ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ
ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
ΠΟΙΑ ΘΡΑΚΙΩΤΙΚΗ
ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
ΣΕ ΑΥΤΕΣ;
Για την τιμωρία, την τρομοκρατία, την ιστορία (όπως τη διδασκονται αλλά και όπως τη φαντάζονται), το ΔΝΤ, τον ρατσισμό, ακόμη και τους γάμους των ομοφυλοφίλων... Σκέψεις, Ρεπορτάζ, Απόψεις, Αναλύσεις. Κείµενα που διακρίθηκαν στον 18ο Πανελλήνιο Διαγωνισµό Μαθητικών Εντύπων των «ΝΕΩΝ».
INFO Η απονοµή των βραβείων του Πανελλήνιου Διαγωνισµού Μαθητικών Εντύπων θα γίνει αύριο στις 11:00 µ.µ. στο Θέατρο του Ιδρύµατος Μιχάλη Κακογιάννη µε την παρουσία προσωπικοτήτων από τον πνευµατικό και πολιτικό κόσµο της χώρας.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
«Φύλλο & Φτερό»
15ο Δηµοτικό Σχολείο Ρεθύµνου
Οι µαθητές του Δηµοτικού Σχολείου Ρεθύµνου καταπιάνονται στο έντυπο τους – που βραβεύτηκε ως η καλύτερη εφηµερίδα– µε το θέµα της σωµατικής τιµωρίας. Μια τακτική που, όπως αναφέρουν οι µικροί δηµοσιογράφοι, δεν οδηγεί πουθενά, αφού τα παιδιά στρέφονται εναντίων των γονιών τους και τους αντιµετωπίζουν σαν αντιπάλους. Τι προτείνουν αντ’ αυτού; Μα φυσικά τον διάλογο, τη χρυσή τοµή για την ήρεµη οικογενειακή συµβίωση.
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο… ας βγει και από τη ζωή µας
Ορισµένες φορές τα παιδιά από «αγγελάκια» γίνονται... «διαβολάκια»!!!!
Οι γονείς τι κάνουν για να τα αντιµετωπίσουν;
Προσπαθούν, συνήθως, µε απαγορεύσεις... του τύπου:
«ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ...»
ή
«ΓΙΑ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΕΣΑ... ΚΟΜΜΕΝΕΣ ΟΙ ΒΟΛΤΕΣ...» κ.λπ. να το επαναφέρουν στην τάξη...
Νοµίζετε ότι φέρνει αποτέλεσµα αυτό;
Μπορεί το παιδί να σταµατήσει να δηµιουργεί, για λίγο, δυσκολίες. ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ... ΑΚΑΘΕΚΤΟ!!!
Και κάθε φορά θα γίνεται η ίδια σκηνή αλλά µε µεγαλύτερη ένταση. Αρα τιµωρία µε αποτελεσµατικότητα... µηδέν!!!
Τι κάνουµε λοιπόν;
Χρειάζεται κάποια δραστική τιµωρία ή διάλογος µε το παιδί;
Μία σκληρή τιµωρία µπορεί να οδηγήσει τα παιδιά µέχρι και σε αυτοκτονία...
Η σωµατική τιµωρία, σίγουρα, δεν ωφελεί πουθενά αλλά φέρνει πολύ κακά αποτελέσµατα...
Τα παιδιά µε την τιµωρία στρέφονται εναντίον των γονιών τους και αρχίζουν να τους βλέπουν σαν αντιπάλους και όχι σαν φίλους, όπως θα 'πρεπε...
Αρα δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από έναν διάλογο, διότι το παιδί µέσα από αυτόν µαθαίνει να λειτουργεί µε ηρεµία αλλά και παράλληλα αναπτύσσεται και µία φιλική σχέση ανάµεσα σε παιδί και γονείς...
Τα παιδιά πρέπει να έχουν επαφή µε τους γονείς τους και ποτέ να µην είναι «αντίπαλοι» αλλά αντιθέτως, όταν το παιδί έχει κάποιο πρόβληµα, οι γονείς πρέπει να είναι εκεί να τον συµβουλέψουν...
Επίσης, πολύ βλαβερό είναι οι γονείς να δωροδοκούν τα παιδιά για να µην κάνουν κάτι... Ετσι, τα παιδιά κακοµαθαίνουν και µαθαίνουν να µην διεκδικούν αλλά να εκβιάζουν...
Η ηρεµία και η γαλήνη στη ζωή των παιδιών είναι πολύ σηµαντικό...
Αν οι γονείς δέρνουν το παιδί, αργότερα και αυτό θα γίνει πολύ επιθετικό και απότοµο ή, αν το βρίζουν και το υποτιµούν, αυτό θα αισθάνεται κατώτερο για τον εαυτό του, έτσι, για να αµυνθεί, θα χρησιµοποιεί βρισιές κ.ά.
Ο διάλογος είναι η χρυσή τοµή για µία ήρεµη συµβίωση µίας οικογένειας και, αν το παιδί κάνει κάποιο λάθος, οι γονείς θα είναι εκεί να του πουν το σωστό και να το συµβουλέψουν...
Αννα Μαρία Πετρουλάκη, Ειρήνη Μαρκάκη, Αναστασία Μελιγκουνάκη, ΣΤ' 2
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
«Κατά… Τείχη»
1ο Γυµνάσιο Συκεών Θεσσαλονίκης
Εκτός από τα ρεπορτάζ που φιλοξενεί η εφηµερίδα «Κατά… Τείχη» σχετικά µε τις διάφορες εκφάνσεις του ρατσισµού – ρατσισµός και µετανάστες, ρατσισµός και άτοµα µε αναπηρία, ρατσισµός και γυναίκα – παρουσιάζει και την έρευνα που έκαναν οι ίδιοι οι µαθητές του σχολείου σχετικά µε τις αντιλήψεις που έχουν οι Ελληνες για τους οικονοµικούς µετανάστες της χώρας µας. Και ένα νέο κορίτσι γράφει για τις δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος. Δηλαδή της ζωής της.
Με δύο πατρίδες
Πώς αισθάνεται ένα παιδί µεταναστών; Μα φυσικά και ως µετανάστης
αλλά και ως Ελληνας!
(µε τα µάτια του µετανάστη)
Η ζωή σε κάθε χώρα είναι πολύ δύσκολη, στη δική µου χώρα, την Αρµενία, όµως οι άνθρωποι αισθάνονται σεβασµό µεταξύ τους, χωρίς να κοιτάζουν από πού κατάγεται ο άλλος. Στην Ελλάδα ο σεβασµός βρίσκεται µόνο ανάµεσα στους Ελληνες, αλλά και αυτό όχι πάντα...
...Στο πλάι µου έχω φίλους από την Ελλάδα που µε δέχονται όπως είµαι. Πολλές φορές όµως οι άνθρωποι µε αποφεύγουν επειδή έχω διαφορετική εθνικότητα. Υπάρχουν κάποιοι που ρωτάνε για την εθνικότητά µου και όταν τους λέω πως είµαι ξένη, αντιδρούν λες και έχουν µάθει κάτι περίεργο. Συνήθως δε δίνω σηµασία γιατί χαίροµαι που είµαι διαφορετική.
Μερικές φορές θέλω να φύγω από την Ελλάδα, όχι επειδή δεν µου αρέσει, αλλά επειδή εγώ την σέβοµαι, ενώ αυτή όχι. Πιστεύω πως κανονικά θα έπρεπε σε κάθε Ελληνα που πηγαίνει σε άλλη χώρα να του συµπεριφέρονται όπως και αυτός στους ξένους για να δει πώς είναι να µην σε σέβονται σε ξένη χώρα και να σε υποβαθµίζουν σαν άνθρωπο. Ξέρω πως πάντα τα πράγµατα θα είναι δύσκολα, αν ο καθένας συνεχίζει να κοιτάει µόνο την διαφορετικότητα του άλλου.
Οπως και να 'χει αγαπάω όχι µόνο τη χώρα µου, αλλά και την Ελλάδα.
(µε τα µάτια του Ελληνα)
... Αγαπάω τη χώρα που ζω για όσα µου προσφέρει, γιατί έχει κάποια ιστορία, ένα παρελθόν κι ένα µέλλον. Την αγαπάω για τους δικούς µου λόγους, αλλά δεν έχω το δικαίωµα να επιλέγω ποιοι θα έρθουν ή να αρνούµαι στους ξένους να έρχονται στη χώρα που ζω, γιατί η Ελλάδα «δε µου ανήκει». Η κάθε χώρα, η κάθε πόλη είναι κοµµάτι της γης και η γη δεν ανήκει µόνο σε µερικούς, αλλά σ' όλους τους ανθρώπους. Μερικές φορές έρχοµαι σε πολύ δύσκολη θέση! Συχνά ακούω στο δρόµο κάποια ρατσιστικά σχόλια για τους ξένους φίλους µου και στενοχωριέµαι, γιατί δε σέβονται αυτούς τους ανθρώπους, τους µιλούν άσχηµα και προσβλητικά, τους υποτιµάνε. Αυτή η συµπεριφορά δεν δείχνει µόνο τους άσχηµους τρόπους των ανθρώπων αλλά και τον πολιτισµό τους.
Κάποιοι άνθρωποι δεν σκέφτονται πως αν δεν υπήρχαν οι αλλοδαποί και οι λαθροµετανάστες η χώρα µας θα είχε µείνει πολύ πίσω. Οι ξένοι (Βούλγαροι, Ρώσοι, Αλβανοί, Ρουµάνοι και όποιοι άλλοι) µε τη δουλειά και την προσφορά τους στην ελληνική οικονοµία τη βοηθούν µε πολλούς τρόπους. Εργάζονται και συνεισφέρουν. Αναγνωρίζονται όµως τελικά η εργασία τους, οι ικανότητες κι οι γνώσεις τους; Συνήθως κάνουν τις πιο βαριές και υποτιµητικές δουλειές ενώ οι γυναίκες τους αντίστοιχα συνήθως καθαρίζουν σπίτια. Οπως και να 'χει Ελλάδα σ' αγαπώ αλλά µε πληγώνεις!
Ρίτα Μακαριάν (Γ3)
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΛΥΚΕΙΟΥ
«Μαθητοφρένεια»
2ο Γενικό Λύκειο Γρεβενών
Για το άλλο µισό του ουρανού
Mε ένα χιουµοριστικό σκίτσο στο εξώφυλλο που παραπέµπει στα ελληνικά πρότυπα περασµένων δεκαετιών που θέλουν τη γυναίκα να βρίσκεται «ένα βήµα» πίσω από τον άντρα, οι µαθητές του 2ου Λυκείου Γρεβενών ανησυχούν γιατί, σε έρευνα που έκαναν ανάµεσα στους συνοµηλίκους τους, το 48% απάντησε πως µια γυναίκα δεν µπορεί να γίνει Πρωθυπουργός ενώ το 40% δεν τη φαντάζεται ούτε ως Πρύτανη.
