Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

O Γιάννης Στάνκογλου αποκαλύπτει τις διατροφικές του συνήθεις το καλοκαίρι

Ο Εβρίτης ηθοποιός μιλάει για τους πειρασμούς που τον κάνουν ενίοτε να «παρεκτρέπεται» και θυμάται τη μοναδική φορά που είδε τον εαυτό του να έχει υπερβολικό βάρος

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;



Το ελληνικό καλοκαίρι δεν φημίζεται μόνο για το φως και τις παραλίες του, αλλά και για τα ταβερνάκια πλάι στα αρμυρίκια και στο κύμα. Πόσο μπορεί να αντισταθεί κανείς σε μια χωριάτικη σαλάτα με καλό ελαιόλαδο και ζεστό ψωμί μετά τον καυτό ήλιο και την κούραση της θάλασσας;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΝΚΟΓΛΟΥ

«Το κολύμπι είναι η καλύτερη άσκηση»

Παρά τη χαρισματική σωματοδομή του ο ηθοποιός Γιάννης Στάνκογλου δεν επιτρέπει «ατασθαλίες» στον εαυτό του. Από άποψη περισσότερο, παρά από συμβατική υποχρέωση, είναι ο άνθρωπος που θα παραγγείλει ψάρι και σαλάτα, θα φάει πολλά φρούτα, θα κάνει χίλια δυο σπορ και δεν θα αισθανθεί ούτε στιγμή καταπιεσμένος.

« Στη Νέα Υόρκη έκανα καποέιρα, μικρός αγαπούσα το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ,έχω ασχοληθεί με πολεμικές τέχνες,ενώ λατρεύω το κολύμπι, είναι η καλύτερη άσκηση» σημειώνει ο ίδιος. « Το διάστημα αυτόκάνω ασκήσεις με λάστιχα- σε personal training-,στις οποίες χρησιμοποιείς μόνον το βάρος σου. Είναι έντονη γυμναστική,χωρίς να δείχνει ως τέτοια. Δεν ασκούμαι πάντως μόνιμα.Μπορεί για τρεις μήνες να αφοσιωθώ και τους επόμενους τρεις να μην ασχοληθώ καθόλου.Αυτό που με σώζει είναι η κινητικότητά μου,δεν κάνω καθιστική ζωή».

Ο κ. Στάνκογλου αγαπά τη θάλασσα και ό,τι βγαίνει από αυτή. Λατρεύει τις κουτσομούρες - ει δυνατόν μεγάλες, στα κάρβουνα- αλλά και το φαγκρί, δίνει το βασίλειό του για μύδια, στρείδια, πετροσωλήνες- «όχι» δεν λέει ούτε στα ψάρια του γλυκού νερού, π.χ. στο χέλι. Η μοναδική φορά που είδε τον εαυτό του βαρύ ήταν την περίοδο του στρατιωτικού, στον Εβρο.

Υπεύθυνη για τα επιπρόσθετα οκτώ κιλά δεν ήταν η συνθήκη της εποχής, αλλά κυρίως η γιαγιά του! Που φρόντιζε να τον ταΐζει στο στόμα κάθε φορά που έβγαινε από το στρατόπεδο και πήγαινε στο χωριό να την επισκεφθεί- ο κ. Στάνκογλου έλκει την καταγωγή του από τον Εβρο. Ακόμη και σήμερα δέχεται δέματα από φίλους κτηνοτρόφους που μένουν στην περιοχή: « Μοσχάρια,γουρούνια,δεν μπορώ να φάω κρέας εδώ στην Αθήνα,μου μυρίζει...».


Πηγή:  http://www.tovima.gr/