ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ
Ακλόνητος φαντάζει στη θέση του ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Ροδόπης, κ. Νίκος Αγγελίδης, που δυο μήνες πριν από τις εκλογές του Δεκεμβρίου, ήδη σχεδιάζει την επόμενη θητεία του. Ο κ. Αγγελίδης καταρτίζει ήδη το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του, ο οποίος όπως φαίνεται θα είναι ο μοναδικός συνδυασμός στις επερχόμενες εκλογές του επιμελητηρίου. Μιλώντας στον «ΠτΘ», ανέλυσε τα γνωρίσματα του νέου του συνδυασμού, έκανε λόγο για μοντέλο συνύπαρξης και συνεργασίας στο Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο, ενώ διέψευσε κατηγορηματικά τις προβλέψεις ότι θα αποχωρούσε, προκειμένου να ασχοληθεί αργότερα με την πολιτική. Επιπλέον, προχώρησε σε έναν σύντομο απολογισμό της τρέχουσας θητείας του, άσκησε κριτική προς την πολιτεία για την στάση και την πολιτική της έναντι του επιχειρηματικού κόσμου και αποδοκίμασε τις προτάσεις της τρόικας, για μείωση μισθών στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.
«50% ανανέωση προσώπων και προετοιμασία διάδοχης κατάστασης»
ΠτΘ: Κ. Αγγελίδη, ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του υπό κατάρτιση ψηφοδελτίου σας και ποια τα κριτήρια για τα μέλη του;
Ν.Α.: Όλα τα παιδιά που ήταν μέσα στο διοικητικό συμβούλιο παραμένουν στο συνδυασμό και κάνουμε και μια ανανέωση με καινούργια πρόσωπα κατά 50% περίπου, ώστε να μπορέσουμε σιγά-σιγά να βγάλουμε και νέους ανθρώπους, να δημιουργήσουμε και διάδοχη κατάσταση. Πιστεύουμε πως ένας φορέας, όπως το επιμελητήριο πρέπει να φτιάχνει ηγέτες, δεν πρέπει να φτιάχνει οπαδούς. Αυτό ακολουθούμε, ώστε να έχουμε μια διάδοχη κατάσταση, στην οποία επάξια θα μπορέσουν να συνεχίσουν ένα έργο, που ξεκινήσαμε. Κι όπως γνωρίζετε, είναι εθελοντική η προσφορά μας, ούτε αμειβόμαστε ούτε έχουμε απολαβές από πουθενά. Προσωπικά, ακόμα και μια αποζημίωση, που προβλέπεται από το επιμελητήριο δεν την παίρνω. Από την άλλη μεριά, με τιμάει ιδιαιτέρα ότι σε αυτό το επιμελητήριο έχουμε κάνει πράξη αυτό, που έπρεπε να έχει κάνει η Ελλάδα ολόκληρη. Έχουμε ένα συνδυασμό, κατεβαίνουμε όλοι μαζί και δεν έχουμε διαχωρισμούς. Περιλαμβάνονται πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους και όποιος έρθει να μπει στο ψηφοδέλτιο, θα τον δεχτούμε χωρίς αποκλεισμούς. Κατεβαίνουμε όλοι μαζί και προσπαθούμε όλοι μαζί. Αυτό που έχει πετύχει το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο δεν υπάρχει σε άλλο επιμελητήριο της Ελλάδας. Έχουμε 21 άτομα στο διοικητικό συμβούλιο, τα οποία επί 8 χρόνια δεν έχουν αλλάξει μια κουβέντα μεταξύ τους, την ώρα που μαθαίνω για άλλα επιμελητήρια για καυγάδες, για μαλώματα, για συνδυασμούς… Την ώρα δηλαδή που χάνεται η αγορά, εμείς οι Έλληνες ακόμα μαλώνουμε. Προσπαθώ να δώσω έστω στη μικρή δική μας περιοχή ένα μοντέλο συνύπαρξης, δουλειάς και συνεργασίας, το οποίο θα πρέπει κι άλλοι φορείς να το ακολουθήσουν.
