνδυάζει την καθημερινότητά του, να προσαρμόζεται με τους νεώτερους και να μη μένει μόνος

Φάρμακα παίρνετε;

-Όχι, δεν παίρνω τίποτα. Μου έκαναν εξετάσεις και είμαι μια χαρά. Μόνο μου δίνουν κάποια δυναμωτικά ως συμπληρώματα.

Καταχρήσεις στη ζωή σας κάνατε;

-Όχι πολλές. Λίγες. Δεν κάπνιζα, ο καπνός πειράζει πάρα πολύ. Μια φορά μέθυσα με κονιάκ, τρόμαξαν να με πάνε στο νοσοκομείο. Μόλις έμπαινα από την πόρτα λέω έφτασα, ξανά δεν έβαλα στο στόμα κονιάκ ή σκληρά ποτά, αλκοόλ. Προτιμώ το κρασάκ, ένα ποτηράκι μια στο τόσο.

Με τις μηχανές πώς μπλεχτήκατε. Πότε;

-Πολλά χρόνια έχω μοτοσυκλέτα. Πρώτος εγώ πήρα μηχανή εδώ στη Ροδόπη. Ποδήλατο πρώτος, δεν είχε εδώ κανένας. Το τρακτέρ το πήρα , όταν απολύθηκα από τον στρατό, το έφερα από τη Θεσσαλονίκη.
Αυτή η μηχανή που έχει και το καλάθι από δίπλα, που τη βρήκατε;

-Είναι αυθεντική μηχανή. Μου την έστειλε από τη Γερμανία ο μπατζανάκης μου. Ήρθε στον σταθμό των τρένων η μηχανή που θύμιζε Ες-Ες. Εγώ ήξερα μηχανή, αλλά αυτό το τιμόνι ήταν σφιχτό. Τι να κάνω, το πήρα έξω, πήγα σε ανοιχτό μέρος, παιδεύτηκα μια δυο ώρες, το έμαθα. Ανέβηκα ύστερα και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα

Μέχρι πο’υ έχετε πάει με τη μηχανή;

-Δεν πάω μακριά, στην Αλεξανδρούπολη, στην Ξάνθη. Παραπάνω από 80 χιλιόμετρα δεν πάει, όταν έχει προπαντός το καλάθι.

Τώρα που είστε 90 ετών, ανεβαίνετε στη μηχανή;

-Πώς δεν ανεβαίνω! Το καλοκαίρι βγαίνω, πάω στη θάλασσα, μόνο για να τη βλέπουν εκεί, γιατί μερικοί είναι μερακλήδες, μου λένε φέρε τη μηχανή να τη δούμε.

Τη συντηρείτε, όμως, την προσέχετε.

-Βέβαια. Το καλοκαίρι είναι κούκλα. Την έχω προφυλαγμένη το χειμώνα σε ειδικό χώρο, αλλά τώρα που άνοιξε ο καιρός θα τη βγάλω.

Αν σας ρωτούσαν σε όλο αυτό το διάβα της ζωής, σε όλα αυτά τα 90 χρόνια, τι σας έχει μείνει, τι θα μου λέγατε;

-Δεν ξεχνάω ό,τι πέρασα. Τα θυμάμαι, δεν ξεχνάω τίποτα. Αν με ρωτήσεις θα σου απαντήσω για όλα τα προσωπικά μου κι όχι μόνο γεγονότα. Πολιτικά πάντα ανήκω στο φιλελεύθερο κόμμα, δεξιός δεν ήμουν ποτέ.

Τι θα λέγατε σήμερα στα νέα παιδιά;

-Τι να πω; Πολύ- πολύ να μην μπερδεύονται με τα πολιτικά. Δε χρειάζεται. Όταν είσαι νέος, δε χρειάζεται πολύ – πολύ, γιατί δεν ξέρουμε πρώτα – πρώτα. Εγώ αν μιλήσω εδώ, θα με κοροϊδεύουν, δεν ξέρω, αυτά που έζησα εγώ τα λέω, αλλά σαν παραμύθι τους φαίνεται, γιατί έχω δει πολλά. Εγώ έκανα στο 9ο σύνταγμα αναγνωρίσεως, στα τεθωρακισμένα, που τότε ήταν για να πας σε αυτό το σώμα πρέπει να ήσουν πολύ καθαρός, περνούσες από κόσκινο, εγώ όμως από εδώ από το χωριό πήγα, δεν ήξερα τίποτα, περνούσαμε επιλογή, με ρώτησαν πού θέλεις να πας, τους είπα θέλω να πάω στα μηχανήματα, είμαι αγρότης, θέλω όταν απολυθώ να πάρω κανένα μηχάνημα, να δουλεύω στα χωράφια, με έβαλαν εσωτερικής καύσεως – οδηγός. Χαμπάρι δεν είχα, τίποτα. Είχα και έναν χωριανό μου, του είπα έτσι και έτσι, πες και εσύ και οι δύο ήμασταν από την Κομοτηνή ήταν ο Τσικουρίδης, εγώ και κάποιος άλλος ακόμη». Ο κ. Αργυριάδης διατηρεί απόλυτη διαύγεια και άριστη φυσική κατάσταση. Θα πρέπει σίγουρα ο μοτοσικλετιστικός Όμιλος και γιατί όχι και η ΜΟΤΟΕ να τον τιμήσουν κυρίως για ό,τι πρεσβεύει όσον αφορά τα δίτροχα, αλλά και για την ενεργή του παρουσία με τη μηχανή του μέχρι και σήμερα. Για το λόγου του αληθές δημοσιεύουμε τον αριθμό κυκλοφορίας της μοτοσικλέτας του: αρ. κυκλοφορίας 1!


Πηγή:  http://www.xronos.gr/