Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Το πολιτικό στοίχημα της εκπαίδευσης της μειονότητας της Θράκης

Μια ακόμα άποψη, με αφορμή το ντοκιμαντέρ για το Πρόγραμμα των Μουσουλμανοπαίδων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Η ΜΙΚΕΛΑ ΧΑΡΤΟΥΛΑΚΗ ΣΤΑ "ΝΕΑ"


Οταν τελειώνει τα μαθήματά του (μισά στα ελληνικά, μισά στα τουρκικά) στο μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο της Ξάνθης, ο 13χρονος Σονέρ πηγαίνει να ακονίσει τα ελληνικά του στο «Κέντρο» της οδού Ρήγα Φεραίου, όπου βρίσκει εναλλακτικά βιβλία που παρακολουθούν το σχολικό του πρόγραμμα λαμβάνοντας υπόψη τους την ετερότητά του. Εκεί θα παίξει εκπαιδευτικά παιχνίδια σε υπολογιστές και θα παρακολουθήσει μαθήματα μαθηματικών, γεωγραφίας, ιστορίας κ.ο.κ. με δασκάλους που του επιτρέπουν να μιλάει τουρκικά στους διπλανούς του και που του διδάσκουν τα ελληνικά σαν να είναι μια ξένη γλώσσα, καταλαβαίνοντας δηλαδή πού σκαλώνει το μυαλό του. Ετσι θα νιώσει χαλαρά και οικεία, δεν θα χρειάζεται πια να κρατά στάση άμυνας σαν αγρίμι, και θα πάρει μπρος στο σχολείο. Και τότε, ίσως και να σκεφτεί πως αξίζει να προσπαθήσει μετά το Γυμνάσιο να πάει στο Λύκειο, και από εκεί, αντί να περάσει τα σύνορα αναζητώντας την τύχη του στο άγνωστο, να διεκδικήσει να μπει σε μια σχολή της Αθήνας- αφού τον υποστηρίζει ο νόμος των ποσοστώσεων- ή σε μια δουλειά καλύτερη από του πατέρα του που όλη μέρα παλεύει με τη γη...

Αυτή η εικόνα διαμορφώνεται ψηφίδα ψηφίδα στο μυαλό του θεατή, όταν παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ του Θάνου Αναστόπουλου «Πρόσθεση όχι αφαίρεση, πολλαπλασιασμός όχι διαίρεση» για το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (ΠΕΜ) στη Θράκη. Ενα πρόγραμμα πιλοτικό για περίπου 10.000 μαθητές το οποίο φιλοδοξεί να θεραπεύσει την πολιτική της περιθωριοποίησης, της απομόνωσης και των διακρίσεων που επί 70 χρόνια μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης, εφαρμοζόταν άτυπα απέναντι στη μουσουλμανική μειονότητα. Το ΠΕΜ άρχισε το 1997 χάρη στην εκσυγχρονιστική αντίληψη τού τότε υπουργού Παιδείας Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου να ενθαρρύνει την ισότιμη ένταξή της στην ελληνική κοινωνία. Προχώρησε με χρηματοδότηση ευρωπαϊκή- κοινοτική κατά 80% (17 εκατ. ευρώ μέχρι το 2008), διαμορφώθηκε και εφαρμόστηκε από τις καθηγήτριες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αννα Φραγκουδάκη και Θάλεια Δραγώνα με τη συνδρομή πλήθους ειδικών- μεταξύ τους σε ρόλο συντονιστικό οι Αλεξάνδρα Ανδρούσσου και Νέλλη Ασκούνηαγκαλιάστηκε από τις κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ., αλλά αντιμετώπισε τις αντιστάσεις, τις προκαταλήψεις και την επιφυλακτικότητα των τοπικών κοινωνιών, ώσπου τελικά πέτυχε θεαματικά αποτελέσματα. Μέσα σε 15 χρόνια: 4πλασιάστηκε η πρόσβαση των μουσουλμανοπαίδων στο Γυμνάσιο, 6πλασιάστηκε η πρόσβασή τους στο Λύκειο. Και το σπουδαιότερο, η κοινωνία γύρω τους (που ακόμα δεν κάνει μεικτούς γάμους) άρχισε να αλλάζει μυαλάαπέναντι στους «Αλλους» γενικότερα. Αυτό ήταν το στοίχημα του ΠΕΜ που διανύει τώρα την τελευταία του φάση (2010-2013): ένα στοίχημα επιστημονικό αλλά και ιδεολογικό και πολιτικό το οποίο εξακολουθούν να αντιμάχονται ακροεθνικιστικοί κύκλοι και ΛΑΟΣ που έχουν πολιτικές διεκδικήσεις στην περιοχή και γαργαλούν τα φοβικά σύνδρομα της πλειονότητας στο όνομα, λένε, του «εθνικού συμφέροντος». Αλλά το ποτάμι δύσκολα γυρίζει πίσω.


Πηγή:   http://www.tanea.gr/