ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ
Κυρίες και κύριοι,
Το μεταναστευτικό ζήτημα ταλαιπωρεί την Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δυστυχώς η αντιμετώπισή του από την πολιτεία δεν έφερε θετικά αποτελέσματα.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να
ασκήσω κριτική για λάθη και παραλείψεις των κυβερνήσεων, παρά μόνο να αναφέρω αυτό που αποτελεί κοινή πεποίθηση όλων των Ελλήνων. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Έχει φτάσει σε επικίνδυνο σημείο και ίσως αύριο προκαλέσει δυσάρεστες καταστάσεις που θα είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν.
Ευτυχώς παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα μια σταθερή βούληση εκ μέρους της κυβέρνησης να υπάρξουν κάποια μέτρα. Είναι ελπιδοφόρα αυτή η εξέλιξη, ταυτόχρονα όμως προβληματίζει τους κατοίκους του Έβρου η συνεχής φημολογία περί στρατοπέδων, πλωτών φυλακών και φράκτη στα σύνορα. Αυτές είναι εικόνες που δε μας τιμούν ως χώρα, εικόνες που δε θέλουμε να βλέπουμε, εικόνες που προσβάλουν την παιδεία μας, την ανθρωπιστική μας ευαισθησία και τη δημοκρατική μας συνείδηση.
Δυστυχώς όμως κάτι πρέπει να γίνει. Κι αυτό θα το αποφασίσει η κυβέρνηση. Οι τοπικές κοινωνίες όμως δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούν ό,τι αποφασιστεί στην Αθήνα, χωρίς αντίδραση, εκτός αν μας πείσουν ότι τα όποια μέτρα είναι αναπόφευκτα και ότι θα υπάρξουν ανταποδοτικά οφέλη για την περιοχή μας.
Μετά από καθημερινές συζητήσεις με συνδημότες μου, αποκόμισα τα εξής δεδομένα: Κανένας δε θέλει να δημιουργηθούν κέντρα κράτησης μεταναστών στην περιοχή μας. Μάλιστα όλοι θέλουν να καταργηθεί και το υφιστάμενο κέντρο στο Φυλάκιο.
Κανένας δε θέλει να υπάρχει ένας φράκτης στα σύνορα, που θα αποκλείει μάνες με μωρά στην αγκαλιά και ανθρώπους κυνηγημένους από τον πόλεμο και την πείνα.
Κανένας δε θέλει να υπάρχει στην περιοχή μας αστυνομική δύναμη από άλλες χώρες, έστω κι αν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σαν να είμαστε κι εμείς τριτοκοσμική χώρα που έχει ανάγκη ξένων δυνάμεων για την ασφάλειά της.
Παράλληλα όμως, κανένας δε θέλει να βλέπει κάθε μέρα να περνάνε από την αυλή του, από το χωριό του, από το δρόμο του, ομάδες μεταναστών, χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία ασφάλεια.
Κανένας δε θέλει να κινούνται άνθρωποι στην περιοχή του που πιθανόν να μεταφέρουν ασθένειες.
Κανένας δε θέλει να γεμίσει η χώρα από ανθρώπους που θα αλλοιώσουν την κοινωνική και πολιτιστική εικόνα και ταυτότητα της Ελλάδας.
Τι θα κάνουμε; Θα το αποφασίσει η κυβέρνηση. Πρώτα όμως θα πρέπει να μας ενημερώσει και να συμφωνήσουμε.
Υπάρχουν κάποια σταθερά δεδομένα που για την τοπική κοινωνία του Δήμου Ορεστιάδας είναι αδιαπραγμάτευτα.
Εάν είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί κέντρο πρώτης υποδοχής και καταγραφής των παράνομων μεταναστών στον Έβρο, τότε αυτό πρέπει να έχει έδρα την Ορεστιάδα.
Εάν πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα φιλοξενίας για παροχή ασύλου, για άδεια παραμονής ή για απέλαση, αυτά δεν πρέπει να γίνουν μόνο στον Έβρο, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Οι κάθε είδους προμήθειες γι’ αυτές τις δομές υποδοχής και φιλοξενίας, θα πρέπει να γίνουν από την περιοχή μας για να ενισχυθούν οι επαγγελματίες μας.
Το προσωπικό που θα προσληφθεί για τις υπηρεσίες υποδοχής, επιστημονικό και μη, πρέπει να είναι κατά πλειοψηφία από την περιοχή μας.
Αφού επιλεγήκαμε, λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, να αποτελέσουμε την αιχμή του δόρατος στη διαχείριση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης, τότε θα πρέπει να κρατήσουμε εδώ τους δικούς μας ανθρώπους, προσφέροντας σε αυτούς εργασία ανάλογη των προσόντων τους και των δεξιοτήτων που θα απαιτηθούν.
Τέλος, θα πρέπει να απεγκλωβιστούν από αυτές τις διαδικασίες στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι αστυνομικοί του Έβρου, διότι απλά δεν αντέχουν άλλο. Δε μπορούν να κάνουν τους νοσοκόμους, τους βρεφοκόμους, τους σιτιστές και τους φύλακες των συνόρων, ενώ ταυτόχρονα τους χρειαζόμαστε και για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Κυρίες και κύριοι, το έμβλημα της Νέας Ορεστιάδας είναι η Ιφιγένεια. Ξέρετε γιατί; Διότι πριν από 85 χρόνια η παλαιά Ορεστιάδα θυσιάστηκε, ενώ ήταν από τη δυτική πλευρά του ποταμού Έβρου, για να δοθεί αυτή η έκταση στην Τουρκία προκειμένου να επέλθει οριστική ειρήνη. Γι’ αυτό έχουμε χερσαία σύνορα στη δική μας περιοχή. Γιατί τότε εμείς θυσιαστήκαμε για την Ελλάδα και την ειρήνη.
Τώρα, δε θα γίνει το ίδιο. Δε θα θυσιαστούμε εμείς επειδή έχει γεμίσει η Αθήνα, η Πάτρα, η Ηγουμενίτσα, η Θεσσαλονίκη και η υπόλοιπη Ελλάδα από παράνομους μετανάστες.
Θα αναλάβουμε το μερίδιο που μας αναλογεί, αλλά θα απαιτήσουμε και κίνητρα αναπτυξιακά, κίνητρα απασχόλησης και στήριξης της τοπικής οικονομίας για να δεχθούμε τα όποια μέτρα αποφασίσει η κυβέρνηση για την περιοχή μας.
