Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Η σημερινή "Ελευθεροτυπία" για το «Θράκη - Τόσο κοντά, τόσο μακριά - Ο μουσουλμανικός κόσμος της»

Το βιβλίο δεν είναι, απλώς, ένα ακόμη λεύκωμα για την τόσο όμορφη, αλλά και τόσο άγνωστη για τους πολλούς περιοχή της χώρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ


Το βιβλίο «Θράκη - Τόσο κοντά, τόσο μακριά - Ο μουσουλμανικός κόσμος της» των Ελενας Μοσχίδη και Πέπης Λουλακάκη («Καστανιώτης») δεν είναι, απλώς, ένα ακόμη λεύκωμα για την τόσο όμορφη, αλλά και τόσο άγνωστη για τους πολλούς περιοχή της χώρας.

Η άλλη Θράκη, η όμορφη αλλά και άγνωστη, σε μια από τις πανέμορφες φωτογραφίες του λευκώματος.

Είναι υπόδειγμα σοβαρής, μακρόχρονης έρευνας με κρίσιμα κείμενα για τη διπλωματική πολιτική της χώρας στο θέμα των μειονοτήτων της Θράκης και τη σχέση της με την Τουρκία.

Είναι ένα βιβλίο που ξεστραβώνει και τον πιο αμήχανο ή αδιάφορο ή ανίκανο ακόμη Ελληνα πολιτικό, μια όξυνση της μνήμης, ένα εφαλτήριο για γενναία και ορθόφρονα εξωτερική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Γιατί έως τούδε πολλά ήσαν τα στραβά της χώρας στους χειρισμούς της με τις μειονότητες, τόσο στο πολιτικό και θρησκευτικό πεδίο όσο και στην παιδεία και τον πολιτισμό. Ο αποκλεισμός π.χ. που είχε επιβάλει στα Πομακοχώρια (μόλις το 1995 έπεσαν οι απεχθείς μπάρες αποκλεισμού), η αποδοχή εκ μέρους των μετεμφυλιακών κυβερνήσεων να διδάσκονται όλες οι μειονοτικές ομάδες την τουρκική γλώσσα και να επικρατήσει ο όρος «τουρκικός» αντί «μουσουλμανικός», άρνηση ιδιοκτησίας γης στους μουσουλμάνους κ.ά.

Ολα αυτά αναδεικνύονται στα κείμενα των επιστημόνων συνεργατών (Θεοδόση Τάσιου, Ι.Μ. Μπακιρτζή, Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, Βασίλη Γραμματίκα), οι οποίοι προχωρούν και σε προτάσεις· αρκεί να υπάρχουν ευήκοα ώτα στην κυβέρνηση.

Η δημοσιογράφος Ελενα Μοσχίδη και η συνεργάτιδα φωτογράφος Πέπη Λουλακάκη, με τις έξοχες ασπρόμαυρες φωτογραφίες της, δεν μας παρουσιάζουν απλώς τις μειονότητες. Ζουν πολύ χρόνο με αυτές, συνομιλούν με όλους (Πομάκους, Τουρκόφωνους, Ρομά, Χριστιανούς), τρώνε μαζί, συμμετέχουν στις γιορτές τους, μαθαίνουν τον πολιτισμό τους, τους καημούς και τις χαρές τους. Συνυπάρχουν. Το αποτέλεσμα είναι ζηλευτό.

Ο Λ. Χρυσανθόπουλος, πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη, σημειώνει: «Είναι λάθος πολιτική να μην μπαίνουμε στη διαδικασία παζαρέματος. Η Τουρκία θέτει σε μας άδικα θέματα. Να θέσουμε κι εμείς ένα άδικο θέμα και μετά να το διαπραγματευτούμε για να βγούμε εν τέλει κερδισμένοι». Η ιδέα του δεν εισακούστηκε.


Πηγή:  http://www.enet.gr/