Μια ανοιχτή επώνυμη επιστολή μιας νέας κοπέλας που σπουδάζει στην Κομοτηνή, δημοσιεύθηκε στον αθηναϊκό Τύπο και πρέπει όλοι να διαβάσουν για να αφουγκραστούν τις σκέψεις των νέων ανθρώπων
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
Αδυνατώ να συνειδητοποιήσω πώς νοήμονες -θα έπρεπε- άνθρωποι, νέοι και συνεπώς ζωντανοί, που απαρτίζουν τα κέντρα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και που πρόκειται να αναγνωρίζονται ως επιστήμονες, αντιδρούν στα πρόσφατα γεγονότα της κατάληψης της Νομικής Σχολής Αθηνών με μια πνευματική ανελευθερία όμοια με αυτή των ναζί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. «Ολους αυτούς θα έπρεπε να τους φορτώσουν σε ένα πλοίο και να τους διώξουν από τη χώρα» ήταν τα ακριβή λόγια.
Ανάμεσα στα συναισθήματα που εμφιλοχωρούν μέσα μου ακούγοντας τα παραπάνω, συγκαταλέγονται η οργή, η απογοήτευση και, τέλος, ο φόβος. Οργή επειδή υπάρχουν άνθρωποι που, για λόγους που αγνοώ, θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από οποιονδήποτε αλλοεθνή. Απογοήτευση επειδή οι παρωπίδες τούς εμποδίζουν να εντοπίσουν και τη δική τους ανάμειξη μέσα στα γεγονότα. Τέλος, φόβο για τον κίνδυνο που ελλοχεύει για το μέλλον και που πηγάζει από το ίδιο το μέλλον.
Γίνεται λόγος για ανθρώπινες ζωές, που καλώς ή κακώς αφήσαμε να περάσουν τα σύνορα και για των οποίων την κατάληξη τώρα αδιαφορούμε. Ας σκεφτούμε πως ίσως θα έπρεπε είτε να δοθούν δικαιώματα σε ανθρώπους στους οποίους -λαθεμένα, και η ευθύνη δική μας- δώσαμε την εντύπωση πως τα δικαιούνται -εφόσον τα σύνορά μας είναι και επισήμως ανοιχτά σε όλους- είτε να φροντιστεί το μέλλον τους σε άλλο τόπο όπου να υπάρχει ελπίδα. Απλώς ας αναλάβουμε την ευθύνη μας και ας σταματήσουμε να κορφολογούμε ανθρώπινες ζωές».
Σταυρούλα Γ. Καλέα
φοιτήτρια Νομικής, Κομοτηνή
.
