ΤΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ;
"Στον Έβρο η παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι ζωντανή» είπε ο Μητροπολίτης Διδυμότειχου Δαμασκηνός στο Φανάρι με την ευκαιρία της δεκάτης ενάτης επετείου από την εκλογή του (22 Οκτωβρίου 1991) Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που δέχθηκε τα συγχαρητήρια και τις ευχές των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου στο Πατριαρχικό Γραφείο.
Εκ μέρους της Ιεραρχίας, τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων Κωνσταντίνος, ενώ ο Πατριάρχης παρέθεσε γεύμα στην Ιεραρχία, όπου το λόγο έλαβαν οι Μητροπολίτες Γερμανίας Αυγουστίνος και Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Δαμασκηνός.
Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου Δαμασκηνός είπε:
«Καθώς βρίσκομαι σήμερα κοντά Σας, ως αρχιερεύς, πλέον, του Οικουμενικού Πατριαρχείου όστις διαποιμαίνω Μητρόπολη των Νέων Χωρών αισθάνομαι, με τη Χάρη του Θεού, ιδιαίτερη την ευλογία διότι με το δικό Του Θέλημα εξελέγην αρχιερεύς του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και από την πρώτη μέρα της εκλογής μου έτσι το αισθάνθηκα και έτσι το εισέπραξα. Και είναι τιμή για τον οποιονδήποτε Έλληνα αρχιερέα να είναι αρχιερεύς του Οικουμενικού Θρόνου, του μαρτυρικού Οικουμενικού Πατριαρχείου μας. Θα ήθελα να προσθέσω επίσης, ότι όταν κανείς ζει στην Αθήνα βλέπει ενδεχομένως διαφορετικά τα πράγματα αλλά όταν ζει στον Έβρο, όταν ζει στη Θράκη, πραγματικά η παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι τόσο ζωντανή που όσο κακοπροαίρετος να είναι κανείς, είναι η παρουσία του Πατριαρχείου ζωντανή, είναι καθημερινή, είναι ευλογία, εμπνέει δύναμη. Διότι όχι μόνο η γειτνίασις, αλλά όλα αυτά τα χρόνια το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν η Μητέρα η οποία έδωσε δύναμη στον Ελληνισμό για να υπάρξει. Αισθάνομαι τιμή που σήμερα, Παναγιώτατε, είμαι κοντά Σας και χαίρομαι διότι αυθόρμητα 150 πρόσωπα απο τη Μητρόπολη Διδυμοτείχου και από τις πόλεις την Ορεστιάδα και το Διδυμότειχο και το Σουφλί ήρθαν σήμερα για να Σας συγχαρούν και να χαρούν μαζί Σας αυτή την ημέρα, μαζί με όλους μας. Ενδεχομένως να υπήρξαν και ημέρες δύσκολες και τις ζήσαμε όλοι και τις εισπράξαμε όλοι αυτές τις ημέρες τις δύσκολες. Όμως πάντοτε, όσο έμαθα από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και από τους παλαιότερους αρχιερείς υπήρχε ο σεβασμός προς το Φανάρι. Υπήρχε η βεβαιότης ότι το Φανάρι είναι η ασφάλεια και το Φανάρι ποτέ δεν πρέπει να μειώνεται στα μάτια όχι μονο ημών αλλά στα μάτια του οποιουδήποτε. Έτσι μεγαλώσαμε κι΄εμείς. Βεβαίως ήρθαν κι άλλες μέρες δύσκολες, πέρασαν όμως κι όλοι πραγματικά χαιρόμεθα διότι το Φανάρι μας φωτίζει όλους, θερμαίνει τις καρδιές μας, μας παρηγορεί και είναι η ελπίδα για όλο τον Ελληνισμό και για όλη την Ορθοδοξία. Με αυτές τις σκέψεις επιτρέψτε μου να ευχηθώ και εγώ τα έτη Σας να είναι πολλά, να έχετε υγεία, να έχετε δύναμη και πάντοτε η ζεστή παρουσία Σας να μας ενδυναμώνει στο έργο μας.
