Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΑΜ-Θ
ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΤΕΛΕΤΗ
ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Kυρίες και κύριοι
Τα σημερινά εγκαίνια της Εμπορικής Έκθεσης Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης συμπίπτουν με μία περίοδο δύσκολης δημοσιονομικής προσαρμογής.
Διανύουμε τη δυσχερέστερη οικονομικά περίοδό μας σαν χώρα μετά τα μεταπολεμικά χρόνια. Βρισκόμαστε ως πολιτικοί της αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης μπροστά σ’ ένα κραχ της κοινωνίας που περιμένει να εκφράσει δυναμικά το οικονομικό κραχ που βιώνει. Πολιτικές ετών των ελληνικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, με ελάχιστα φωτεινά δείγματα, δικαίωσαν τις αγορές και τους έχοντες και στέρησαν από τις κοινωνίες τους πόρους, το δικαίωμα στην ελπίδα, αποδιάρθρωσαν τον παραγωγικό ιστό, δημιούργησαν μια Ελλάδα χωρίς παραγωγική ταυτότητα.
Τα προηγούμενα χρόνια αφουγκραζόμουν την αγωνία των συμπολιτών μου στη Ροδόπη και σ’ ένα βαθμό και στους γειτονικούς νομούς. Τους τελευταίους μήνες ακούω την ισχυρή κραυγή αγωνίας των κατοίκων της υπαίθρου ολόκληρης της Περιφέρειας μας, μαζί με την κραυγή των μικρομεσαίων επαγγελματιών, των επιχειρηματιών, των αυταπασχολούμενων, των ιδιωτικών υπαλλήλων, αλλά κύρια των ανέργων. Δεν έχω λόγια ν’ απαντήσω στους ανθρώπους που καθημερινά μου μεταφέρουν σε δημόσιες και κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας το «δεν πάει άλλο». Ίσως θα πρέπει ως πολίτες να βρούμε τον κοινωνικό μας βηματισμό.
Τα επιχειρήματά μας απέναντι στους πολίτες και τις κοινωνικές ομάδες που υποφέρουν για μια καλύτερη Ελλάδα που οραματιστήκαμε και φανταστήκαμε μένουν έωλα, η εξωστρέφεια που επιχειρούμε να δώσουμε στις πολιτικές μας συγκρούεται με το «πάγωμα» που νιώθουν επιχειρηματίες εν ενεργεία και εν δυνάμει, με την ανασφάλεια των αγροτών αλλά και με τα κίνητρα για επιχειρηματικότητα που υπάρχουν στη γειτονική Βουλγαρία και τη γειτονική Τουρκία και δημιουργούν εμπόδια στα όποια εγχώρια αναπτυξιακά.
Πρέπει, όμως, σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία να εντοπίσουμε τα αποθέματα ψυχής που κρύβει ο καθένας από εμάς για να σχεδιάσουμε από κοινού την επόμενη μέρα. Τις απαντήσεις που συχνά δεν δίνουν οι πολιτικοί σε περιόδους όπως η νέα αυτή οικονομική πραγματικότητα μπορούν να τις δώσουν οι πολίτες. Και το ζητούμενο φίλες και φίλοι είναι η ελπίδα. Η ελπίδα ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε εθνικά και να ξεπεράσουμε με επιτυχία και αυτήν την κρίση. Για να τα καταφέρουμε όμως απαιτούνται δομικές αλλαγές στο πολιτικοοικονομικό σύστημα, ταυτόχρονα όμως απαιτείται μία νέα αξιακή προσέγγιση της πραγματικότητας. Μία προσέγγιση που θα εμπεδώνει παντού την αξιοκρατία, την επιβράβευση της μείζονος προσπάθειας, την στροφή σε παραγωγικά πρότυπα που ξεχάσαμε στο διάβα των τελευταίων ετών. Πως λοιπόν να ξεφύγουμε από τη μιζέρια όταν δεν παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα; Όταν η παιδεία μας δεν συνδέεται με την αγορά; Όταν τα πανεπιστήμια μας είναι ξεκομμένα από την εφαρμοσμένη έρευνα; Όταν στην πολιτική ζωή και των τοπικών κοινωνιών ο λαϊκισμός και η γοητεία του εφήμερου περισσεύουν;
Η κρίση φίλες και φίλοι λοιπόν δεν είναι κατά βάση οικονομική. Είναι κοινωνική. Είναι αξιακή. Στρέψαμε το καράβι στα βράχια και τώρα παλεύουμε να το σώσουμε βλέποντας πλέον τον κίνδυνο προ των πυλών…
Και όλοι μπροστά σε αυτήν την εθνική ευθύνη ,σε αυτό το εθνικό κάλεσμα, με τις μικρές ή μεγάλες δυνάμεις μας .Με τους σημαντικούς ή όχι ρόλους μας πρέπει να συνεισφέρουμε σε αυτήν την προσπάθεια. Να βάλουμε πλάτη για να βγει ο τόπος από το αδιέξοδο. Όλοι και το τονίζω αυτό. Όλοι μας.
