Ο Πολ Ράιτ των "Χρυσωρυχείων Θράκης" υποστηρίζει ότι πρόκειται για έργο µακράς πνοής και ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι για το περιβάλλον
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ "ΒΗΜΑ"
Ο κ. Πολ Ράιτ είναι γνωστός στην κοινωνία της Θράκης ως ο Καναδός που ψάχνει για ένα εκατοµµύριο ουγκιές χρυσάφι. Πρόεδρος της εταιρείας εξόρυξης χρυσού Eldorado Gold Corporation – θυγατρική της οποίας είναι τα Χρυσωρυχεία Θράκης –, µε έδρα το Βανκούβερ, ο κ. Ράιτ υπογραµµίζει τη µοναδικότητα της Ελλάδας, «χώρας ευλογηµένης» µε πλούσια αλλά ανεκµετάλλευτα κοιτάσµατα χρυσού, και επιµένει ότι η ανάπτυξη της βιοµηχανίας εξόρυξης «θα έκανε τη διαφορά» στην ελληνική οικονοµία. ∆ηλώνει ότι η κρίση δεν τον φοβίζει, µε σκεπτικό ότι η Ελλάδα αποτελεί κοµµάτι της Ευρώπης, και γνωστοποιεί ότι έχει ήδη λάβει 2.000 (!) αιτήσεις για 200 άµεσες θέσεις εργασίας, εντοπίζοντας χάσµα ανάµεσα στην τοπική κοινωνία «που θέλει το έργο» και τους βουλευτές της Περιφέρειας που για δικούς τους λόγους διατηρούν «προσωπική ατζέντα». Χαιρετίζει την πρόσφατη – µετά την είσοδο κεφαλαίων του Κατάρ στα Μεταλλεία Χαλκιδικής – δήλωση του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ότι ο κλάδος των µεταλλείων και της ενέργειας θα αποτελέσει προτεραιότητα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας και περιµένει τη... σειρά του για την αδειοδότηση του έργου χρυσού στο Πέραµα της Θράκης, διαµηνύοντας εµµέσως πλην σαφώς ότι οι αντοχές έχουν και τα όριά τους.
Η µελέτη που θέλει βεβαιωµένα αποθέµατα χρυσού τουλάχιστον 450 τόνων στη Βόρεια Ελλάδα έχει την υπογραφή του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Με τις σηµερινές τιµές του µετάλλου, η αξία των κοιτασµάτων αυτών υπερβαίνει το ποσό των 18 δισ. ευρώ. Το πλούσιο υπέδαφος είναι κατά τον κ. Ράιτ ευλογία – πώς γίνεται µια χώρα επί µακρόν να µην την αξιοποιεί;
« Η προοπτική εκµετάλλευσης των κοιτασµάτων της Θράκης έχει τεκµηριωθεί γερά: θα αποδίδει καρπούς επί δεκαετίες. Η άµεση επένδυση θα είναι της τάξης των 150 εκατ. ευρώ, ενώ τα έσοδα από το έργο υπολογίζονται σε 660 εκατ. ευρώ, µε τους φόρους (από τη λειτουργία του) να αγγίζουν τα 260 εκατ. ευρώ» υπογραµµίζει ο κ. Ράιτ. « Η Ελλάδα είναι µέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαθέτει δηλαδή κανόνες και υψηλά standards, εργαλεία που τη διασφαλίζουν από περιβαλλοντικούς κινδύνους, όπως διασφαλίζουν τη Σουηδία και τη Φινλανδία, που διαθέτουν ανάλογη βιοµηχανία, δεκαετίες τώρα».
