Ο Κομοτηναίος δημοσιογράφος Συμεών Σολταρίδης θυμάται την "νύχτα των Κρυστάλλων" με μια συγκλονιστική αφήγηση στην "Ελευθεροτυπία".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
- Γιώργο, Πέτρο, μάθατε τίποτε;
- Οχι. Γιατί;
- Κάτι προετοιμάζουν οι Τούρκοι σε βάρος μας.
Η συνομιλία μέσα στο καράβι της γραμμής στον Βόσπορο, όπου οι Ρωμιοί, οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι μετακινούνταν με τα βαπόρια πρωί και βράδυ για να μεταβαίνουν στις δουλειές τους.
Υποψιασμένες οι μειονότητες ότι κάτι θα συνέβαινε. Περισσότερο όμως οι Ρωμιοί, αφού γνώριζαν ότι «και πάλι στο κεφάλι τους θα έσπαζε το καρπούζι».
Δεν πέρασαν μερικές ώρες που συνομιλούσαν χαμηλόφωνα και τα πλήθη άρχισαν να συγκεντρώνονται σε γνωστά μέρη των συνοικιών, όπου τους είχαν υποδείξει.
Ετσι άρχισαν τα Σεπτεμβριανά το 1955 στην Πόλη. Τα φορτηγά έφερναν άγνωστους προς την Πόλη Τούρκους τους οποίους «υποδέχονταν» οι γηγενείς «εθνικά υπερήφανοι Τούρκοι» και τους υποδείκνυαν τα σπίτια, τα καταστήματα και τις εκκλησίες των Ρωμιών. Αρχισαν τα γεγονότα. Καταστροφές, βιασμοί και αρπαγές. Και οι Ρωμιοί κρυμμένοι στα υπόγεια των σπιτιών ή επάνω στα μπαλκόνια οι γυναίκες, έτοιμες να πέσουν για να μην τις βιάσουν.
Κάποια στιγμή ακούστηκε η φωνή κάποιου: «Μανόλη, δεν βγαίνεις έξω;».
Φώναζαν τον παππού μου να βγει για να τον χτυπήσουν. Φυσικά και δεν βγήκε. Τι θα έκαμνε, τον ήρωα; Είδαν και απόειδαν, οπότε και πετάνε δυο πέτρες στα παράθυρα και σπάνουν τα τζάμια.
Τότε εμφανίστηκε στη γωνία του σπιτιού ο γιος του Αμπντουλλάχ, του γείτονά μας, παλαιστής στο επάγγελμα, ο οποίος κρατώντας μια τουρκική σημαία τούς είπε να απομακρυνθούν «μια και επιτέλεσαν το εθνικό τους έργο». Απλά ας είναι καλά ο άνθρωπος, μας είχε σώσει. Μας είχε σώσει «σωματικά». Γιατί οικονομικά είχαμε καταστραφεί, σε βαθμό που ο πατέρας μου να πληρώνει τα σπασμένα μέχρι το 1965.
Πηγή: http://www.enet.gr/
