Κάποιοι δεν ξεχνούν και συνεχίζουν να τιμούν την ίδια και το έργο της έντεκα μήνες μετά από την αναχώρησή της για τ μεγάλο ταξίδι
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Θα περίμενε κανείς πως ένα σχεδόν χρόνο μετά τον χαμό της Κυράς των Μαρασίων, κατά κόσμον Βασιλικής Λαμπρίδου – Φωτάκη πολλά θα έχουν αλλάξει στην περιοχή. Κι όμως, όπως η φωτογραφία που μας έστειλε φίλος του RodopiNews.gr από τον Εβρο μαρτυρά, κάποιοι δεν ξεχνούν και συνεχίζουν να τιμούν την ίδια και το έργο της.
Το σπίτι της Κυράς των Μαρασίων που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι στις 19 Ιουνίου 2011 βυθίζοντας σε θλίψη όλους όσους γνώριζαν την ίδια και τις δραστηριότητές της βρίσκεται ακόμη σε άψογη κατάσταση, διατηρημένο με ευθύνη του Ελληνικού Στρατού ο οποίος φροντίζει ώστε κάθε μέρα η ελληνική σημαία να κυματίζει όπως και τότε.
Η κυρά Βασιλική γνώρισε σε πολύ μικρή ηλικία την προσφυγιά, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1921, και έλεγε πως ακούγοντας τους φύλακες από την άλλη πλευρά του Εβρου ένιωθε πάντα την ανάγκη να δηλώνει την παρουσία της και την ελληνικότητα του τόπου. Για περίπου πενήντα χρόνια ύψωνε καθημερινά την ελληνική σημαία στην αυλή του σπιτιού της, μαγείρευε το φαγητό των στρατιωτών, έπλενε τα ρούχα τους, άκουγε τον παλμό της καρδιάς τους, μα και τις ανησυχίες τους.
Απεβίωσε σε ηλικία 107 ετών βυθίζοντας σε πένθος όλη την περιοχή και όλους όσους την γνώριζαν πανελλαδικά. Στην τελευταία της κατοικία την συνόδευσαν ο τότε αρχηγός ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεκάδες στρατιώτες και αξιωματικοί του Δ’ Σώματος Στρατού και κάτοικοι της περιοχής.
Πηγή: http://rodopinews.gr/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Θα περίμενε κανείς πως ένα σχεδόν χρόνο μετά τον χαμό της Κυράς των Μαρασίων, κατά κόσμον Βασιλικής Λαμπρίδου – Φωτάκη πολλά θα έχουν αλλάξει στην περιοχή. Κι όμως, όπως η φωτογραφία που μας έστειλε φίλος του RodopiNews.gr από τον Εβρο μαρτυρά, κάποιοι δεν ξεχνούν και συνεχίζουν να τιμούν την ίδια και το έργο της.
Το σπίτι της Κυράς των Μαρασίων που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι στις 19 Ιουνίου 2011 βυθίζοντας σε θλίψη όλους όσους γνώριζαν την ίδια και τις δραστηριότητές της βρίσκεται ακόμη σε άψογη κατάσταση, διατηρημένο με ευθύνη του Ελληνικού Στρατού ο οποίος φροντίζει ώστε κάθε μέρα η ελληνική σημαία να κυματίζει όπως και τότε.
Η κυρά Βασιλική γνώρισε σε πολύ μικρή ηλικία την προσφυγιά, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1921, και έλεγε πως ακούγοντας τους φύλακες από την άλλη πλευρά του Εβρου ένιωθε πάντα την ανάγκη να δηλώνει την παρουσία της και την ελληνικότητα του τόπου. Για περίπου πενήντα χρόνια ύψωνε καθημερινά την ελληνική σημαία στην αυλή του σπιτιού της, μαγείρευε το φαγητό των στρατιωτών, έπλενε τα ρούχα τους, άκουγε τον παλμό της καρδιάς τους, μα και τις ανησυχίες τους.
Απεβίωσε σε ηλικία 107 ετών βυθίζοντας σε πένθος όλη την περιοχή και όλους όσους την γνώριζαν πανελλαδικά. Στην τελευταία της κατοικία την συνόδευσαν ο τότε αρχηγός ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεκάδες στρατιώτες και αξιωματικοί του Δ’ Σώματος Στρατού και κάτοικοι της περιοχής.
Πηγή: http://rodopinews.gr/