«Απίθανο και χωρίς λόγο το ενδεχόμενο καθόδου δεύτερου συνδυασμού»
ΠτΘ: Θεωρείτε λοιπόν απίθανο να βγει απέναντι σας κάποια άλλη υποψηφιότητα τον προσεχή Δεκέμβριο;
Ν.Α.: Το βλέπω αρκετά δύσκολο, γιατί ήδη όσοι θέλησαν να ασχοληθούν έχουν ενταχθεί στο ψηφοδέλτιό μας. Δε νομίζω ότι θα υπάρξει κάποια τέτοια κίνηση, γιατί αυτό που πετύχαμε στο επιμελητήριο, με ανθρώπους από όλους τους χώρους και χωρίς στεγανά, θα το αντιμετωπίσει άσχημα και η κοινωνία, αν προσπαθήσει κάποιος να το χαλάσει. Δε βλέπω επίσης το λόγο, που θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια τέτοια τάση, όταν, χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μας, αλλά κατά γενική ομολογία κάνει μια καλή δουλειά. Μπορεί να μην καταφέραμε το 100% αυτών των οποίων συζητήσαμε ή θελήσαμε να κάνουμε, αλλά πιστεύω ότι ένα 80-90% το έχουμε καταφέρει και ο κόσμος το βλέπει. Κάποιες φορές ξεπερνάμε και τα όριά μας και διαμορφώνουμε πολιτική στο νομό. Με τις παρεμβάσεις, που κάνουμε, επειδή είναι εμπεριστατωμένες και σοβαρές, τις λαμβάνουν υπ’ όψιν και στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων και τα τοπικά όργανα και οι τοπικοί παράγοντες. Βλέπω λοιπόν ότι συνδιαμορφώνουμε πολιτική από το επιμελητήριο. Με τον ίδιο ζήλο θα συνεχίσουμε και το επόμενο χρονικό διάστημα.
«Πιέσαμε ασφυκτικά την πολιτεία, αλλά χωρίς ανταπόκριση»
ΠτΘ: Αναλάβετε τα ηνία του επιμελητηρίου σε μια ομολογουμένως δύσκολη συγκυρία. Θα ήθελα να κάνετε έναν σύντομο απολογισμό αυτής της θητεία σας, για το τι έγινε σωστά και σε τι ίσως θα μπορούσατε να επιτύχετε περισσότερα;
Ν.Α.: Οι συγκυρίες είναι πράγματι δύσκολες και ο ρόλος ενός επιμελητηρίου είναι διττός. Έχει μια προσφορά και μια ανταπόκριση προς τα μέλη του και κυρίως έχει μια συνεργασία και συμβουλή προς την πολιτεία. Ο τελευταίος ρόλος για εμάς είναι πολύ σημαντικός τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή και σε διαρκή συμβουλή. Όμως δε μπορούμε να πούμε ότι η πολιτεία ανταποκρίνεται σε αυτά, που τη συμβουλεύουμε. Αν ανταποκρινόταν σε αυτά, τα πράγματα δε θα είχαν φτάσει μέχρι εδώ, δε θα υπήρχε δηλαδή ένας ιδιωτικός τομέας και μια αγορά, που βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση από την πολιτεία, για να μην χρησιμοποιήσω τη λέξη εχθρική στάση. Υπό αυτές τις συνθήκες είμαστε απογοητευμένοι, όσον αφορά την ανταπόκριση που είχαν οι ασφυκτικές μας πιέσεις επί των αποφάσεων της πολιτείας. Δυστυχώς βλέπετε ότι δικαιωθήκαμε, γιατί είχαμε προειδοποιήσει για αυτά που συμβαίνουν, όχι κατά την προηγουμένη θητεία, αλλά και κατά την προηγούμενη δεκαετία. Το μίνιμουμ αυτών, που συμβουλέψαμε, να είχαν λάβει υπ’ όψιν τους, δε θα βρισκόταν η αγορά σε αυτήν την τραγική κατάσταση.
