ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλά κανείς για την ημερομηνία εξόδου από την κρίση όταν βρίσκεται μια οικονομία κυριολεκτικά στο παραπέντε της αναδιάρθρωσης του χρέους της. Όπως και να έχει όμως πρέπει κάποια στιγμή να μας απασχολήσουν και οι πολιτικές που θα επανακινήσουν τηνελληνική οικονομία.
Μελετώντας κανείς τις οικονομικές κρίσεις των τελευταίων σαράντα ετών θα καταλήξει πολύ εύκολα στο συμπέρασμα ότι οι πληττόμενες χώρες κατόρθωσαν να αφήσουν πίσω τους τις μέρες ύφεσης και ανεργίας όταν οργάνωσαν μια συντονισμένη παρέμβαση. Η παρέμβαση αυτή άλλοτε ειδικεύτηκε ως ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, άλλοτε ως υποστήριξη των επιχειρήσεων και των εξαγωγών, άλλοτε ενίσχυσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή τέλος ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω.
Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται ένας ισχυρός και αποτελεσματικός δημόσιος τομέας. Η δημόσια διοίκηση είναι αυτή που θα αναλάβει την ουσιαστική ανασυγκρότηση της οικονομίας. Και αντιλαμβανόμαστε ότι όταν αναφερόμαστε στην δημόσια διοίκηση κάνουμε λόγο για τους δημοσίους υπαλλήλους που από τον τομέα ευθύνης του καθενός θα αναλάβει να συνεισφέρει στην δημιουργία ενός νέου θεσμικού και παραγωγικού πλαισίου.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι την ανάγκη περικοπής του δημοσιονομικού ελλείμματος και περιορισμού του δημόσιου τομέα. Αυτό όμως απέχει παρασάγγας από την διάλυση της δημόσιας διοίκησης που συντελείται στις ημέρες μας. Ακριτα και χωρίς κάποιο σχέδιο καταργούνται υπηρεσίες, ακυρώνονται υπάλληλοι , διακόπτεται η υπηρεσιακή μνήμη και η συνέχεια των λειτουργιών λες και αυτή η Χώρα θα ξεπεράσει ως δια μαγείας το σύνολο των προβλημάτων αν παράγει πρωτογενές πλεόνασμα.
.
