Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Ο Θρακιώτης της εποποιίας του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ

40 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την μοναδική φορά που αγωνίστηκε ελληνική ομάδα σε τελικό Κυπ. Πρωταθλητριών,  απέναντι στον μεγάλο Άγιαξ
     ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ


Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την μοναδική φορά που αγωνίστηκε ελληνική ομάδα σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης. Ήταν ο μεγάλος Παναθηναϊκό του Φέρενς Πούσκας, που έχοντας ως αιχμή του δόρατος έναν θρακιώτη, τον Αντώνη Αντωνιάδη, κατάφερε να κάνει την πιο μεγαλειώδη πορεία ελληνικής ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μια πορεία που ακόμα και σήμερα, τέσσερις δεκαετίες μετά, μνημονεύεται ως η σημαντικότερη στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο.


Ήταν 1991, είκοσι χρόνια πριν και είκοσι χρόνια μετά το «έπος του Γουέμπλεϊ», που ο Αντωνιάδης αντί οτιδήποτε άλλου σχολίου, ευχήθηκε «σύντομα να βρεθεί μια ομάδα –αν είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός- που θα έφερνε μια ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία σε συλλογικό επίπεδο». Με άλλα λόγια, ήθελε μια ομάδα που θα κατακτούσε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο και θα μας έκανε να σταματήσουμε απλά να μετράμε τα χρόνια που πέρασαν από το ’71 και μετά. Το «τριφύλλι», έφτασε μια ανάσα από την επανάληψη ενός αντίστοιχου θριάμβου, στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης τόσο το 1985 όσο και το 1996, αλλά τελικό δεν πάτησε ποτέ. Βέβαια, στο μεσοδιάστημα μας χάρισε την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού η Εθνική Ποδοσφαίρου με την κατάκτηση του Euro 2004, αλλά ακόμα και αυτή η λαμπερή στιγμή δεν στάθηκε ικανή για να διώξει την μιζέρια από το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί όταν γεννιόταν αυτό το παιδί στο Πετροχώρι της Ξάνθης και ξεκίναγε να κλοτσάει την μπάλα με την ομάδα του χωριού και στην συνέχεια με τον ΑΟΚ, ότι θα ήταν το πρόσωπο που θα έπαιρνε από το χεράκι την συγκλονιστική εκείνη ομάδα του τριφυλλιού και θα την οδηγούσε ένα βήμα πριν από την κορυφή της Ευρώπης. Ο «ψηλός», όπως βαφτίστηκε τότε και έμεινε ως προσωνύμιο σε έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές του ελληνικού ποδοσφαίρου, είχε πετύχει εκείνη την σεζόν στην Ευρώπη τα δέκα από τα 16 τέρματα της ξέφρενης πορείας του Παναθηναϊκού μέχρι τον τελικό.

Στον αγώνα του Γουέμπλεϊ, απέναντι στον Άγιαξ, δεν κατάφερε να γίνει ο πρώτος (και ο μόνος) έλληνας παίκτης που θα είχε σκοράρει στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Ενώπιον 40.000 οπαδών του που ταξίδεψαν από την Ελλάδα στο Λονδίνο, το τριφύλλι υποτάχθηκε στην ανωτερότητα του θρυλικού Άγιαξ, μιας από τις πιο ολοκληρωμένες ομάδες που έβγαλε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο (συγκρίνεται με την Μπαρτσελόνα της εποχής μας). Οι ολλαδοί νίκησαν με 2-0 και στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης, επίτευγμα που επανέλαβαν και τις δύο επόμενες φορές. Όμως ο Παναθηναϊκός ήταν παρών στον μεγάλο τελικό. Και ένα θρακιωτόπουλο ήταν μια από τις βασικές αιτίες για εκείνη τη συμμετοχή...

 
Πηγή:  http://www.thrakisport.gr/