Κυριάρχησε στην συνέντευξη Τύπου του Οργανισμού Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών η περίπτωση της ορεινής Ξάνθης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Η ατµόσφαιρα στη συνέντευξη Τύπου που έδινε ο Οργανισµός Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών ήταν φορτισµένη. Η υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης στη Μύκη της Ξάνθης, στα Ποµακοχώρια, εξηγούσε πώς το χωριό, που δεν έχει ούτε παιδική χαρά, την έβαλε στα σπίτια του γιατί πρόσφερε στα παιδιά – αλλά και στους γονείς τους – κάτι που δεν µπορούσαν πουθενά αλλού να βρουν:
Βοήθεια για το σχολείο, για τα ελληνικά, µε όµορφο τρόπο. Γνώση σαν παιχνίδι, µε άλλα λόγια. Η υπεύθυνη στη Βιβλιοθήκη του Βελβενδού Κοζάνης εξηγούσε πως τα 50 - 70 παιδιά που περνούσαν καθηµερινά το κατώφλι της έψαχναν βιβλία, αλλά έβρισκαν και σλάιντ, υπολογιστές, µουσική. «Η Βιβλιοθήκη είχε ενταχθεί στην καθηµερινότητα των παιδιών», είπε. Ανάµεσα στο σχολείο και τα φροντιστήρια περνούσαν και από εκεί. Οπως περνούσαν και παιδιά από άλλες πόλεις, σε οµαδικές επισκέψεις, όπως έρχονταν και φοιτητές για να βρουν στοιχεία – κυρίως λαογραφίας – για διδακτορικές διατριβές. Ο αντιδήµαρχος µιας άλλης πόλης είπε ότι στην παραδοσιακή Βιβλιοθήκη της πόλης τους υπάρχει ελάχιστη κίνηση. Η Παιδική - Εφηβική Βιβλιοθήκη του Οργανισµού όµως έσφυζε πάντα από ζωή. Κατέβηκε λοιπόν και αυτός για να παραβρεθεί στη διαµαρτυρία, χωρίς να έχει κανέναν άλλο θεσµικό ρόλο.
«Είναι Βιβλιοθήκες που λειτουργούσαν υποδειγµατικά», λέει ο πρόεδρος του Οργανισµού Στάθης Ποταµίτης. Δεν λειτουργούν όµως πια. Οι 25 Παιδικές και Εφηβικές Βιβλιοθήκες, που λειτούργησαν σταδιακά από το 1979 και µετά χάρη στις προσπάθειες ορισµένων ανθρώπων, όπως η Ελγκα Καββαδία, ανιψιά του ποιητή, η Ολγα Καρατζά, η Αιµιλία Γερουλάνου, ο Αλέξης Δηµαράς, ο Σωκράτης Κουγέας, η Ειρήνη Φαφαλιού και αρκετοί άλλοι, έδωσαν πρόσβαση στη γνώση σε παιδιά µη προνοµιούχων περιοχών (τις επισκέπτονταν καθηµερινά 2.400 παιδιά). Εχουν όµως σταµατήσει τη λειτουργία τους εδώ και έναν χρόνο. Από τον Ιανουάριο του 2010 οι 38 εργαζόµενοι έπαψαν να πληρώνονται και από τον Μάρτιο έκαναν επίσχεση εργασίας.
Τα προβλήµατα προέκυψαν λόγω της µείωσης της κρατικής επιχορήγησης. Τα ανελαστικά έξοδα – κυρίως µισθοδοσία – του Οργανισµού φτάνουν ετησίως το ένα εκατοµµύριο ευρώ. Από ιδιωτικές χορηγίες συγκεντρώνονται διακόσιες χιλιάδες, ενώ έως το 2009 το υπόλοιπο ποσό καλυπτόταν από το υπουργείο Παιδείας. Το υπουργείο δεν δίνει όµως πλέον περισσότερα από 300.000 ευρώ. Τα χρέη συνεχίζουν να συσσωρεύονται και το υπουργείο, υποστηρίζουν οι άνθρωποι του Οργανισµού, δεν απαντά καν στα αιτήµατά του για συζήτηση.
Το µέλλον λοιπόν για µερικές από τις ελάχιστες Βιβλιοθήκες που λειτουργούν αξιοπρεπώς στην Ελλάδα είναι ζοφερό...
Πηγή: http://www.tanea.gr/