«Δεν είμαι πολιτικός, δε με ενδιαφέρει η πολιτική και δε θα ασχοληθώ με την πολιτική»
ΠτΘ: Φημολογούταν το προηγούμενο διάστημα ότι επειδή προσβλέπετε και σε βουλευτικό αξίωμα στο μέλλον, δε θα θέτατε υποψηφιότητα, εν όψει πιθανής προσφυγής στις κάλπες. Πώς σχολιάζετε αυτό το σενάριο;
Ν.Α.: Έχω απαντήσει πολλές φορές μονολεκτικά για αυτό το ζήτημα, συγκεκριμένα κάθε φορά που έρχονται εκλογές. Αυτό, που ακούγεται, με τιμά, αλλά απαντάω ευθέως ότι δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση. Δεν είμαι πολιτικός, δε με ενδιαφέρει η πολιτική και δε θα ασχοληθώ με την πολιτική. Πιστεύω ότι η θέση μου στο επιμελητήριο είναι πολύ βαριά, προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να το εκπροσωπώ επάξια και νομίζω ότι ειδικά αυτές τις στιγμές θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια, πολύ περισσότερο τώρα που έχουμε κάποια εμπειρία και βάλαμε μερικά πράγματα στο δρόμο τους. Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε το επιμελητήριο, γιατί πιστεύω ότι το μοναδικό κύτταρο της κοινωνίας, που παράγει πλούτο και τον μοιράζει στην κοινωνία, είναι η επιχείρηση. Αυτή η καταστροφή, που βλέπουμε μπροστά μας να έρχεται, μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν κρατήσουμε τις υπάρχουσες και δημιουργήσουμε νέες υγιείς επιχειρήσεις, μέσα σε ένα νέο επιχειρηματικό περιβάλλον. Θα κάτσω λοιπόν να δουλέψω σε αυτό και να φωνάζω από την Αθήνα μέχρι την Κομοτηνή για αυτό το επιχειρηματικό περιβάλλον, που έχουμε περιγράψει.
«Η πολιτεία δε θέλει να δώσει δύναμη στα επιμελητήρια, γιατί νομίζει πως θα παραχωρήσει ένα μέρος της εξουσίας»
ΠτΘ: Μιλήσατε για αδιαφορία έως και εχθρική στάση της πολιτείας, την ώρα που τα επιμελητήρια προσπαθούν να πιέσουν, για να εισακουστούν κάποιες προτάσεις τους. Πιστεύετε ότι μέσα στο οικονομικό περιβάλλον, που έχει διαμορφωθεί, και με τις πολιτικές που ασκούνται, έχουν πραγματικό ρόλο τα επιμελητήρια ή αυτός καλύπτεται από τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας;
Ν.Α.: Δεν έχουν αυτό το ρόλο, που θα έπρεπε να έχουν σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Σε αυτό εν πολλοίς οφείλεται και η κατάσταση, στην οποία έχουμε έρθει σήμερα. Καμιά αναπτυγμένη χώρα, η οποία δρα με δυνατή αγορά, που παράγει πλούτο, φορολογείται και δημιουργεί θέσεις εργασίας, δεν έχει μειωμένης δυναμικότητας επιμελητήρια. Έχουμε επισκεφτεί διάφορες χώρες και σε όσες από αυτές ανέπτυξαν δυναμική στον ιδιωτικό τομέα, πρωτεύοντα ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη είχαν τα επιμελητήρια. Στην Ελλάδα δυστυχώς η πολιτεία εδώ και πάρα πολλά χρόνια δε θέλει να δώσει δύναμη στα επιμελητήρια. Πιστεύω βάσει της δεκαετούς μου πείρας ότι νομίζει πως με αυτόν τον τρόπο θα παραχωρήσει ένα μέρος της εξουσίας. Αυτή η εμμονή των πολιτικών να δημιουργούν στεγανά και να μη δίνουν πρωτοβουλίες, πόρους και δυνατότητες στα επιμελητήρια, τα οποία μπορούν να προάγουν την επιχειρηματικότητα και να δημιουργήσουν νέο επιχειρηματικό περιβάλλον, είναι καταστροφή για τη χώρα.