«Μάρκου το Ανάγνωσµα»
Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος», Κύπρος
Εναρµονισµένη πλήρως µε την επικαιρότητα, όχι µόνο την κυπριακή αλλά και την ελληνική, η έκδοση αυτή µοιράστηκε µε το 2ο ΓΕΛ Γρεβενών το Βραβείο Καλύτερης Εφηµερίδας στην κατηγορία των Λυκείων. Ανάµεσα στην υπόλοιπη θεµατολογία ξεχωρίσαµε το ρεπορτάζ της Ιωάννας Μιχαηλίδου από την Γ7 τάξη για τους γάµους των οµοφυλόφιλων. Που περιλαµβάνει µεταξύ άλλων διάφορες απόψεις.
Οι γάµοι των οµοφυλοφίλων και τα όρια της ανεκτικότητας
* Οµοφυλόφιλοι; Χµµ... δεν ξέρω. Το γεγονός ότι υπάρχουν ζευγάρια οµοφυλοφίλων στις µέρες µας δεν µε ενοχλεί ιδιαίτερα. Η νοµιµοποίηση όµως του γάµου µεταξύ οµοφυλοφίλων πιστεύω πως θα είναι πραγµατικά δύσκολο να γίνει αποδεκτή στην κοινωνία µας σήµερα.
* Ο καθένας από εµάς έχει διαφορετικά γούστα και προτιµήσεις. Εγώ είµαι λάτρης της rock µουσικής, ενώ η φίλη µου λατρεύει την pop µουσική. Αυτό όµως δεν είναι κριτήριο για να την περιθωριοποιήσω. Αντιθέτως οφείλω να σέβοµαι τα γούστα της, όπως και αυτή τα δικά µου. Αρα, αφού η οµοφυλοφιλία είναι θέµα προτιµήσεων, δεν θεωρώ σωστό το γεγονός ότι οι οµοφυλόφιλοι στις µέρες µας θα πρέπει να περιθωριοποιούνται. Και γιατί να µην παντρεύονται;
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
«Εν Πλω»
Γυµνάσιο Μακεδονίτισσας, Κύπρος
Οι χούλιγκαν δεν πηγαίνουν µόνο στα γήπεδα αλλά και στα σχολεία. Είναι παιδιά που σπάνια προσέχουν την ώρα του µαθήµατος, που καπνίζουν προκλητικά στην αυλή την ώρα του διαλείµµατος, που καταστρέφουν τις σχολικές αίθουσες και που πολλές φορές δεν διστάζουν να απειλήσουν ή ακόµα και να χτυπήσουν τους συµµαθητές τους. Στο κείµενο όµως του Χρήστου Τσεκουρώνα που φιλοξενείται στην εφηµερίδα µε την καλύτερη εµφάνιση, στην «Εν Πλω», περιγράφει µια νέα µορφή εφηβικής βίας.
Ηλεκτρονική τροµοκρατία
Τον ιδανικό χώρο, για να ξεσπαθώνουν και να κάνουν ανελέητο πόλεµο στους αντιπάλους τους βρίσκουν κάποιοι στο διαδίκτυο!
Καταρχήν, εκεί µπορείς να τους βρεις φακελωµένους όλους ανεξαιρέτως....
...Εξάλλου στο διαδίκτυο νοµίζουν πολλοί ότι θα κυκλοφορούν άγνωστοι µεταξύ αγνώστων καλυµµένοι πίσω από το ψευδώνυµό τους και θα λένε ή θα γράφουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι ανά πάσα ώρα και στιγµή και εναντίον όποιου θέλει ή όποιου τους µπαίνει στο µάτι!
Και ξεκινούν ανελέητο πόλεµο, οργανώνουν εκστρατείες κατατροµοκράτησης των αντιπάλων τους. Φτιάχνουν ψεύτικες σελίδες, απαντούν εξ ονόµατος άλλων, γράφουν άρες µάρες κουκουνάρες, µε στόχο να τον πλήξουν, να τον γελοιοποιήσουν, να τον κάνουν ρεζίλι – όχι των σκυλιών – των χρηστών, στο µακρόκοσµο, µε άµεσες συνέπειες να τον πλήξουν τα διαδικτυακά πυρά και στον µικρόκοσµό του.
Πλην όµως αυτοί οι επιτήδειοι που αναλαµβάνουν τις ηλεκτρονικές επιχειρήσεις λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο! Γιατί υπάρχει ξενοδόχος, και είναι η υπηρεσία πάταξης ηλεκτρονικού εγκλήµατος. Τουτέστιν δεν είναι ξέφραγο Φαρ Ουέστ το διαδίκτυο ούτε µπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά µη δώσετε. Ούτε κράτος εν κράτει. Και νόµοι υπάρχουν και έλεγχος υπάρχει και αγωγές µπορεί να πέσουν! Γι' αυτό τα µάτια σας, όχι δεκατέσσερα, εκατόν τέσσερα!
ΕΠΑΙΝΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
«Art Comics»
Καλλιτεχνικό Γυµνάσιο Αµπελοκήπων Θεσσαλονίκης
Αν µια εικόνα ισούται µε χίλιες λέξεις, τότε η ολιγοσέλιδη έκδοση µε κόµικς των µαθητών του Καλλιτεχνικού Γυµνασίου Αµπελοκήπων, είναι τόµος ολόκληρος. Με τα σκίτσα τους περιγράφουν θέµατα όπως ο ρατσισµός αλλά και τιµούν τις πηγές έµπνευσής τους όπως ο Αστερίξ και τα ποιήµατα του Κωνσταντίνου Καβάφη.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
«Τα Τυπάκια»
Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών 2010 - 2011 ΕΤΟΣ 1ο ΦΥΛΛΟ
Για πολλούς το µάθηµα της Ιστορίας είναι βαρετό. Για άλλους πάλι δεν είναι εύκολο στην κατανόηση. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορική Μάχη του Μαραθώνα που περιγράφεται από τον Βαγγέλη, µαθητή της Δ' Δηµοτικού, µε ποδοσφαιρικούς όρους µετατρέπεται σε µια από τις πιο ενδιαφέρουσες διηγήσεις ιστορικών γεγονότων. Αν και πάλι δεν θυµάστε το αποτέλεσµα της µάχης, σηµειώστε σε ένα χαρτάκι το µότο του Καλύτερου Ρεπορτάζ: «Αθηναίοι - Πέρσες 1-0».
Αθηναίοι - Πέρσες 1-0
- Διάβασες τα µαθήµατά σου για αύριο;
- Αργότερα, µαµά.
Ε! Αύριο!!! Αφού το είπες κι εσύ. Τα µαθήµατα για αύριο. Σήµερα θέλω να δω αθλητικά...
- Αλλού αυτά! Πρώτα η Ιστορία και µετά η µπάλα!
Ποιος µπορεί να τα βγάλει πέρα µε τη µαµά του; Κλείνω την τηλεόραση και ανοίγω το βιβλίο.
Ουφ! Βαρετό: Η «Μάχη του Μαραθώνα» ή µήπως λέει
«Αθηναίοι - Πέρσες» 1-0
2.500 χρόνια πριν, το 490 π.Χ., οι Πέρσες, µεγάλη δύναµη της εποχής, αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι εκτός έδρας. Πέρασαν λοιπόν µε τον στόλο τους το Αιγαίο και όλη η ξένη αποστολή κατέπλευσε στην Ελλάδα.
Οι Αθηναίοι υποδέχτηκαν τους φιλοξενούµενους στο µεγάλο ανοικτό γήπεδο του Μαραθώνα. Οι Πέρσες απλώθηκαν προς τη µεριά της θάλασσας, ενώ οι γηπεδούχοι από την άλλη πλευρά. Οι αρχηγοί παρέταξαν τον στρατό µε διαφορετικά συστήµατα. Οι πέρσες τεχνικοί, Δάτης και Αρταφέρνης, προτίµησαν «ισχυρό κέντρο - αδύνατα άκρα» και ο αθηναίος στρατηγός Μιλτιάδης επέλεξε «αδύνατο κέντρο - ισχυρά άκρα».
Ο αγώνας άρχισε, αλλά οι φιλοξενούµενοι έχασαν αµέσως έδαφος. Τα µεγάλα τους αστέρια _ το ιππικό και οι τοξότες _ δεν µπόρεσαν να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους, αφού το έδαφος ήταν ελώδες και ανηφορικό. Οι Αθηναίοι έδειξαν αµέσως την υπεροχή τους εκµεταλλευόµενοι και την «έδρα». Με ξαφνικές επιθέσεις περιόρισαν την αντίπαλη οµάδα στη µικρή της περιοχή, χωρίς να της δώσουν την παραµικρή ευκαιρία για αντεπίθεση.
Επέβαλαν τον δικό τους ρυθµό και τελικά απέδειξαν την υπεροχή τους πετυχαίνοντας µια εκπληκτική νίκη.
Οι ηττηµένοι µπήκαν κακήν κακώς στα καράβια τους φεύγοντας µε κατεβασµένο το κεφάλι, µουρµουρίζοντας κάτι για... ρεβάνς.
Οι Αθηναίοι έθαψαν µε τιµές τους αγωνιστές που έπεσαν ηρωικά στη µάχη. Υψωσαν έναν τύµβο (προσοχή!!! µην το µπερδέψετε µε την Τούµπα, είναι έδρα άλλης οµάδας) και αφιέρωσαν ένα ποίηµα σ' αυτούς, για να µην ξεχαστεί ποτέ το κατόρθωµά τους:
«Ελλήνων προµαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναµιν».
Δεν παρέλειψαν να στείλουν την είδηση της νίκης στην πόλη για να αρχίσουν οι πανηγυρισµοί. Ο ανταποκριτής έτρεξε πάνοπλος τα 41 χλµ. που χωρίζουν τον Μαραθώνα από την Αθήνα και µόλις έφτασε παρέδωσε το λακωνικό µήνυµα:
«ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ»...
- Mαµά, τέλειωσα, έµαθα την Ιστορία. Μπορώ τώρα να δω τηλεόραση;
Εχει τον τερµατισµό του Χρυσού Μαραθώνιου. Ολα τα µεγάλα ονόµατα του κλασικού αθλητισµού δήλωσαν συµµετοχή σ' αυτό το υπέρτατο αθλητικό γεγονός. Αυτή τη στιγµή βρίσκονται έξω από το Ολυµπιακό Στάδιο «Σπύρος Λούης»...
