ΤΗΣ ΑΤΕ και των εργοστασίων
ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΣΕΚΑΠ, ΔΩΔΩΝΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Έβρου του ΚΚΕ θεωρεί ότι η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να βγάλει στο σφυρί την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης (EBZ) και την ΕΛΒΙΖ θα είναι ένα σοβαρό πλήγμα για την οικονομία τις χώρας και ιδιαίτερα της περιοχή μας.
Αφού πρώτα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ με την πολιτική της ΚΑΠ «φρόντισαν» να φέρουν την τευτλοκαλλιέργεια στο «αμήν» έρχονται τώρα με την ιδιωτικοποίηση της Ε.Β.Ζ να δώσουν τη χαριστική βολή.
Όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της πολιτικής συρρίκνωσης και πλήρους ιδιωτικοποίησης του ομίλου της ΑΤΕ, που δρομολογούν κυβέρνηση και τρόικα, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το ξεπούλημα των κρατικοσυνεταιριστικών οργανώσων (ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ) που απέμειναν, σημαίνει ότι χάνονται και τα τελευταία υποτυπώδη στηρίγματα των αγροτοκτηνοτρόφων. Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ και ξεπουλήματος των θυγατρικών της που επιβάλλει το μνημόνιο αποτελεί πλήγμα και για τους αγροτοκτηνοτρόφους, και για τους εργαζόμενους στις συγκεκριμένες βιομηχανίες, και συνολικότερα για τα λαϊκά στρώματα. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ακόμα ένα λόγο να αντιδράσει και η μικρομεσαία αγροτιά. Απαιτείται αγώνας για να μπει φρένο στην ακολουθούμενη αντιαγροτική – αντιλαϊκή πολιτική, τις ιδιωτικοποιήσεις, στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία.
Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, η μικρή και μεσαία αγροτιά και οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει, συντονισμένα, μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, να αγωνιστούν ενάντια στην καταστροφική πολιτική που ακολουθείται.
Να αγωνιστούν σε κοινό μέτωπο μαζί με την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους, για ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε όφελος της αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων, στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας και Λαϊκής Οικονομίας, με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες. που θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά και καλύτερο εισόδημα στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους , θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας για την παραγωγή επαρκών, φτηνών υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.
Η χώρα μας θα μπορούσε να αναπτύξει την τευτλοκαλλιέργεια, να έχει αυτάρκεια σε ζάχαρη και να μην έχει κλείσει κανένα εργοστάσιο της ΕΒΖ.
