ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Μεταφέροντας την προσωπική τους εμπειρία, μιλούν για «βάναυσες, εξευτελιστικές και απάνθρωπες συνθήκες αθλιότητας, πρωτοφανείς για την πολιτισμένη Ευρώπη», που επικρατούν στις «φυλακές» της περιοχής. Η επιστολή έγινε μάλιστα πρωτοσέλιδο χτύπημα στην σημερινή "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία".
Αναλυτικά η επιστολή:
«Σας απευθύνω αυτή την επιστολή εκ μέρους των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ζητώντας την παρέμβασή σας για την άμεση βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών, αιτούντων άσυλο και προσφύγων στα τμήματα συνοριακής φύλαξης και τα κέντρα κράτησης του Εβρου. Σ' αυτούς τους χώρους συντελείται καθημερινά μια ανθρωπιστική κρίση, με χιλιάδες ανθρώπους να βιώνουν μια απάνθρωπη και εξευτελιστική πραγματικότητα.
Αντρες, γυναίκες, μωρά, εγκυμονούσες κρατούνται κάτω από πρωτοφανείς, για την πολιτισμένη Ευρώπη, συνθήκες αθλιότητας. Εφηβοι γαντζώνονται στις σιδεριές των παραθύρων για να βρουν φως και οξυγόνο. Μικρά, ασυνόδευτα παιδιά κοιμούνται πλάι σε ενήλικους συγκρατούμενούς τους. Οι χώροι δεν καθαρίζονται σχεδόν ποτέ. Ο συνωστισμός έχει ως αποτέλεσμα οι ούτως ή άλλως ανεπαρκείς στον αριθμό τους τουαλέτες να μην λειτουργούν. Ανθρώπινα περιττώματα και μολυσμένα νερά πλημμυρίζουν τα κρατητήρια. Είναι αδύνατον για τους κρατούμενους ακόμη και να ξαπλώσουν, κυριολεκτικά στοιβάζονται ο ένας επάνω στον άλλο. Η μυρωδιά είναι αφόρητη.
Η θέρμανση λειτουργεί σπάνια, ενώ η θερμοκρασία τον περισσότερο καιρό βρίσκεται πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Οι κρατούμενοι δεν προαυλίζονται. Δεν διαθέτουν διερμηνέα, δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι νομικές υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους, "ζωές κρατούμενες" επειδή προσπάθησαν να ξεφύγουν από τη μιζέρια, τον πόλεμο, το θάνατο. Σ' αυτές τις εξωφρενικές συνθήκες και σε άθλια ψυχολογική κατάσταση πολλοί από αυτούς υποχρεώνονται να ζήσουν για μήνες. Η κατάσταση δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί βάναυση.
»Οσα σας αναφέρω προέρχονται από την καθημερινή εμπειρία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σ' αυτές τις "φυλακές". Από το 2008 υλοποιούμε προγράμματα στη Μυτιλήνη, τον Εβρο, τη Ροδόπη, την Πάτρα. Από τις αρχές Δεκεμβρίου 2010, απαντώντας στις επείγουσες ιατρικές και ανθρωπιστικές ανάγκες, η αποστολή μας στα τμήματα συνοριακής φύλαξης στο Τυχερό, το Σουφλί, τις Φέρρες καθώς και το κέντρο κράτησης μεταναστών στο Φυλάκιο παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια και ιατρική περίθαλψη. Παραπέμπει τους ασθενείς που χρήζουν επείγουσας ιατρικής βοήθειας στα νοσοκομεία της περιοχής, διανέμει είδη πρώτης ανάγκης και προσπαθεί να κάνει ανεκτές τις συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης. Στο Σουφλί και το Τυχερό έχουμε περιθάλψει πάνω από 600 ασθενείς που υποφέρουν κυρίως από λοιμώξεις του αναπνευστικού, γαστρεντερικά προβλήματα, δερματικές μολύνσεις και σοβαρά κρυοπαγήματα που οφείλονται στις συνθήκες διαβίωσής τους.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιθάλπουμε αυτούς τους ανθρώπους τόσο στις χώρες προέλευσης όσο και σ' αυτές της διέλευσής τους -Σομαλία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Μαρόκο κ.ά. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ολόκληρη τη διαδρομή "απελπισίας" που καλύπτουν για να ξεφύγουν από τη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση, και σήμερα αναγκαζόμαστε να τους περιθάλψουμε στην ίδια μας τη χώρα. Αναγνωρίζουμε την πρόθεση της κυβέρνησής σας να βρει λύσεις, ωστόσο η εμπειρία μας στο Μαρόκο, το Μεξικό και αλλού δείχνει ότι οι φράχτες και άλλα αντίστοιχα περιοριστικά μέτρα όχι μόνο δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα αλλά γίνονται αιτία όλο και περισσότεροι άνθρωποι να πνίγονται σε ποτάμια και θάλασσες ή να πεθαίνουν από το κρύο και τις κακουχίες, έρμαια στα χέρια αδίστακτων διακινητών.
Η κατάσταση στον Εβρο είναι ένα τραγικό επείγον γι' αυτό σας ζητάμε να επέμβετε άμεσα. Η όποια απόφασή σας δεν μπορεί να αγνοεί τις κραυγές αγωνίας αυτών των ανθρώπων. Θα πρέπει να εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Ας μην μετατραπεί ο Εβρος σε μεσαιωνικό κολαστήριο της Ευρώπης. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να δείξει αλληλεγγύη και ανθρωπιά στη διαχείριση του παγκόσμιου προβλήματος των εκτοπισμένων συνανθρώπων μας».
Ρεβέκκα Παπαδοπούλου,
γενική διευθύντρια της οργάνωσης Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ελληνικό τμήμα
.
