ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Πρόθεση να αυξήσει τις επενδύσεις της στην
Ελλάδα στα επίπεδα του 1 δισ. ευρώ, εκφράζει η κοινοπραξία του αγωγού φυσικού
αερίου ΤΑΡ (Trans Adriatic Pipeline), στην οποία συμμετέχουν η νορβηγική
Statoil, η ελβετική EGL και η γερμανική E.ON.
Η αύξηση της επένδυσης για τον αγωγό, θα γίνει
μέσω της επέκτασής του έως την Κομοτηνή, 300 χιλιόμετρα ανατολικότερα από το
αρχικό σημείο διασύνδεσης με το εθνικό σύστημα, το οποίο ήταν η Νέα Μεσημβρία
Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με πηγές της κοινοπραξίας, το αίτημα
για δημιουργία Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου - ΑΣΦΑ, θα κατατεθεί στις
ελληνικές αρχές (ΡΑΕ και υπουργείο ΠΕΚΑ) μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Ως λόγος για την επέκταση του ΑΣΦΑ του ΤΑΡ
ανατολικότερα, σύμφωνα με πηγές της κοινοπραξίας, αναφέρεται ότι το σχέδιο θα
πρέπει να έχει τη μικρότερη δυνατή εξάρτηση από το ΔΕΣΦΑ, ώστε η κοινοπραξία να
μπορέσει να ολοκληρώσει αυτόνομα τις απαραίτητες επενδύσεις για τον αγωγό.
Διαφορετικά, τα έργα από την Κομοτηνή, όπου
καταλήγει ο Ελληνο-Τουρκικός αγωγός, έως την Θεσσαλονίκη, θα έπρεπε να βαρύνουν
το ΔΕΣΦΑ και να υλοποιηθούν με διαδικασίες δημοσίου, με ότι αυτό συνεπάγεται για
τον χρόνο ολοκλήρωσης των έργων.
Η οικονομική επιφάνεια των 3 ενεργειακών
εταιρειών, από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης, εγγυάται την άμεση και χωρίς
χρονοτριβές χρηματοδότηση του έργου, το οποίο θα προσφέρει τουλάχιστον 2.000
θέσεις εργασίας στη διάρκεια της κατασκευής του.
Ο αγωγός ΤΑΡ, είναι ένας από τους 3 που
διαγκωνίζονται για την «κατάκτηση» του λεγόμενου «νότιου διαδρόμου», μέσω του
οποίου θα μεταφερθεί φυσικό αέριο προέλευσης Αζερμπαϊτζάν στην Κεντρική
Ευρώπη.
Οι άλλοι δύο είναι ο Ελληνο-Ιταλικός αγωγός
ITGI, άμεσα συγκρίσιμος και ανταγωνιστικός προς τον ΤΑP καθώς ακολουθεί περίπου
την ίδια διαδρομή και έχει αντίστοιχη δυναμικότητα (10-12 δις. κυβικά μέτρα
φυσικού αερίου το χρόνο).
Το πλεονέκτημα του ITGI (ΔΕΠΑ-Edison) είναι ότι
βρίσκεται σε ιδιαίτερα προχωρημένο στάδιο αδειοδότησης και σχεδιασμού. Από την
πλευρά του ο ΤΑΡ, ακολουθεί διαδρομή μικρότερη από αυτήν του Ελληνο-Ιταλικού,
καθώς ακολουθεί τη διαδρομή Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη, Δυτική Μακεδονία, Αλβανία,
ενώ μεταξύ των μετόχων του συγκαταλέγεται η νορβηγική Statoil, η οποία
συμμετέχει με 25% στην κοινοπραξία του κοιτάσματος Sah Deniz II και έτσι έχει
άμεση πρόσβαση στο αέριο που θα παράγεται εκεί.
Η επιλογή του προτιμητέου αγωγού για τη
μεταφορά του αζέρικου αερίου στην Ευρώπη, θα γίνει μετά τον Οκτώβριο και αφού οι
υποψήφιες κοινοπραξίες των αγωγών, καταθέσουν τα στοιχεία για το κάθε
έργο.
Ως κριτήρια για την επιλογή του αγωγού, έχουν
προκριθεί το κόστος μεταφοράς, η αξιοπιστία των μετεχόντων, η πολιτική ασφάλεια
που προσφέρει το κάθε έργο για την ομαλή διέλευση του αερίου, η δυνατότητα
αύξησης της δυναμικότητάς του με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Τέλος να σημειωθεί ότι η κρατική εταιρεία
πετρελαίου τους Αζερμπαϊτζάν Socar, έχει δηλώσει ότι θα διαπραγματευτεί την
είσοδό της στην κοινοπραξία του όποιου αγωγού προκριθεί. Από Ελληνικής πλευράς
τέλος, δίνεται προτεραιότητα στον Ελληνο-Ιταλικό αγωγό.
Ωστόσο η σημερινή κυβέρνηση θα προέκρινε τη
συνεργασία των δύο αγωγών, Ελληνο-Ιταλικού και ΤΑΡ, ώστε να επιτευχθούν
οικονομίες κλίμακος προς αμοιβαίο όφελος.
Πηγή:
