ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Η έκθεση που στήθηκε στους χώρους της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε ταξιδεύει. Φωτογραφίες από κτίρια της βιομηχανικής κληρονομιάς με τον εξοπλισμό τους ή κελύφη έρημα. Ωραίο το ταξίδι στα κτίρια όπου αναπτύχθηκε ένα κομμάτι της οικονομικής ζωής στην Ελλάδα από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ού. Ομως, τώρα τι;
Εκτός από την περιέργεια ή και τη νοσταλγία για κάτι που χάθηκε, ποια μπορεί να είναι η τύχη των κτιρίων αυτών σήμερα; Συνηθίσαμε έως τώρα να αξιοποιούνται για πολιτιστικά κέντρα ή να παραχωρούνται για μπαρ ή μοδάτα καφέ. Τις περισσότερες φορές η δεύτερη πνοή που πήραν αποδείχθηκε μικρής διάρκειας και όχι ευτυχής. Παρήκμασαν ή ο χαρακτήρας τους αλλοιώθηκε από τις αλλαγές ύφους που επιτάσσει η μόδα. Πώς μπορούν, λοιπόν, αυτά τα κτίρια να ενταχθούν ομαλά φιλοξενώντας λειτουργίες που δεν θα ακυρωθούν μετά από λίγα χρόνια ζωής;
Στην πρόκληση αυτή θέλησαν να απαντήσουν οι διδάσκοντες και οι φοιτητές των πέντε αρχιτεκτονικών Σχολών και Τμημάτων της χώρας (ΕΜΠ, ΑΠΘ, Δημοκρίτειου Θράκης, Πατρών, Θεσσαλίας) και των δύο διατμηματικών μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στη συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων του ΕΜΠ και του ΑΠΘ. Ο υπεύθυνος της έκθεσης, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο ΑΠΘ κ. Μιχάλης Νομικός, μιλώντας στην «Κ», δείχνει να προκρίνει τον «μεικτό» τρόπο αξιοποίησής τους. Δηλαδή, τη συνεργασία του κράτους ή και της τοπικής αυτοδιοίκησης με ιδιώτες, ώστε τα κτίρια να αξιοποιηθούν για υπηρεσίες κοινής ωφελείας στον χώρο της παιδείας, της υγείας και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Τα φώτα στη βιομηχανική κληρονομιά άρχισαν να πέφτουν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ανάλογη τάση κατεγράφη στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Εως τώρα στην Ελλάδα τα βιομηχανικά κτίρια αξιοποιήθηκαν με δύο, κυρίως, τρόπους. Είτε έγιναν χώροι πολιτισμού και αναψυχής, μια χρήση ακριβή για τη συντήρησή της, ή δόθηκαν σε ιδιώτες (κυρίως για μπαρ) - μια λύση με πιθανόν σημαντική απόδοση αλλά προσωρινή.
Μέσα από τις περίπου 100 διπλωματικές εργασίες, που παρουσιάζονται στο ΑΠΘ, οι φοιτητές καταθέτουν προτάσεις αξιοποίησης. «Πρόκειται για αρχιτέκτονες-συνθέτες. Και αυτό διότι επειδή τα βιομηχανικά κτίρια δεν έχουν τοιχογραφίες και πλούσιο διάκοσμο, αφήνουν ελευθερία αρχιτεκτονικών χειρισμών. Από την άλλη, η έκθεση αναδεικνύει την ανάγκη αναζήτησης μεθόδων για το πώς ο αρχιτέκτονας θα εκπαιδευτεί για να παρέμβει», τονίζει ο κ. Νομικός, περιδιαβαίνοντας τον χώρο της έκθεσης, η οποία ολοκληρώνεται στις 8 Μαΐου.
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/