Βαγγέλης, Δ3
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
«Εκτός Υλης»
Η εφηµερίδα του Γυµνασίου Καρύστου, Δεκ. 2010
Για δεύτερο συνεχόµενο καλοκαίρι οι κάτοικοι της Καρύστου είδαν τον τόπο τους να φλέγεται. Οι µαθητές του Γυµνασίου της περιοχής δεν έµειναν αµέτοχοι απέναντι στο πρόβληµα, γι’ αυτό και έκαναν εκτενές ρεπορτάζ, το οποίο µάλιστα βραβεύτηκε ως το καλύτερο, µε θέµα – τι άλλο; – τις πυρκαγιές. Η προσωπική µαρτυρία της Σωτηρίας Φλώρου, που παραλίγο να χάσει το σπίτι της από την πύρινη λαίλαπα, είναι συγκλονιστική.
Κάτι καίγεται
...Ηµουν βόλτα στην παραλία µε τις φίλες µου και, παρόλο που φυσούσε πολύ, περπατούσαµε ανυποψίαστες. Ξαφνικά µια φίλη µου φωνάζει «κάτι καίγεται» και όλες κοιτάζουµε αµέσως προς το βουνό. Μια πύρινη λάβα κατάπινε το βουνό, ενώ άρχισε να φυσά δαιµονισµένα. Πανικός. Κατεβαίνουµε στο σπίτι, βάζουµε µέσα ό,τι είχαµε στην αυλή, ενώ η µητέρα µου βάζει στο αυτοκίνητο την ανήµπορη γιαγιά µου. Ξαφνικά κοιτάω δεξιά και βλέπω τη φωτιά να µας περικυκλώνει από το ςπαρακάτω χωράφι. Τρέχουµε να µπούµε στο αµάξι µας. Η µαµά µου βάζει µέσα την κατσίκα µας και τον άτακτο σκύλο µας. Εγώ φώναζα και έκλαιγα, δεν ήθελα να αφήσω το σπιτάκι µου... Πήγαµε σε µια παραλία, όπου µείναµε 6 ώρες άυπνοι και νηστικοί. Προσπαθήσαµε να γυρίσουµε στο σπίτι µας, αλλά όλοι οι δρόµοι ήταν κλειστοί. Τα χαράµατα οι δρόµοι ήταν πια ελεύθεροι και πηγαίναµε προς το σπίτι µας. Τι θα βρίσκαµε; Ευτυχώς όλα ήταν εκεί...
Σωτηρία Φλώρου
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΥΚΕΙΟΥ
«ΔΝΤ» (Δωρεάν Νέος Τύπος)
ΓΕΛ Ποδοχωρίου Καβάλας
Από πού µπορούν να αντλήσουν τα καλύτερα θέµατα οι νεαροί σχολικοί δηµοσιογράφοι; Μα φυσικά από τη µαθητική τους ζωή. Ετσι λοιπόν το κείµενο της Φανής Βουλγαρόγλου και του Θόδωρου Μαντζακίδη µε θέµα τα προβλήµατα του εκπαιδευτικού συστήµατος, έτσι όπως τα βιώνουν οι ίδιοι οι µαθητές στην καθηµερινότητά τους, δεν θα µπορούσε παρά να αποσπάσει το Βραβείο Καλύτερου Ρεπορτάζ Λυκείων. Ιδού κάποια αποσπάσµατα.
Ολα βαίνουν καλώς εναντίον µας
...Από τη Μέση Εκπαίδευση απουσιάζουν µαθήµατα και δραστηριότητες γενικής παιδείας απαραίτητα για την καθηµερινή µας ζωή, όπως: Οι πρώτες βοήθειες, η ατοµική φροντίδα του σώµατός µας, η διατροφή, η φροντίδα των οικόσιτων ζώων. Τα µαθήµατα µε τις βασικές γνώσεις για τα εργασιακά δικαιώµατα, γνώσεις απαραίτητες για να επιβιώσει κανείς στην αγορά εργασίας. Οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες και η διδασκαλία γύρω από την µουσική, το θέατρο, τον κινηµατογράφο. Η σεξουαλική αγωγή...Τα σχολικά βιβλία βρίθουν λαθών και ανακριβειών... Οι ερωτήσεις και οι ασκήσεις φηµίζονται για την ασάφειά τους. Συχνά οι δάσκαλοι τα αφήνουν στην άκρη και παλεύουν µε υπαγορεύσεις και σηµειώσεις για να τα αντικαταστήσουν. Το κράτος, όµως, έχει ήδη «πετάξει» χιλιάδες ευρώ...
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
«Πράσινοι Φίλοι»
1ο Γυµνάσιο Αιγίου
Ορµώµενοι από τις οικολογικές τους ανησυχίες, οι µαθητές από το Αίγιο δηµιούργησαν τη δική τους πράσινη εφηµερίδα. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα κείµενα για την προστασία του περιβάλλοντος, γεγονός που τους χάρισε το Βραβείο Καλύτερης Επιλογής Θεµάτων. Προτείνουν όµως και τρόπους αντιµετώπισης της οικονοµικής κρίσης.
Σπάµε τον κουµπαρά µας
* Να µην έχουµε, υπερβολικές και ακριβές απαιτήσεις.
* Τα λεφτά που µαζεύουµε στους κουµπαράδες µας, να τα διαθέτουµε για τις ανάγκες και τα έξοδα του σπιτιού (ρούχα, τρόφιµα, λογαριασµοί, δάνεια κ.ά.).