Ο πρόεδρος της Eldorado δηλώνει ότι η κρίση δεν µπορεί να τον αποθαρρύνει. « Ουδείς αµφισβητεί ότι το σύστηµα εµφορείται από αβεβαιότητα, το δικό µας έργο είναι ωστόσο µακράς πνοής, έχει να κάνει µε µακροπρόθεσµη δέσµευση κεφαλαίου, δεν µπορούµε να είµαστε κοντόφθαλµοι. Ανεξαρτήτως των κλυδωνισµών που επιφέρει η κρίση, αυτό που παίζει κυρίαρχο ρόλο είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί κοµµάτι της Ευρώπης και είναι ασφαλώς µια χώρα δηµοκρατική που θέλει επενδύσεις».
Ο κ. Ράιτ ζει από µικρό παιδί στον κόσµο της εξόρυξης, γνωρίζει καλά πόσο αργεί ο θησαυρός να βγει από τα έγκατα της γης. Η διαδικασία του Fast Track του φάνηκε « καταπληκτική ιδέα ». Τουλάχιστον στην αρχή, έκτοτε σηµείωσε καθυστερήσεις ως προς την ένταξή του στην πολιτική ατζέντα (σ.σ.: η µελέτη έχει κατατεθεί από το 2009). « Χρειαζόµαστε πλέον το πράσινο φως από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Οπως τα περισσότερα πράγµατα, έτσι και αυτό είναι θέµα πολιτικής βούλησης » τονίζει ο κ. Ράιτ. «Ο κόσµος ζητεί επενδύσεις κάτω από αυτές τις σκληρές οικονοµικές συνθήκες, συνθήκες υψηλής ανεργίας, και δη όταν ο επενδυτής είναι διατεθειµένος να παράσχει µακροπρόθεσµη απασχόληση, υψηλής ποιότητας, µε πλήρη συµµόρφωση στους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς κανονισµούς. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς σε ενδιαφεροµένους στη Βόρεια Αµερική, ή στην Ευρώπη, ακόµη και στις τοπικές κοινωνίες πώς µπορεί να συµβαίνει να περιµένει κανείς τόσο πολύ...».
Ο ίδιος χαρακτηρίζει εξαιρετικά θετική την είσοδο κεφαλαίων του Κατάρ στα µεταλλεία Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός» και εκτιµά ως ενθαρρυντική τη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι ο κλάδος των µεταλλείων και της ενέργειας θα αποτελέσει προτεραιότητα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας.
Επιµένει ωστόσο ότι ο κόσµος στα χωριά της Θράκης είναι « απογοητευµένος » από την έλλειψη προόδου στο έργο χρυσού, « δεδοµένης και της καταλληλότητας της τοποθεσίας: δεν είναι υψηλής ευαισθησίας περιοχή, δεν είναι κοντά στη θάλασσα, δεν είναι εύφορη γεωργικά γη, δεν είναι περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, συν τοις άλλοις µαστίζεται από υψηλή ανεργία».
Με µεταλλεία στην Κίνα, τη Βραζιλία αλλά και τη γειτονική Τουρκία, ο κ. Ράιτ επιχειρεί να αναλύσει την ελληνική διστακτικότητα, υπογραµµίζοντας ότι οι ενστάσεις που ακούγονται κατά καιρούς µοιάζουν περισσότερο « φιλοσοφικού χαρακτήρα ».
Επισηµαίνει ότι κάθε κυβέρνηση δεν έχει παρά να αποφασίσει αν θέλει να δει τον τοµέα της ορυκτής βιοµηχανίας να αναπτύσσεται. Και αν πάρει µια αρνητική απόφαση (παρά τον πλούτο, παρά τις περιβαλλοντικές εγγυήσεις του έργου), δεν έχει παρά να την επικοινωνήσει στους εν δυνάµει επενδυτές, « για να πάνε στον Καναδά, στη Σουηδία, ή στη Φινλανδία, ή όπου αλλού υπάρχει τέλος πάντων ένα υποστηρικτικό περιβάλλον».
Είναι αλήθεια ότι η τοπική κοινωνία αντιστέκεται στο έργο; ρωτάµε τον κ. Ράιτ, γιατί ο απόηχος που φθάνει στην Αθήνα είναι αρνητικός.
