Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Η ομιλία του Αλ. Δερμεντζόπουλου στην ψήφο εμπιστοσύνης


Σκληρή κριτική
κατά της κυβέρνησης
έκανε ο βουλευτής Έβρου
της Νέας Δημοκρατίας

               ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ


Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι.

Εδώ και λίγες μέρες κατάπληκτοι ζούμε σκηνές απόλυτου πολιτικού παραλόγου. Τις ζούμε εμείς οι εντός Βουλής, αλλά τις παρακολουθεί και το σύνολο της Ελληνικής Κοινωνίας, έντρομο και πανικόβλητο από την αδυναμία και την ανευθυνότητα της παραπαίουσας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη τις παρατηρεί, λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης που βρίσκεται η χώρα μας, με απορία και κατάπληξη και το σύνολο της διεθνούς κοινότητας.

Όλοι, λοιπόν, είδαμε Βουλευτές της πλειοψηφίας να ανεξαρτοποιούνται, ή να παραιτούνται, ασκώντας σκληρή κριτική στην Κυβέρνηση. Είδαμε πάλι τους υπόλοιπους να βάλλουν όλοι εναντίον όλων. Κάποιοι φανερά και ενυπόγραφα και κάποιοι άλλοι με φωνές δημόσιες ή ψιθύρους. Είδαμε ένα Πρωθυπουργό, με πλειοψηφία, υποτίθεται, στη Βουλή, να δηλώνει στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έτοιμος να αποχωρήσει. Να δημιουργεί ένα πολιτικό κενό 6 ή 7 ωρών. Διαβάσαμε για πιέσεις που ασκήθηκαν για να μεταπεισθεί. Και τελικά να αλλάζει γνώμη. Μια Κυβέρνηση κυριολεκτικά «στον αέρα». Μια Κοινοβουλευτική Ομάδα σε έξαλλη κατάσταση, μέχρι τη σύγκλιση της. Όπου μάλιστα στο κλείσιμο της ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι «ήταν μια ωραία συνεδρίαση !!!». Και το φινάλε αυτού του έργου που πολύ περιληπτικά περιέγραψα είναι ένας ανασχηματισμός της απελπισίας και του απόλυτου συμβιβασμού, με κύρια χαρακτηριστικά την αυτοσυντήρηση και την προσπάθεια να επανασυγκολληθεί το οικοδόμημα που καταρρέει.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι.

Αυτή την Κυβέρνηση, με τον τρόπο και τη λογική που σχημάτισε ο Πρωθυπουργός, ζητάει με την παροχή της ψήφου εμπιστοσύνης να τη στηρίξει η Βουλή. Και είναι βέβαιο ότι θα του παρασχεθεί. Θα του τη δώσουν οι βουλευτές του κόμματος του. Άραγε με πόση ευκολία και με τι διάθεση. Πόσο μπορείτε να πεισθείτε συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, ότι όλα αλλάζουν μονομιάς, από τη μια στιγμή στην άλλη;

Νοοτροπίες, πολιτικές, αντιλήψεις, τρόπος λειτουργίας, απεμπλοκή από ήδη ειλημμένες αποφάσεις, επαναπροσέγγιση των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας;

Αρκεί μια αλλαγή προσώπων για να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία της χώρας και η ανάπτυξη;

Αν δεν αλλάξει η πολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων, γιατί γι αυτό δεν ακούσαμε τίποτε, πως θα αλλάξει το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι.

Εμείς δεν έχουμε καμία επιφύλαξη, κανένα ενδοιασμό στο να καταψηφίσουμε αυτή την Κυβέρνηση. Και ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δίνετε. Και το κάνουμε όχι γιατί έτσι συνηθίζεται από την Αντιπολίτευση. Αλλά για μια σειρά από ουσιαστικούς λόγους.

