ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Επεισόδια κατά μουσουλμάνων, όπως η εμπρηστική επίθεση κατά του τεμένους στους Τοξότες, Ξάνθης, βανδαλισμοί σε άλλο τζαμί και κοιμητήριο στην Θράκη, και η επεισοδιακή διαμαρτυρία χιλίων περίπου μουσουλμάνων μεταναστών στην Αθήνα, τον Μάιο του 2009, λόγω «βεβήλωσης αντιτύπου του κορανίου από αστυνομικό», καταγράφονται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες, στο κεφάλαιο για την Ελλάδα.
Η έκθεση αναφέρεται στο θέμα των θρησκευτικών ελευθεριών ανά τον κόσμο και καλύπτει την περίοδο από τον Ιούλιο του 2009 έως τον αντίστοιχο μήνα του 2010, ενώ υποβάλλεται κάθε χρόνο στο Κογκρέσο βάσει σχετικού αμερικανικού νόμου.
Στην έκθεση σημειώνεται για την Ελλάδα η συνέχιση εκφάνσεων αντισημιτισμού στον Τύπο και στην κοινωνία, περιστατικά βανδαλισμών εβραϊκών μνημείων και περιουσιών, και οι δύο εμπρηστικές επιθέσεις κατά της Συναγωγής Χανίων.
Θετικές αναφορές
Ως θετική εξέλιξη προβάλλεται ο εγκαινιασμός του Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Αθήνα από τον υπουργό Επικρατείας τον περασμένο Μάιο.
Επισημαίνεται επίσης ότι η ελληνική κυβέρνηση σέβεται εν γένει στην πράξη τα ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών.
Αναφορά γίνεται στα θετικά, όπως τα χαρακτηρίζει, βήματα του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδας για την πρόοδο του διαθρησκειακού διαλόγου με την Αγγλικανική Εκκλησία και άλλα θρησκευτικά δόγματα.
Στην εισαγωγική σύνοψη γίνεται και φέτος λόγος για γραφειοκρατικά κυρίως προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες, όπως για τις αδειοδοτήσεις για την κατασκευή ή λειτουργία χώρων λατρείας, και για συνέχιση φαινομένων θρησκευτικών διακρίσεων και εκδηλώσεων αντι-σημιτισμού.
Σημειώνεται ότι η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να ασκεί σημαντική πολιτική και οικονομική επιρροή, ότι απαγορεύεται ο προσηλυτισμός και ότι από το 2006 δεν έχουν εκδοθεί νέες άδειες λειτουργίας τόπων λατρείας σε μη-ορθόδοξες θρησκευτικές ομάδες.
Για την Τουρκία
Στο κεφάλαιο για την Τουρκία, όπως προαναφέρθηκε, η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επαναλαμβάνει τις αναφορές στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Συγκεκριμένα, για το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική αναγνώρισή του ως Πατριαρχείο ούτε αναγνώριση του οικουμενικού χαρακτήρα του Πατριάρχη και ότι παραμένουν ανεπίλυτες ακόμη οι διεκδικήσεις του για την επαναλειτουργία της Θεολογικής σχολής της Χάλκης και για την επιστροφή δημευθέντων περιουσιών.
Πάντως, τονίζεται ότι εν γένει γίνονται σεβαστά τα ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών, αν και υπάρχουν αρκετές αναφορές σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι θρησκευτικές μειονότητες.
.
