Έχουν προηγηθεί η Γιάλοβα και το Γιλντιρίμ στην Τουρκία
ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;
Πόλεις σάν τό Ἀρέτσο τῆς Τοσκάνης – λέω ἕνα τυχαῖο παράδειγμα – μέ ἑλληνορωμαϊκές ρίζες, ἀνάλογο πληθυσμό (100.000) καί παρόμοια χαρακτηριστικά δέν μᾶς κάνουν, ὄχι. Μᾶς φτάνει τό βαλκανοθωμανικό μοντέλο (Κίρτζαλι κτλ).
Ἡ εἴδηση δέν ἦταν ἔκπληξη, ἀφοῦ τά παρεδῶσε τοῦ δήμου Κομοτηνῆς μέ τήν παραμεθόρια βουλγαρική πόλη κρατᾶνε χρόνια, μέχρι καί προσωπικές φιλίες μεταξύ δημάρχων ἀναπτύχθηκαν κατά καιρούς. Ὅμως ἄν ὄντως ἀδελφοποιηθεῖ ἡ θρακική πρωτεύουσα μέ τό Κίρτζαλι (μέ τό ὁποῖο ἔχει ὑπογραφεῖ συμφωνία συνεργασίας στό οἰκονομικό, πολιτιστικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο ἤδη ἀπό τό 1997), τότε θά μιλᾶμε γιά πλήρη ἐκτουρκισμό τῶν διεθνῶν σχέσεων τῆς πόλης μας. Κι αὐτό γιατί ὁ μέν πληθυσμός τοῦ Κίρτζαλι εἶναι κατά 90% τουρκικός, οἱ δέ ἄλλες ἀδελφοποιήσεις τῆς Κομοτηνῆς ἦταν ἀπό τό 2003 μέ τόν Δῆμο Γιάλοβας καί μέ τόν Δῆμο Γιλντιρίμ τῆς Προύσσας, καί οἱ δύο στήν Τουρκία*!
Ἄν μάλιστα λάβει κανείς ὑπ’ ὄψιν του ὅτι ἀφενός στά πρωτόκολλα συνεργασίας τῆς Κομοτηνῆς βρίσκει κανείς μονάχα ἕναν …τσέχικο δῆμο, ἕναν ἀλγερινό (!) καί τόν δῆμο Μπέηογλου τῆς Πόλης, ἀφετέρου τά πηγαινέλα ἐντοπίζονται μόνο μέ τά γνωστά μας καρντάσια, τό τοπίο συμπληρώνεται. Διαβάζουμε πώς στό Κίρτζαλι ἡ σχετική ἀπόφαση εἶναι θέμα ἡμερῶν, ἐνῶ στήν Κομοτηνή μᾶλλον θ’ ἀκολουθήσει.
Ἀλήθεια, αὐτή εἶναι ἡ συμμετοχή τῆς Κομοτηνῆς στήν λεγόμενη παγκοσμιοποίηση καί στήν εὐρωπαϊκή ὁλοκλήρωση; Ὁ ὁρίζοντάς μας δέν χωράει τίποτε πέρα ἀπό τούρκικα φέσια καί (νεο)ὀθωμανούς μουχτάρηδες; Ὑποτίθεται ὅτι συμμετέχουμε ὡς δῆμος (μαζί μέ ἄλλους 5 ἀπό τήν Ἑλλάδα) στό δίκτυο «Energie-Cités» τῶν εὐρωπαϊκῶν τοπικῶν Ἀρχῶν πού προωθοῦν τήν τοπική βιώσιμη ἐνεργειακή πολιτική. Ἀπό τίς 1000 πόλεις/κωμοπόλεις 26 εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, καμμιά δέν βρήκαμε νά μᾶς ταιριάζει; Ἤ μᾶλλον καμμία δέν ταιριάζει μέ τούς πνευματικούς καί πολιτικούς μας ὁρίζοντες, μέ ὅ,τι σχεδιάζουμε/ὀνειρευόμαστε/ἐλπίζουμε γιά τόν τόπο μας; Ἡ θλιβερή κατάληξη τοῦ ἐγχειρήματος τῆς Ρωμανίας, μιᾶς νέας πόλης στά Πετρωτά, δυστυχῶς αὐτό ἐπιβεβαιώνει, τήν κυριαρχία μιᾶς ἐπαρχιώτικης μιζέριας κι ἑνός φιλοτουρκικοῦ ρατσισμοῦ.
* Γιά τήν ἀδελφοποίηση χρειάζεται ἡ σύμφωνη γνώμη καί τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς χώρας. Γιά σκεφτεῖτε λοιπόν, ποιός ἦταν ΥΠΕΞ τό 2003 στήν Ἑλλάδα;… Τυχαῖο; Δέν νομίζω…
Πηγή: http://antifonitis.gr/online/