Η γεωγραφία και η ανθρωπογεωγραφία της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης αποτελούν μέγιστο συγκριτικό πλεονέκτημα στον αναπτυξιακό μας σχεδιασμό. Η Περιφέρειά μας είναι ενεργειακός κόμβος με τρεις βιομηχανικές περιοχές που μπορούν να ενισχυθούν περαιτέρω. Διαθέτει το πλεονέκτημα του αναπτυξιακού νόμου καθώς ανήκει στη Γ Ζώνη κινήτρων αλλά και από πλευράς υποδομών δυο σημαντικά λιμάνια και δυο αεροδρόμια στην Καβάλα και την Αλεξανδρούπολη που της επιτρέπουν να γίνει κέντρο συνδυασμένων μεταφορών.
Η «βιομηχανία» που στηρίζουμε είναι: η «βιομηχανία» της γνώσης με ναυαρχίδα το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Η «βιομηχανία» του πολιτισμού με την πλούσια ιστορία, τους αρχαιολογικούς μας χώρους, την πολυπολιτισμικότητα και την ομαδική καλλιτεχνική έκφραση. Η «βιομηχανία» του τουρισμού στην οποία κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν τα δυο νησιά μας αλλά και η παρθένα οροσειρά της Ροδόπης και τέλος αλλά όχι τελευταία η «βιομηχανία» των ανθρώπινων πόρων που είναι η κοινή συνισταμένη σε κάθε μας αναπτυξιακή προσπάθεια.
Η φετινή ΘΡΑΚΗ σηματοδοτεί τις αλλαγές στο πολιτικό προσκήνιο της περιφέρειάς μας σύμφωνα με τις στρατηγικές που χαράσσουμε μια και η 20η Έκθεση είναι η πρώτη Εμπορική Έκθεση Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης. Ήταν υπόσχεσή μας η περιφερειακότητα και παίρνει σάρκα και οστά και μέσα από αυτή την έκθεση αποδεικνύοντας πως η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη έχει και λόγο και ρόλο στη νέα εποχή κι όπως προσπερνά τα εμπόδια των στενών γεωγραφικών ορίων από νομό σε νομό έτσι θα υπερκεράσει τις δυσκολίες, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που διαθέτει και χαράσσοντας μία νέα αναπτυξιακή πορεία για τις υγιείς επιχειρήσεις.
Ας είναι τα 20 χρόνια της Έκθεσης ένα ορόσημο αλλαγής. Μετεξέλιξης της οικονομίας μας στη νέα κατεύθυνση. Στην οικονομία των ανοικτών οριζόντων, της αξιοποίησης των προκλήσεων, της νέας εποχής στην οποία η Περιφέρεια θα είναι πρωταγωνιστής
Εύχομαι καλή επιτυχία και καλώ τον κόσμο της περιφέρειάς μας να την επισκεφθεί.
.
