Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξ/πολης: Μια ύστερη απόφαση σε κακή συγκυρία

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ
ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΦΕΤΖΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
ΕΡΓΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ



Πρόσφατα ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση έργα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος για τον Νομό Έβρου μεταξύ των οποίων και το Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης προυπολογισμού 7,9 εκ. ευρώ το οποίο θα δημοπρατηθεί σε διαγωνισμό της 10/5/11.

Είναι γεγονός ότι το έργο αυτό συζητείτο χρόνια, έχει δεσμευτεί ειδικός χώρος στο λεγόμενο “κτήμα Αρατζίεφ” και αποτελούσε μόνιμη επωδό σε τοπικούς παράγοντες και στελέχη του πολιτισμού της περιοχής. Η μελέτη είχε εμφανιστεί πολλές φορές σε εφημερίδες της πόλης και ικανοποιούσε τις απαιτήσεις για τη συγκέντρωση όλων των αρχαιολογικών εκθεμάτων του νομού. Ένα μέρος των εκθεμάτων θα προερχόταν από τη συλλογή του Μουσείου Κομοτηνής που αποτελεί και τη ναυαρχίδα της αρχαιολογικής έρευνας στη Θράκη.
Όμως, με τον καιρό, πόσα πράγματα άλλαξαν ειδικότερα μάλιστα τα τελευταία χρόνια. Κατ' αρχήν στο νομό μας, ή καλύτερα στην περιφερειακή ενότητα με την ανακάλυψη των ευρημάτων της ρωμαικής περιόδου στη Δοξιπάρα απέκτησε ο τόπος ένα σημαντικότερο αρχαιολογικό σημείο σε σχέση με τα ευρήματα του Νότιου Έβρου. Έτσι σήμερα αξιολογώντας και ιεραρχώντας τις προτεραιότητες, προηγούνται οι δημόσιες επενδύσεις στη Δοξιπάρα, πόσο μάλλον τώρα που με το συνοριακό άνοιγμα στον Κυπρίνο δημιουργείται ένα υπερτοπικό αρχαιολογικό πάρκο ευρύτερης σημασίας αφού αναδεικνύει ταφικά στοιχεία άγνωστα εν πολλοίς σε αρχαιολογικούς κύκλους. Εάν συνυπολογίσουμε και τη σπουδαιότητα των αρχαιολογικών χώρων της Μαρώνειας και των Αβδήρων, όπου σύντομα θα ξαναζωντανέψουν και τα αρχαία αμφιθέατρα, σκεφτόμενοι περιφερειακά όπως άλλωστε το επιβάλλει και ο «Καλλικράτης», το έργο στην Αλεξανδρούπολη θα πρέπει να αναβληθεί ή και να ματαιωθεί.
Η εικόνα του αρχαιολογικού Μουσείου Κομοτηνής σήμερα είναι θαμπή. Μικρή επισκεψιμότητα, απουσία συντήρησης και εκσυγχρονισμού της έκθεσης και γενικά παθητική λειτουργία του χώρου, σε μια εποχή όπου το πολιτιστικό προϊόν πρέπει να είναι ανταποδοτικό ή περίπου ανταποδοτικό, δηλαδή η λειτουργική δαπάνη να ισοσκελίζεται από τις εισπράξεις και όχι να καλύπτεται εξ ολοκλήρου από κρατικές επιχορηγήσεις. Η αποφυγή νέων ελλειμμάτων εξάλλου είναι το μήνυμα των καιρών, διαφορετικά βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο. Και είναι σίγουρο ότι το μουσείο της Αλεξανδρούπολης θα κινηθεί σ' αυτή την προδιαγεγραμμένη πορεία. Έλλειψη ενδιαφέροντος, λίγοι επισκέπτες, μόνιμη κρατική επιχορήγηση συν την αποστέρηση εκθεμάτων από γειτονικά σημεία.
Η Αλεξανδρούπολη έχει πλέον αποκτήσει ένα αξιόλογο δίκτυο μουσείων και εκθέσεων και ο επισκέπτης μπορεί να ενημερώνεται για τον τόπο επισκεπτόμενος το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Εκκλησιαστικό Μουσείο, το Εθνολογικό Μουσείο και σύντομα το Ιστορικό Μουσείο και τη Θρακική Πινακοθήκη που με γρήγορους ρυθμούς ετοιμάζονται. Πέντε σπουδαίοι χώροι που δίνουν διαφορετικές πτυχές της ζωής και του πολιτισμού της περιοχής.
Ας προβληματιστούμε, ας σκεφτούμε περιφερειακά, ας ερμηνεύσουμε τη συγκυρία θετικά, ας μην επαναλάβουμε σφάλματα του παρελθόντος. Ας μην δημιουργήσουμε άλλα «κουφάρια» έστω και στο όνομα του πολιτισμού.
Ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδος, οφείλει να λειτουργεί με όρους ανταποδοτικότητας και όχι να δημιουργεί συνεχώς νέες μαύρες τρύπες. Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημά μας.

Πηγή:  http://www.telegramm.gr/