«Είναι πολύ σχετική η έννοια της αντίθεσης από τους κατοίκους » απαντά. «Γνωρίζετε ότι έχουµε ήδη 2.000 αιτήσεις για εργασία; Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να δουν την επένδυση να υλοποιείται, επιθυµούν ανάπτυξη. Η φωνή της αντίθεσης προέρχεται από τους βουλευτές της περιοχής που λένε τα δικά τους, έχουν προσωπική ατζέντα. ∆εν εκπροσωπούν σε καµία περίπτωση τον κόσµο της Θράκης. Το περίεργο είναι ότι δεν προβάλλουν καν περιβαλλοντικά επιχειρήµατα. Ο τρόπος µε τον οποίο το έργο αυτό έχει σχεδιαστεί δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Αρνούνται ακόµη και να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι µαζί µας, έχουµε επιχειρήσει πολλές φορές συζήτηση, χωρίς αποτέλεσµα».
Ο πρόεδρος της Eldorado εξηγεί, παράλληλα, ότι « η επενδυτική κοινότητα παρακολουθεί µε µεγάλο ενδιαφέρον την πορεία του έργου, αν και κατά πόσο εξελίσσεται σε λελογισµένο πλαίσιο και προτού είναι πολύ αργά. Η όποια αποτυχία δεν θα χρεωθεί σε µας, θα θεωρηθεί ως αποτυχία της Ελλάδας να αδράξει την ευκαιρία».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «τα πράγµατα µπορούν να είναι διαφορετικά τώρα. Κάτι αλλάζει στην Ελλάδα. Ο νυν υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αντιλαµβάνεται τις συνθήκες, κατανοεί την ευκαιρία. Αν η κυβέρνηση είναι υποστηρικτική – και υπάρχουν τέτοια, ορατά σηµάδια – , είναι βέβαιο ότι υπάρχει µέλλον, η µία επένδυση θα φέρει την άλλη».
Πηγή: http://www.tovima.gr/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ "ΒΗΜΑ"
Ο κ. Πολ Ράιτ είναι γνωστός στην κοινωνία της Θράκης ως ο Καναδός που ψάχνει για ένα εκατοµµύριο ουγκιές χρυσάφι. Πρόεδρος της εταιρείας εξόρυξης χρυσού Eldorado Gold Corporation – θυγατρική της οποίας είναι τα Χρυσωρυχεία Θράκης –, µε έδρα το Βανκούβερ, ο κ. Ράιτ υπογραµµίζει τη µοναδικότητα της Ελλάδας, «χώρας ευλογηµένης» µε πλούσια αλλά ανεκµετάλλευτα κοιτάσµατα χρυσού, και επιµένει ότι η ανάπτυξη της βιοµηχανίας εξόρυξης «θα έκανε τη διαφορά» στην ελληνική οικονοµία. ∆ηλώνει ότι η κρίση δεν τον φοβίζει, µε σκεπτικό ότι η Ελλάδα αποτελεί κοµµάτι της Ευρώπης, και γνωστοποιεί ότι έχει ήδη λάβει 2.000 (!) αιτήσεις για 200 άµεσες θέσεις εργασίας, εντοπίζοντας χάσµα ανάµεσα στην τοπική κοινωνία «που θέλει το έργο» και τους βουλευτές της Περιφέρειας που για δικούς τους λόγους διατηρούν «προσωπική ατζέντα». Χαιρετίζει την πρόσφατη – µετά την είσοδο κεφαλαίων του Κατάρ στα Μεταλλεία Χαλκιδικής – δήλωση του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ότι ο κλάδος των µεταλλείων και της ενέργειας θα αποτελέσει προτεραιότητα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας και περιµένει τη... σειρά του για την αδειοδότηση του έργου χρυσού στο Πέραµα της Θράκης, διαµηνύοντας εµµέσως πλην σαφώς ότι οι αντοχές έχουν και τα όριά τους.
