Τι θυμάστε πιο χαρακτηριστικά στην συνάντησή σας με τον διάσημο Έλληνα σκηνοθέτη;
-Ήθελε να μάθει πολλά για μένα. Ρωτούσε από πού είμαι. Ήταν ιδιαίτερα τρυφερός άνθρωπος και διαχυτικός. Είχε μνήμη ξυράφι. Με εντυπωσίασε. Θυμόταν τα πάντα, τις συνεργασίες του με ηθοποιούς όπως την Ειρήνη Παπά, το Μάνο Κατράκη, κ.ά. Οι ερωτήσεις μου ήταν δύσκολες γιατί αφορούσαν την έρευνά μου. Ήταν ένα ζωντανός μύθος για μένα μου διέθεσε το χρόνο και τις γνώσεις του και ήμουν περήφανη κι ευγνώμων. Η είδησή του θανάτου του, έκανε πραγματικά να ταξιδέψει η σκέψη μαζί του. Σ’ εκείνη τη μοναδική φιλοξενία στο σπίτι του που ήταν γεμάτο βιβλιοθήκες με βιβλία, με δεκάδες βραβεία και φωτογραφίες στους τοίχους ένα περιβάλλον λόγιου ανθρώπου, όμορφο και λιτό».
Η Νικολέττα Μπατσολάκη έχει κάνει σπουδές φωτογραφίας, φιλολογίας και κινηματογράφου, τώρα βρίσκεται στο πανεπιστήμιο Paris Huite και κάνει θεωρία κινηματογράφου, ενώ ετοιμάζει το πρώτο προσωπικό της ντοκιμαντέρ. Θέμα η ζωή με ένα παιδί που έχει σύνδρομο ντάουν. Έζησε μαζί του και κατέγραψε την καθημερινότητά του για 10 μέρες. Τα γυρίσματα και το μοντάζ έγιναν και το ντοκιμαντέρ που έχει τίτλο «Βάλε μου φτερά», είναι σχεδόν έτοιμο.
«Δεν ξέρω αν το προλάβω για το φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, έχω καθυστερήσει αρκετά», θα μας πει, ενώ ζητούμε να μας μεταφέρει την εμπειρία της από το να είσαι σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη της τέχνης και του πολιτισμού. «Η ζωή είναι ακριβή και κυρίως τα ενοίκια όπου πληρώνω 110ο ευρώ για 47 τ.μ. διαμερίσματος σε μια λαϊκή γειτονιά μισή ώρα από το κέντρο. Βέβαια η πόλη σου προσφέρει πολλές δυνατότητες, αλλά μη νομίσετε ότι αν σπουδάζεις και δουλεύεις όπως εγώ προλαβαίνεις να ζήσεις τους ρυθμούς της γαλλικής πρωτεύουσας. Το καλό είναι ότι οι ξένοι εκεί δεν αποτελούν πρόβλημα, συνυπάρχουν κι αυτό είναι εμφανές.
Τι γίνεται τώρα το καλοκαίρι στο Παρίσι;
-Ετοιμάζονται για το Paris plage, όπου γίνεται μια τεράστια κινητοποίηση και ακριβώς δίπλα στο Σηκουάνα δημιουργούν στις όχθες του ποταμού πλαζ με άμμο.
Δίπλα στο Σηκουάνα βάζουν τόνους άμμου δουλεύουν τα χωματουργικά τα τρακτέρ και μετά μπαίνουν οι ξαπλώστρες και οι Παριζιάνοι βγαίνουν με τα μαγιό για ηλιοθεραπεία. Είναι η εικόνα μιας τεχνητής παραλίας. Ούτε λόγος για μπάνιο στο ποτάμι αφού είναι μολυσμένος, αλλά είναι και ιδιαίτερα βαθύς και κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά.
Η ελληνική κοινότητα πως πορεύεται;
-Γνωρίζω ότι έχουν θορυβηθεί με την κατάργηση του προξενείου στα πλαίσια των περικοπών. Ελληνισμός υπάρχει με όλα τα γνωστά στοιχεία του, την οργάνωση εκδηλώσεων, τον γιορτασμό εθνικών γιορτών, της πρωτομαγιάς αλλά και τις διαμάχες που μας χαρακτηρίζουν. Υπάρχουν όμως αρκετοί οι επώνυμοι Έλληνες που διακρίνονται κι απολαμβάνουν τον σεβασμό των Γάλλων όπως ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης που έχει σημαντική παρουσία, ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης, ο Κώστας Γαβράς που είναι πρόεδρος της Cinematheque Francaise, ο δημοσιογράφος παρουσιαστής Νίκος Αλιάγας που είναι ιδιαίτερα επώνυμος και δημοφιλής και πολλοί άλλοι».
Η άλλη πτυχή της δραστηριότητάς της Νικολέτας Μπατσολάκη είναι η εκμάθηση ελληνικών από Γάλλους φιλέλληνες οι οποίοι έρχονται να μάθουν ελληνικά γιατί διατηρούν σπίτι σε κάποιο νησί ή στην Πελοπόνησσο, ή ονειρεύονται να αγοράσουν κάτι στην χώρα μας. Πηγαίνουν σε χωριά εγκαταλειμμένα και αναδεικνύουν με την παλιά αρχιτεκτονική τις κατοικίες κι ενδιαφέρονται να μιλούν στα ελληνικά με τους γείτονές τους. «Προσωπικά ακολουθώ μια μέθοδο και συγκεκριμένα την μέθοδο «ελληνικά τώρα» που είναι σε δύο τόμους και την ακολουθούν και τα φροντιστήρια στο Παρίσι. Αυτό που θέλουν είναι η έκφρασή τους στον προφορικό λόγο κι εκεί δίνουμε έμφαση ενώ ενδιαφέρονται και για τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό» θα πει η κ. Μπατσολάκη.
Μοιράζεσθε και μ΄ ένα άλλο κόσμο και πολιτισμό το Λίβανο και το Κουβέιτ, λόγω συζύγου.
«Πράγματι ο σύζυγός μου Σπύρος είναι αρχιτέκτονας Λιβανέζος με ελληνική καταγωγή. Ο πατέρας του υπήρξε πρόξενος της Ελλάδας στο Λίβανο κι έχει την ευθύνη μιας μεγάλης τεχνικής εταιρίας στο Παρίσι. Τώρα έχει κατασκευάζει μια αίθουσα συνεδριάσεων μερικών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, κρατικού χαρακτήρα ακριβώς δίπλα στο παλάτι του εμίρη του Κουβέϊτ. Το κράτος αυτό, όπως ξέρετε, βρίσκεται σε ανταγωνισμό με το Ντουμπάϊ οπότε χτίζουν τεράστια οικοδομήματα με ωραία αισθητική και σύγχρονους τρόπους αντίληψης που έχουν ενδιαφέρον».
Η συνάντησή μας όμως έγινε με αφορμή την γνωριμία της Νικολέτας Μπατσολάκη με τον αξέχαστο Μιχάλη Κακογιάννη, ο οποίος κηδεύτηκε στην Αθήνα δημοσία δαπάνη.
Πηγή: http://www.xronos.gr/