Δεν αρκεί η παραδοχή της αποτυχίας στην οικονομική πολιτική, που προκύπτει τόσο από τους αριθμούς (έσοδα – δαπάνες – ύφεση – ανεργία – λουκέτα κλπ), όσο και από την απομάκρυνση του κ. Παπακωνσταντίνου. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής. Και αυτό δεν το αναφέρει πουθενά ο Πρωθυπουργός και η καινούρια του Κυβέρνηση. Απόδειξη το Μεσοπρόθεσμο που την άλλη εβδομάδα θα ψηφιστεί από τη Βουλή.

Δεν αρκεί το σπάσιμο του Υπουργείου Εσωτερικών για την επίλυση όλων των προβλημάτων που βγαίνουν καθημερινά στην επιφάνεια με τον Καλλικράτη και που καθιστούν πλέον προβληματική τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δεν απαντάει αυτό το «νέο» σχήμα στη μεγάλη ανάγκη της απαγκίστρωσης από τις αγκυλώσεων που κουβαλάει στους ώμους του το «παλαιό» ΠΑΣΟΚ. Ίσα ίσα τώρα δυσκολότερα θα κόψει τους δεσμούς του.

Φτάνει άραγε η απομάκρυνση της κ. Μπιρμπίλη για να δουλέψει επιτέλους το ΥΠΕΚΑ με όρους βιώσιμης ανάπτυξης, όπου θα υπάρχει και η ουσία της λέξης «ανάπτυξη»; Θα προχωρήσουν επιτέλους αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που μέχρι σήμερα εμμονές τις εμπόδιζαν; Πρόσφατο παράδειγμα: Μετά από σαράντα κύματα επιτεύχθηκε στο Βόρειο Έβρο η υπογραφή σύμβασης με την Αποκεντρωμένη Περιφερειακή Διοίκηση για την εξόρυξη Ζεολίθου. Χαιρετίστηκε από την πλειοψηφία των κομμάτων, των αυτοδιοικητικών αρχών, της κοινωνίας που αντιμετώπισαν αυτή την εξέλιξη σαν ένα θετικό βήμα τόσο για την τοπική, όσο και για την Εθνική Οικονομία. Αυτή η σύμβαση λοιπόν ακυρώθηκε σαν ένα αποχαιρετιστήριο δώρο από το ΥΠΕΚΑ. Για ποιά ανάπτυξη λοιπόν μπορεί να συζητάει κανείς;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι.

Στην Κυβέρνηση που ζητάει την εμπιστοσύνη μας σήμερα, παρά του ότι ούτε μικρή είναι, ούτε ευέλικτη, λείπουν δύο Υπουργεία που αποδεδειγμένα στηρίζουν διαχρονικά την Εθνική Οικονομία. Του Τουρισμού και της Ναυτιλίας. Και δεν είναι μόνο η υποβαθμισμένη τους παρουσία. Αλλά κυρίως η ουσιαστική ελλιπής προτεραιότητα τους.

Η επιχειρηματικότητα, η επενδυτική δραστηριότητα, το fast track ήταν επί είκοσι μήνες άγνωστες έννοιες και δυστυχώς έτσι παραμένουν.

Θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να αναφερθώ σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής απραξίας και αναποτελεσματικότητας. Στην Υγεία, στην Παιδεία, στον Αγροτικό Τομέα, στα ζητήματα των Νέων, στην Απασχόληση, στην Προστασία του Πολίτη, στο Μεταναστευτικό, παντού. Έχουν όλα τα παραπάνω ένα κοινό γνώρισμα. Πήγαν πίσω τη χώρα δεκαετίες, την ώρα που θα έπρεπε οι ταχύτητες να είναι αυξημένες, με το βλέμμα και την κατεύθυνση στο αύριο.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι.
Η Κυβέρνηση σήμερα ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης. Την εμπιστοσύνη την έχει χάσει από την κοινωνία, είτε αυτή είναι στις πλατείες, είτε στους δρόμους, είτε στα σπίτια τους.

Την έχασε και δεν πρόκειται να την πάρει.

Θα αρκεστεί για την ώρα στην πλειοψηφία των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ εντός Βουλής.

Εμείς δεν θα την δώσουμε.

.