ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ
Τους τελευταίους μήνες στην ελληνική τηλεόραση έχουν κάνει την εμφάνιση τους διάφορες τουρκικές σειρές. Οι εν λόγω σειρές φαίνεται να γνωρίζουν μια αρκετά ικανοποιητική (για τους καναλάρχες) αποδοχή απο τους τηλεθεατές, αν αναλογιστεί κανείς οτι αυξάνονται τα τηλεοπτικά κανάλια που προχωρούν στην εξασφάλιση των δικαιωμάτων προβολής τουρκικών σειρών. Εύλογα λοιπόν, αναρωτιέται κανείς που οφείλεται η επιτυχία των τουρκικών σειρών. Κατ’αρχάς μέρος της επιτυχίας τους το οφείλουν στην ίδια τους τη δομή, στο τρίπτυχο χρήμα-έρωτας-μυστικά. Ένα τρίπτυχο στο οποίο άλλωστε βασίζονται και οι περισσότερες σειρές αυτής της κατηγορίας. Όσον αφορά τα δικά μας δεδομένα, η επιτυχία τους δεν οφείλεται μόνο σ’αυτόν το λόγο. Οφείλεται και στο οτι είναι τουρκικά.
Ο τουρκικός λαός είναι ένας λαός με τον οποίο έχουμε προηγούμενα οπότε είναι φυσικό να υπάρχει μια περιέργεια στον κόσμο για τον τρόπο σκέψης και ζωής των Τούρκων. Η περιέργεια αυτή σε συνδιασμό με τη διεθνιστική και ισοπεδωτική άποψη περί συνένωσης των λαών και άμβλυνσης των ιστορικών διαφορών, μας φέρνει τα γνωστά αποτελέσματα: άτομα που παρακολουθούν τις σειρές αυτές, αφοπλισμένα απο κάθε ίχνος κριτικής σκέψης λόγω έλλειψης παιδείας, να καταλήγουν στο τέλος της μέρας στο συμπέρασμα οτι ‘ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός δεν έχουν και μεγάλες διαφορές’.
Αυτό το αθώο φαινομενικά συμπέρασμα μπορεί στη συνέχεια να καταστεί καταστροφικό για τον λαό μας. Διότι ας μην λησμονούμε οτι πολλά πράγματα επιτυγχάνονται με τη λεγόμενη ‘μέθοδο του σαλαμιού’. Δεχόμαστε καταστάσεις λίγο-λίγο-με το μαλακό που λέμε, μέχρι που βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων και προ εκπλήξεως (αν βέβαια αντιληφθούμε το τι έχει γίνει). Με άλλα λόγια, σήμερα δεχόμαστε και κάποιοι επικροτούμε κιόλας, την προβολή των τουρκικών σειρών. Το επόμενο βήμα θα είναι να δεχτούμε μια επαίσχυντη λύση τύπου ομοσπονδίας για την Κύπρο ή να αφήσουμε να περάσει εντελώς απαρατήρητη μια μελλοντική δυναμικότερη παρουσία του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, και ούτως καθεξής.
Αυτό συμβαίνει λόγω του οτι μέσα απο τις τουρκικές σειρές επιδιώκεται και επιτυγχάνεται μέχρι ενός σημείου, η ‘εκδημοκρατικοποίηση’ του τουρκικού λαού. Η οθόνη φέρνει τον τουρκικό λαό κοντά μας, τον κάνει να μοιάζει με εμας, μας δείχνει τα θετικά στοιχεία (που αν δεν υπάρχουν μπορούν εύκολα να εφευρεθούν), και φυσικά αποκρύπτει τα όποια αρνητικά. Διότι σε τηλεοπτικές σειρές δεν έχουν θέση ούτε οι γενοκτονίες που έχουν διαπράξει οι Τούρκοι (γενοκτονία Αρμενίων, γενοκτονία Ελλήνων του Πόντου, γενοκτονία της Σμύρνης), ούτε οι αιμοσταγείς επιχειρήσεις Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 στην Κύπρο. Ακόμη, δεν έχουν καμμία θέση οι συνεχείς παραβάσεις-παραβιάσεις του υδάτινου αλλά κυρίως του εναέριου μας χώρου που ορισμένες φορές βάφονται με το αίμα των ηρωικών μας πιλότων.
Υπάρχουν ωστόσο και οι τηλεθεατές που καταδικάζουν την προβολή των τουρκικών σειρών. Οι έντονες διαμαρτυρίες τους όμως δεν δείχνουν να έχουν και το επιθυμητό αποτέλεσμα, πράγμα απόλυτα αναμενόμενο. Αναμενόμενο, επειδή τα τηλεοπτικά κανάλια πέραν απο την ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη ενημέρωση που παρέχουν, λειτουργούν κυρίως ως πηγές πόρων, ως επιχειρήσεις δηλαδή. Στον τομέα των επιχειρήσεων ένας απο τους καθοριστικούς παράγοντες λήψης αποφάσεων είναι το χρήμα. Στην περίπτωση των τουρκικών σήριαλ, όσο αυτά κάνουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης, θα προβάλλονται. Ας μην τρέφουμε ελπίδες οτι οι τηλεπτικοί σταθμοί θα επιλέξουν τα προγράμματα τους βάση ιστορικών κριτηρίων. Αυτό είναι στις υποχρεώσεις του τηλεθεατή.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω οτι η περιέργεια του κόσμου για τον τουρκικό λαό μπορεί κάλλιστα να καλυφθεί μέσα απο τη μελέτη της ιστορίας. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός βιβλίων και ακόμη περισσότερες πηγές στο διαδίκτυο, μέσω των οποίων μπορούμε να ανακαλύψουμε τις αναρίθμητες ομοιότητες με τον τουρκικό λαό, που οδήγησαν στην καταστροφή των Ψαρών και αργότερα στην καταστροφή της Σμύρνης. Επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω οτι ο λαός που λησμονεί την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ζήσει ξανά, οπότε τα άτομα που παρακολουθούν τις τουρκικές σειρές και έμμεσα παραγράφουν τα εγκλήματα του τουρκικού λαού, ας μάθουν τουλάχιστον την τουρκική όπως κάθε ραγιάς που προσκυνά τον κατακτητή...
Πηγή: http://www.tovima.gr/