* Να µην πετάµε (ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια) που µπορούν να χρησιµοποιηθούν ξανά είτε από τα αδέλφια, είτε από συγγενείς ή φίλους.
* Να είµαστε πιο προσεκτικοί µε τα ρούχα, τα βιβλία µας, το χώρο µας και τα προσωπικά µας αντικείµενα για να αποφεύγουµε έτσι ζηµιές και φθορές.
* Να κάνουµε οικονοµία στις λειτουργικές δαπάνες του σπιτιού (ρεύµα, νερό, κ.λπ).
* Να µην φέρνουµε αντιρρήσεις στα φαγητά και να τρώµε πιο υγιεινά και πιο οικονοµικά, περιορίζοντας το έτοιµο και γρήγορο φαγητό.
* Να συζητάµε διαρκώς µε την οικογένειά µας τα οικονοµικά προβλήµατα και να αναζητούµε όλοι µαζί τις κατάλληλες λύσεις.
Αναστασία Β' 5
ΕΠΑΙΝΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ
«Δασουπολίτης»
Λύκειο Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ', Κύπρος
Η βία και ο ρατσισµός στα κυπριακά –και όχι µόνο – γήπεδα ήταν το κεντρικό θέµα του τεύχους Μαρτίου της σχολικής εφηµερίδας. Η Φωτεινή Κωνσταντίνου, η Αννα Φρίξου, ο Αλέξης Παυλίδης και η Ιωάννα Κεραυνού σ’ ένα δισέλιδο αφιέρωµα αναζήτησαν τις αιτίες της έξαρσης του φαινοµένου και, αφού παρακολούθησαν σεµινάριο κατά της βίας, πρότειναν τις δικές τους λύσεις µε βάση τα αγγλικά πρότυπα. Γι’ αυτή τους την προσπάθεια κέρδισαν άλλωστε και Επαινο.
Περί χουλιγκανισµού
«Αν πιστεύω ότι κάτι είναι διαφορετικό, θα το εξοντώσω µαζί µε ό,τι το περιβάλλει». Αυτός είναι ο τίτλος του έργου που καθηµερινά παρακολουθούµε. Θεατές σε ένα παράλογο θέατρο στο οποίο καλλιεργείται και ριζώνει ο φανατισµός κάθε είδους. Παθητικοί θεατές που ανέχονται τους λίγους αφήνοντάς τους να καταστρέφουν οτιδήποτε διαφορετικό. Αδιάφοροι βλέπουµε καθηµερινά ανθρώπους, που θέλουν να ονοµάζονται φίλαθλοι, να συγκρούονται µεταξύ τους. Ο λόγος; Ούτε οι ίδιοι ξέρουν. Απλώς έτσι έχουν µάθει. Εχουν µάθει από την οικογένειά τους, το σχολείο, την κοινωνία µας. Αυτές οι οµάδες νεαρών δεν είναι τίποτε άλλο παρά δηµιουργήµατα παλαιότερων γενιών, οι οποίες φρόντισαν να τους εµφυσήσουν καλά την έννοια του φανατισµού.
Φωτεινή Κωνσταντίνου (Β7)
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΥΚΕΙΟΥ
«Αδραξε»
Εκπαιδευτήρια «Ωθηση»
Η Φωτεινή Πουρνάρα, περιγράφοντας µια τυπική ηµέρα δύο εφήβων που χάνονται στον κόσµο του Διαδικτύου αγνοώντας τις σχολικές τους υποχρεώσεις, κέρδισε την πρώτη θέση στον 8ο Ρητορικό Διαγωνισµό που πραγµατοποιήθηκε το 2009 στο σχολείο της.
Χάσαµε τον χρόνο µας. Στοπ
Δευτέρα, ώρα 15.00
Η Αννα επιστρέφει εξουθενωµένη από το σχολείο... Ανοίγει τον υπολογιστή της και κάθεται στην καρέκλα του γραφείου, ενώ ξαναπερνά στο µυαλό της τη λίστα µε όσα σκόπευε να κάνει στο πολυαγαπηµένο της λάπτοπ. Το µόνο σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να σηκωθεί σύντοµα από εκεί. Δυο δωµάτια δεξιότερα, ο αδελφός της, ο Αλέξης, έχει ήδη χαθεί στον κόσµο του DOTA (ηλεκτρονικό παιχνίδι)...
Ωρα 16.30
Η Αννα, κάπου ανάµεσα στα downloads, στα request του facebook, στους τυπικούς χαιρετισµούς , στο msn και στα τελευταία βιντεάκια τρισάθλιας ανάλυσης στο youtube (δηµιούργηµα της παρέας της, βεβαίως, βεβαίως!) έχει χάσει όχι µόνο την αίσθηση του χρόνου, αλλά και την ευκαιρία να γράψει τουλάχιστον πάνω από τη βάση στο αυριανό διαγώνισµα... Ξαφνικά ακούγονται φωνές από το διπλανό δωµάτιο. Α, ο Αλέξης θα είναι. Καταριέται για άλλη µια φορά τον υπολογιστή του, που κράσαρε για 20ή, ίσως φορά, αυτή την εβδοµάδα πάνω στο πιο κρίσιµο σηµείο.
Ωρα 19.30
Η Αννα βρίσκεται ακόµη καθηλωµένη µπροστά στην οθόνη του λάπτοπ...
ΕΠΑΙΝΟΣ ΛΥΚΕΙΟΥ
«Χωρίς Σύνορα»
2ο Λύκειο Διαπολιτισµικής Εκπαίδευσης
Οταν το σχολείο τους αντιµετωπίζει τον κίνδυνο λουκέτου, τότε οι µαθητές του, που προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσµου, ενώνουν τις φωνές αντίδρασής τους στην εφηµερίδα τους. Η έκτακτη αυτή έκδοση είναι αφιερωµένη στην καταπολέµηση του ρατσισµού, κερδίζοντας Επαινο. Πέρα από τα κείµενα των µαθητών, ξεχωρίζει και ένα της καθηγήτριάς τους Βιβής Βούλτσου, που τονίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός τέτοιου σχολείου στη σύγχρονη ελληνική ξενοφοβική κοινωνία.
Ενα µικρό θαύµα
Σκέφτοµαι ότι οι άνθρωποι είναι τόσο ίδιοι, τόσο κοντά, και τόσο µακριά. Ενα κλικ είναι, µερικές φορές, µια µικρή στιγµή, ένα χαµόγελο που φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Και πόσο λυπηρό είναι που µερικοί άνθρωποι δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία σε αυτό το κλικ.
Για όσους µετρούν την ανάπτυξη µε δείκτες, βέβαια, οι αλλοδαποί µαθητές µου – και µεθαύριο εργαζόµενοι– ίσως και να περισσεύουν στη χώρα µας . Αλλά τίποτα δεν µπορεί να είναι σωστό όταν οι άνθρωποι µετριούνται µε δείκτες. Ανάπτυξη για τον άνθρωπο είναι να βελτιώνεται, να µαθαίνει, να έρχεται σε επαφή µε τα ταλέντα του, να γίνεται ιδιαίτερος και µοναδικός.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ
«Προσπαθώντας»
Γυµνάσιο και Λύκειο του ΕΚΚΝΑ (Ειδικού Καταστήµατος Κράτησης Νέων Αυλώνα)
Τ ο να βρίσκεσαι στη φυλακή είναι δύσκολο. Το να είσαι νέος και να µην µπορείς να ζήσεις ελεύθερα όµως είναι ακόµα πιο δύσκολο. Για τον 17χρονο κρατούµενο Α.Κ. οι µέρες µέχρι τη δίκη του κυλούν αργά και δυστυχώς µέχρι τότε δεν γνωρίζει αν και πότε θα ξαναδεί την οικογένειά του. Τα αδέλφια του δεν µπορούν να τον επισκεφτούν γιατί δεν έχει άδεια παραµονής. Οπως λέει ο ίδιος, «οι άνθρωποι χωρίζονται σε καλούς και κακούς».
«Το καλό και το κακό»
(κείµενο κρατουµένου)
Ποτέ δεν µου άρεσε να µιλάω πολύ. Και τώρα δεν µ' αρέσει ακόµα περισσότερο. Δεν έχω την ελευθερία µου. Ούτε τη διάθεση να µιλάω και να γράφω. Είµαι έναν χρόνο φυλακή και περιµένω να γίνει επιτέλους η δίκη, αλλά δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό. Βλέπετε, οι άνθρωποι χωρίζονται σε καλούς και κακούς και το καλό και το κακό υπάρχει για όλους τους ανθρώπους. Εγώ σίγουρα δεν είµαι τυχερός. Δεν ξέρω αν θα φύγω από 'δώ, αν θα ξαναδώ τη µητέρα µου και τους συγγενείς µου. Εχω δύο αδέλφια που ζουν στην Ελλάδα, όµως δεν µπορούν να µε επισκεφτούν στη φυλακή γιατί εγώ δεν έχω άδεια παραµονής στη χώρα. Εκείνοι έχουν αλλά εµένα δεν µπορούν να έρθουν να µε δουν και ας το θέλουν και ας µπορούν να επιβεβαιώσουν ότι είµαι αδελφός τους. Δεν επιτρέπεται. Κι εγώ θέλω να τους δω. Είναι τα αδέλφια µου. Εχω περάσει από πολλές χώρες, Τουρκία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία. Τις έχω γνωρίσει όλες. Τελευταία επισκέφτηκα την Ελλάδα. Οµως δεν τη γνώρισα, δεν πρόλαβα να τη δω. Από την Ελλάδα ξέρω µόνο τη φυλακή. Και είναι κρίµα. Δεν πειράζει, είπαµε: το καλό και το κακό υπάρχει για τους ανθρώπους και οι άνθρωποι χωρίζονται σε καλούς και κακούς. Εγώ όµως δεν ξέρω πού ανήκω.
«Πρωτοσέλιδο Θάρρους»
Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελµατικής Εκπαίδευσης και Κατάρτησης Ηρακλείου Αττικής
Είναι νέοι. Με όνειρα, δηµιουργικότητα και όρεξη για ζωή. Τα παιδιά από το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελµατικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Ηρακλείου Αττικής, αν και δεν έχουν ακόµα εκδώσει την εφηµερίδα τους, βραβεύονται προκαταβολικά για τη µαχητικότητα και την εργατικότητά τους. Με την πολύτιµη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεµόνων και τη στήριξη δηµοσιογράφων από την εφηµερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», συναντιούνται κάθε Δευτέρα στο γραφείο του Δηµάρχου Π. Βλασσόπουλου που µετατρέπεται σε γραφείο εφηµερίδας για τη λεγόµενη δηµοσιογραφική σύσκεψη, κατά την οποία συζητιούνται θέµατα της επικαιρότητας προετοιµάζοντας την έκδοση του εντύπου . Οι τοµείς εργασίας (διεθνές, καλλιτεχνικό, αθλητικό) έχουν µοιραστεί ανάλογα µε τα ενδιαφέροντα των παιδιών, που προσπαθούν να φέρουν εις πέρας τις νέες τους επαγγελµατικές υποχρεώσεις. Και το καλύτερο απ’ όλα; Κάθε εβδοµάδα αναλαµβάνει τον ρόλο του διευθυντή και ένας διαφορετικός συντάκτης!