Η µελέτη που θέλει βεβαιωµένα αποθέµατα χρυσού τουλάχιστον 450 τόνων στη Βόρεια Ελλάδα έχει την υπογραφή του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Με τις σηµερινές τιµές του µετάλλου, η αξία των κοιτασµάτων αυτών υπερβαίνει το ποσό των 18 δισ. ευρώ. Το πλούσιο υπέδαφος είναι κατά τον κ. Ράιτ ευλογία – πώς γίνεται µια χώρα επί µακρόν να µην την αξιοποιεί;
« Η προοπτική εκµετάλλευσης των κοιτασµάτων της Θράκης έχει τεκµηριωθεί γερά: θα αποδίδει καρπούς επί δεκαετίες. Η άµεση επένδυση θα είναι της τάξης των 150 εκατ. ευρώ, ενώ τα έσοδα από το έργο υπολογίζονται σε 660 εκατ. ευρώ, µε τους φόρους (από τη λειτουργία του) να αγγίζουν τα 260 εκατ. ευρώ» υπογραµµίζει ο κ. Ράιτ. « Η Ελλάδα είναι µέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαθέτει δηλαδή κανόνες και υψηλά standards, εργαλεία που τη διασφαλίζουν από περιβαλλοντικούς κινδύνους, όπως διασφαλίζουν τη Σουηδία και τη Φινλανδία, που διαθέτουν ανάλογη βιοµηχανία, δεκαετίες τώρα».
Ο πρόεδρος της Eldorado δηλώνει ότι η κρίση δεν µπορεί να τον αποθαρρύνει. « Ουδείς αµφισβητεί ότι το σύστηµα εµφορείται από αβεβαιότητα, το δικό µας έργο είναι ωστόσο µακράς πνοής, έχει να κάνει µε µακροπρόθεσµη δέσµευση κεφαλαίου, δεν µπορούµε να είµαστε κοντόφθαλµοι. Ανεξαρτήτως των κλυδωνισµών που επιφέρει η κρίση, αυτό που παίζει κυρίαρχο ρόλο είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί κοµµάτι της Ευρώπης και είναι ασφαλώς µια χώρα δηµοκρατική που θέλει επενδύσεις».
Ζητείται πολιτική βούληση
Ο κ. Ράιτ ζει από µικρό παιδί στον κόσµο της εξόρυξης, γνωρίζει καλά πόσο αργεί ο θησαυρός να βγει από τα έγκατα της γης. Η διαδικασία του Fast Track του φάνηκε « καταπληκτική ιδέα ». Τουλάχιστον στην αρχή, έκτοτε σηµείωσε καθυστερήσεις ως προς την ένταξή του στην πολιτική ατζέντα (σ.σ.: η µελέτη έχει κατατεθεί από το 2009). « Χρειαζόµαστε πλέον το πράσινο φως από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Οπως τα περισσότερα πράγµατα, έτσι και αυτό είναι θέµα πολιτικής βούλησης » τονίζει ο κ. Ράιτ. «Ο κόσµος ζητεί επενδύσεις κάτω από αυτές τις σκληρές οικονοµικές συνθήκες, συνθήκες υψηλής ανεργίας, και δη όταν ο επενδυτής είναι διατεθειµένος να παράσχει µακροπρόθεσµη απασχόληση, υψηλής ποιότητας, µε πλήρη συµµόρφωση στους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς κανονισµούς. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς σε ενδιαφεροµένους στη Βόρεια Αµερική, ή στην Ευρώπη, ακόµη και στις τοπικές κοινωνίες πώς µπορεί να συµβαίνει να περιµένει κανείς τόσο πολύ...».
Ο ίδιος χαρακτηρίζει εξαιρετικά θετική την είσοδο κεφαλαίων του Κατάρ στα µεταλλεία Χαλκιδικής «Ελληνικός Χρυσός» και εκτιµά ως ενθαρρυντική τη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι ο κλάδος των µεταλλείων και της ενέργειας θα αποτελέσει προτεραιότητα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας.