«Κάνουμε αυτοκριτική, αλλά η αγορά δρα με τους κανόνες, που της βάζεις»
ΠτΘ: Από τη μεριά τους οι επιχειρηματίες θεωρείται ότι στέκονται στο ύψους των περιστάσεων, αναζητούν τρόπους εξωστρέφειας, καινοτομίας κ.λπ., ή διατηρούν μια περισσότερο παθητική στάση, όπως τη γνωρίσαμε σε προηγούμενες εποχές;
Ν.Α.: Επειδή θέλουμε να είμαστε σοβαροί, έχουμε κάνει πάρα πολλές φορές αυτοκριτική σε ό,τι μας αφορά. Την κάνουμε με παρρησία λόγου και χωρίς να φοβόμαστε. Όμως πιστεύω πως λιγότερο από όλους φταίνε οι επιχειρηματίες και η αγορά. Η αγορά είναι ένας πολύ δημοκρατικός χώρος, ο οποίος όμως είναι συνάμα και πολύ σκληρός. Θα πρέπει να καταλάβουμε, λοιπόν, ότι η αγορά δρα με τους κανόνες, που της βάζεις, δε δημιουργεί δικούς της κανόνες. Ο επιχειρηματίας θα μπει στο πλαίσιο, που του δημιουργείς. Του δημιουργείς ένα ευνομούμενο πλαίσιο; Θα λειτουργήσει σε αυτό. Του δημιουργείς ένα παράνομο; Επίσης θα λειτουργήσει σε αυτό. Το δημιουργείς ένα σωστό επιχειρηματικό πλαίσιο; Θα λειτουργήσει σε αυτό και θα σου φτιάξει οικονομία στην ελεύθερη αγορά. Του δημιουργείς ένα αντιεπιχειρηματικό περιβάλλον; Τότε με τον ανάλογο τρόπο θα βυθιστεί. Όπως και όταν του δημιουργείς ένα κρατικοδίαιτο επιχειρηματικό περιβάλλον, θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί σε αυτό, θα μάθει, όπως έγινε στην Ελλάδα, να συναλλάσσεται με το κράτος και όταν θα έρθει η στιγμή να μπει στο διεθνή ανταγωνισμό, τότε θα καταρρεύσει. Κι αυτό γιατί δε θα καταφέρει να ανταποκριθεί στο διεθνή ανταγωνισμό, μιας και το 80% των επιχειρήσεων έμαθε να συναλλάσσεται με το κράτος, με ένα κράτος που έμαθε να ζει με δανεικά, ένα κράτος υδροκέφαλο με έναν τεράστιο δημόσιο τομέα, που καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει. Εύλογα κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα, που δε θα μπορεί να πληρώσει, όχι το υδροκέφαλο τέρας που δημιούργησε από το οποίο απειλείται κάθε στιγμή, αλλά την αγορά που πολύ εύκολα θα της βάλει την «πινέζα», χωρίς αυτή να μπορεί να αντιδράσει. Κι αυτό, που κάνουμε στις 19 Οκτωβρίου, που κλείνουμε τα καταστήματα, είναι η ελάχιστη αντίδραση, που προσπαθούμε να δείξουμε, να πούμε ότι είμαστε κι εμείς εδώ. Έχουμε 800.000 επιχειρήσεις κλειστές και 400.000 ανέργους και κανένας δε μιλάει γι’ αυτό. Ενώ μιλάνε ακόμα μόνο για το δημόσιο τομέα.
«Όχι στη μείωση των μισθών, άλλοι παράγοντες πρέπει να διορθωθούν πρώτα»
ΠτΘ: Ποια είναι θέση σας για την προτεινομένη από την τρόικα κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα;
Ν.Α.: Έχουμε αποφανθεί σε αυτό, από τότε που ξεκίνησε η κρίση, ότι δεν είμαστε υπέρ της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, άσχετα αν αυτό θα δημιουργήσει κάποια ανταγωνιστικότητα και κάποια ανακούφιση. Πραγματικά νοιώθουμε ότι οι δικοί μας εργαζόμενοι είναι συνεργάτες και όχι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας. Είναι πιο σημαντικοί οι άλλοι παράγοντες που πρέπει να διορθωθούν. Αν πρέπει κάποια στιγμή να μειώσουμε και το ημερομίσθιο για την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων, αυτό θα το συνεννοηθούμε με τους εργαζόμενους. Δεν είναι όμως στην πρόθεσή μας. Γιατί έχουμε μια κλίμακα μέχρι το 10, τα 9,5 είναι τα υπόλοιπα προβλήματα και το 0,5 είναι η μείωση των μισθών. Όταν λοιπόν δεν κάνεις τίποτα για τα 9,5 δε μπορείς να στηριχτείς στο 0,5 που είναι η οριζόντια μείωση των μισθών των εργαζομένων. Η Ελλάδα είναι μια χώρα, που επειδή δεν έχει λειτουργία στην αγορά της, όλα τα προϊόντα είναι πάρα πολύ ακριβά. Κατεβαίνετε ότι δε θέλουμε να έχουμε στις επιχειρήσεις μας ανθρώπους, που δε μπορούν να βγάλουν τα προς το ζην, αλλά «σφίγγονται» πάρα πολύ, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να αποδώσουν και στη δουλειά.
Πηγή: http://www.paratiritis-news.gr/
