Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Κορμοράνοι εναντίον... ψαράδων σε Βιστωνίδα και Πόρτο Λάγος

Οικονομική αιμορραγία προκαλεί η παρουσία των πουλιών που αναζητούν τροφή στις λεκάνες διαχείμασης των ψαριών

ΠΟΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΠΑΜ-Θ;


"Δίχτυ" προστασίας από τις "επιδρομές" χιλιάδων κορμοράνων και πελεκάνων που κάθε χειμώνα ρημάζουν τις υδατοκαλλιέργειες στις λιμνοθάλασσες της περιοχής Βιστωνίδας -Πόρτο Λάγος, απλώνει η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.
Το πρόβλημα έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και προκαλεί οικονομική "αιμορραγία" στους αλιείς, που βλέπουν τα ψαροφάγα πουλιά να επιτίθενται κατά χιλιάδες στις λεκάνες διαχείμασης νεαρών ψαριών και να τα αποδεκατίζουν. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Αν. Μακεδονίας-Θράκης, βιολόγο-ιχθυολόγο δρ Μάνο Κουτράκη, υπολογίζεται πως στην περιοχή των 22 λιμνοθαλασσών διαχειμάζουν περισσότερα από 4.000-5.000 πουλιά, τα οποία χρειάζονται 2 τόνους ψαριών την ημέρα, ή 300 τόνους για το πεντάμηνο της παραμονής τους, καθώς το καθένα από αυτά χρειάζεται μισό κιλό την ημέρα.

Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Φορέα Διαχείρισης, στο Πόρτο Λάγος, με πρωτοβουλία του περιφερειάρχη κ. Αρη Γιαννακίδη, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του φορέα και των αλιευτικών συνεταιρισμών της περιοχής, αποφασίστηκε η σύνταξη μελέτης για τη χρηματοδότηση των διχτύων κάλυψης των καλλιεργειών από ευρωπαϊκούς πόρους, αλλά και για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκαλούνται.

Το κόστος

Ηδη κάποιοι από τους αλιευτικούς συνεταιρισμούς, όπως αυτός της Βιστωνίδας "Αγιος Νικόλαος", έχουν εγκαταστήσει δίχτυα για την προστασία της παραγωγής τους, αλλά τα έξοδα είναι δυσβάσταχτα (ξεπερνούν τις 80.000 ευρώ) και ο χρόνος ζωής τους δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια.

Τα προστατευτικά δίχτυα αποτρέπουν τις «επιδρομές» των πουλιών, αλλά το κόστος τους είναι δυσβάσταχτο για τους αλιείς.

Ετσι, εξετάζεται η δυνατότητα χρηματοδότησης της εγκατάστασης από τον Αξονα ΙΙ του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 και από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας.

"Εμείς έχουμε πλέον συνεταίρους τους κορμοράνους και μοιραζόμαστε την παραγωγή", σχολίασε σκωπτικά στο "Εθνος" ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Στέλιος Μπαλάσης, ο οποίος εκτιμά πως περίπου το 50% της συνολικής ετήσιας παραγωγής (κέφαλου, αθερίνας, χελιών και τσιπούρας) χάνεται από τις "επιδρομές" των πουλιών.

Η ακριβής ζημιά, πάντως, πρέπει να προκύψει μέσα από τεκμηριωμένη μελέτη, η οποία θα ανατεθεί σε ειδικούς επιστήμονες, ώστε να ακολουθήσει η διεκδίκηση αποζημιώσεων.

Σημειώνεται πως υπάρχει ρητή πρόβλεψη στην ανάγκη αποζημίωσης για ζημιές που προκαλούνται από είδη της άγριας πανίδας στο άρθρο 22 του σχετικού νόμου (1650/86). Ωστόσο, το άρθρο αυτό ποτέ δεν εφαρμόστηκε.

ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΠΟΥΛΙΑ


Η κόντρα με τους οικολόγους

Ο πληθυσμός του κορμοράνου Phalacrocorax Carbo στην Ευρώπη παρουσίασε μεγάλη αύξηση κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990, εξαιτίας αύξησης των τροφικών διαθεσίμων, ιδιαίτερα μέσα από την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών. Κατά τον χειμώνα ο αριθμός τους στην Ελλάδα αυξάνει από 4.000-5.000 σε 18.000 μέχρι 22.000 άτομα.

Τον περασμένο χειμώνα, η περιοχή των λιμνοθαλασσών έγινε πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης μεταξύ των αλιέων και της Ορνιθολογικής Εταιρείας. Αφορμή στάθηκε η ανεύρεση δεκάδων νεκρών κορμοράνων και πελεκάνων στην περιοχή των χειμαδιών, που όπως αποδείχτηκε είχαν πυροβοληθεί από τοπικούς ψαράδες. Ενας απ΄ αυτούς, μάλιστα, βρέθηκε και ομολόγησε πως είχε πυροβολήσει τα πουλιά, μέσα στην απόγνωσή του για το πρόβλημα που του προκαλούν.


Διεθνής ντροπή

Η Ορνιθολογική είχε αντιδράσει ιδιαίτερα έντονα, κάνοντας λόγο για "διεθνή ντροπή και δυσφήμηση", που αποτελεί σοβαρή πληγή, όχι μόνο για το συγκεκριμένο Εθνικό Πάρκο, αλλά και για τη συνολική εικόνα των προστατευόμενων περιοχών της χώρας. Η περιβαλλοντική οργάνωση είχε αποδώσει ευθύνες και στον Φορέα Διαχείρισης, με το επιχείρημα ότι οι επόπτες-ξεναγοί της δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τη θανάτωση των πουλιών.

Οι αλιευτικοί συνεταιρισμοί απάντησαν πως δεν είναι πρακτική τους να πυροβολούν πουλιά, ενώ ο Φορέας σημείωσε τη δυσκολία του εγχειρήματος φύλαξης μιας έκτασης 720.000 στρεμμάτων που καλύπτει το Εθνικό Πάρκο.


Πηγή:  http://www.ethnos.gr/