Επιµένει ωστόσο ότι ο κόσµος στα χωριά της Θράκης είναι « απογοητευµένος » από την έλλειψη προόδου στο έργο χρυσού, « δεδοµένης και της καταλληλότητας της τοποθεσίας: δεν είναι υψηλής ευαισθησίας περιοχή, δεν είναι κοντά στη θάλασσα, δεν είναι εύφορη γεωργικά γη, δεν είναι περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, συν τοις άλλοις µαστίζεται από υψηλή ανεργία».
Με µεταλλεία στην Κίνα, τη Βραζιλία αλλά και τη γειτονική Τουρκία, ο κ. Ράιτ επιχειρεί να αναλύσει την ελληνική διστακτικότητα, υπογραµµίζοντας ότι οι ενστάσεις που ακούγονται κατά καιρούς µοιάζουν περισσότερο « φιλοσοφικού χαρακτήρα ».
Μπορούμε να πάμε και αλλού
Επισηµαίνει ότι κάθε κυβέρνηση δεν έχει παρά να αποφασίσει αν θέλει να δει τον τοµέα της ορυκτής βιοµηχανίας να αναπτύσσεται. Και αν πάρει µια αρνητική απόφαση (παρά τον πλούτο, παρά τις περιβαλλοντικές εγγυήσεις του έργου), δεν έχει παρά να την επικοινωνήσει στους εν δυνάµει επενδυτές, « για να πάνε στον Καναδά, στη Σουηδία, ή στη Φινλανδία, ή όπου αλλού υπάρχει τέλος πάντων ένα υποστηρικτικό περιβάλλον».
Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ
«Ο κόσµος θέλει, οι βουλευτές αντιδρούν»
Είναι αλήθεια ότι η τοπική κοινωνία αντιστέκεται στο έργο; ρωτάµε τον κ. Ράιτ, γιατί ο απόηχος που φθάνει στην Αθήνα είναι αρνητικός.
«Είναι πολύ σχετική η έννοια της αντίθεσης από τους κατοίκους » απαντά. «Γνωρίζετε ότι έχουµε ήδη 2.000 αιτήσεις για εργασία; Οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να δουν την επένδυση να υλοποιείται, επιθυµούν ανάπτυξη. Η φωνή της αντίθεσης προέρχεται από τους βουλευτές της περιοχής που λένε τα δικά τους, έχουν προσωπική ατζέντα. ∆εν εκπροσωπούν σε καµία περίπτωση τον κόσµο της Θράκης. Το περίεργο είναι ότι δεν προβάλλουν καν περιβαλλοντικά επιχειρήµατα. Ο τρόπος µε τον οποίο το έργο αυτό έχει σχεδιαστεί δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Αρνούνται ακόµη και να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι µαζί µας, έχουµε επιχειρήσει πολλές φορές συζήτηση, χωρίς αποτέλεσµα».
Ο πρόεδρος της Eldorado εξηγεί, παράλληλα, ότι « η επενδυτική κοινότητα παρακολουθεί µε µεγάλο ενδιαφέρον την πορεία του έργου, αν και κατά πόσο εξελίσσεται σε λελογισµένο πλαίσιο και προτού είναι πολύ αργά. Η όποια αποτυχία δεν θα χρεωθεί σε µας, θα θεωρηθεί ως αποτυχία της Ελλάδας να αδράξει την ευκαιρία».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «τα πράγµατα µπορούν να είναι διαφορετικά τώρα. Κάτι αλλάζει στην Ελλάδα. Ο νυν υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αντιλαµβάνεται τις συνθήκες, κατανοεί την ευκαιρία. Αν η κυβέρνηση είναι υποστηρικτική – και υπάρχουν τέτοια, ορατά σηµάδια – , είναι βέβαιο ότι υπάρχει µέλλον, η µία επένδυση θα φέρει την άλλη».
Πηγή: http://www.tovima.gr/