Α.Κ. 17 ετών.
– Γεωργία Γεωργακαράκου, Διονυσία Μαρίνου
ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΑ
Καλύτερη Εφηµερίδα
☑«Φύλλο και Φτερό» 15ο Δηµοτικό Σχολείο Ρεθύµνου
Καλύτερη Εµφάνιση
☑ «Οι Μικροί Δηµοσιογράφοι» Δηµοτικό Σχολείο Βοχαϊκού
Καλύτερο Ρεπορτάζ
☑ «Τα Τυπάκια» Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών
Καλύτερη Επιλογή Θεµάτω
☑ «Τα Χρυσά Πενάκια» Δηµοτικό Σχολείο Παλουκιών Σαλαµίνας
Επαινος
☑ «Οι Δηµοσιογράφοι του 5ου» 5ο Δηµοτικό Σχολείο Ζωγράφου
Επαινος
☑ «Εφηµερίδα Από Ολα» Ελληνικό Σχολείο Απφελµπάουµ Ζυρίχης
Επαινος Ηλεκτρονικής Εφηµερίδας
☑ «3ο Παράθυρο» 3ο Δηµοτικό Σχολείο Σιδηροκάστρου
ΓΥΜΝΑΣΙΑ
Καλύτερη Εφηµερίδα
☑ «Κατά… Τείχη» 1ο Γυµνάσιο Συκεών «Οδυσσέας Φωκάς»
Καλύτερη Εµφάνιση
☑ «Εν Πλω» Γυµνάσιο Μακεδονίτισσας Λευκωσίας Κύπρου
☑ «Το Τροµερό Δεύτερο» 2ο Γυµνάσιο Αλεξανδρούπολης
Καλύτερο Ρεπορτάζ
☑ «Εκτός Υλης» Γυµνάσιο Καρύστου
Καλύτερης Επιλογής Θεµάτων
☑ «Πράσινοι Φίλοι» 1ο Γυµνάσιο Αιγίου
Επαινος
☑ «Art Comics» Καλλιτεχνικό Γυµνάσιο Αµπελοκήπων Θεσσαλονίκης
Μεγάλο Ειδικό Βραβείο
☑ «Προσπαθώντας Για Το Αύριο» 2ο Γυµνάσιο & Λυκειακών Τάξεων Αυλώνα
ΛΥΚΕΙΑ
Καλύτερη Εφηµερίδα
☑ «Μαθητοφρένεια» 2ο Γενικό Λύκειο Γρεβενών
☑ «Μάρκου Το Ανάγνωσµα» Λύκειο Αρχαγγέλου "Απόστολος Μάρκος" Λευκωσίας Κύπρου
Καλύτερη Εµφάνιση
☑ «Της Γάτας Το Κουδούνι» 4ο Γενικό Λύκειο Περιστερίου
Καλύτερο Ρεπορτάζ
☑ «ΔΝΤ, Δωρεάν Νέος Τύπος» Γενικό Λύκειο Ποδοχωρίου Καβάλας
☑ «Αδραξε» Γυµνάσιο - Λύκειο Εκπαιδευτηρίων «Ωθηση»
Καλύτερη Επιλογή Θεµάτων
☑ «Κους Κους για Αχαιούς» Ιδιωτικά Σχολεία «Αξιον»
Καλύτερη Ηλεκτρονική Εφηµερίδα
☑ «Μακρύ Σοκάκι» Γενικό Λύκειο Πολιχνίτου Λέσβου
Επαινος
☑ «Δασουπολίτης» Λύκειο Αρχ. Μακαρίου Γ' Δασούπολης Λευκωσίας Κύπρου
Επαινος
☑ «Χωρίς Σύνορα» 2ο Γενικό Λύκειο Διαπολιτισµικής Εκπαίδευσης Ελληνικού
ΜΕΓΑΛΑ ΕΙΔΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ
☑ «Πρωτοσέλιδο Θάρρους» Σύλλογος Γονέων Κηδεµόνων Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελµατικής Εκπαίδευσης & Κατάρτισης Ηρακλείου Αττικής
☑ «Προσπαθώντας» Γυµνάσιο και Λύκειο του ΕΚΚΝΑ
Τα βραβεία του 18ου Πανελλήνιου Διαγωνισµού Μαθητικών Εντύπων είναι: Laptop, πολυµηχανήµατα - εκτυπωτές, mini ηχοσυστήµατα (από το δίκτυο καταστηµάτων ΓΕΡΜΑΝΟΣ), εκδόσεις από τον Δηµοσιογραφικό Οργανισµό Λαµπράκη.
●Τα ταξίδια και η διαµονή των σχολείων της επαρχίας και του εξωτερικού είναι του ταξιδιωτικού πρακτορείου TRAVEL PLAN.
Πηγή: http://www.tanea.gr/
