ΜΑΘΕΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
Αλλοι ρίχνουν γιαούρτια, άλλοι παίζουν ξύλο, άλλοι τα σπάνε και τα καίνε. Τον καιρό της αδιάκριτης απαξίωσης των πάντων και των ακραίων και πολλές φορές αψυχολόγητων αντιδράσεων εναντίων δικαίων και αδίκων συμβαίνουν και τέτοια. Δεν είναι όμως όλοι οι πολίτες έτσι. Υπάρχουν και αυτοί που σιωπηρά πολλές φορές υπομένουν μεγάλη ταλαιπωρία και όταν έρθει η ώρα ζητούν το δίκιο τους. Οχι όμως με γιαούρτια και μολότωφ αλλά διά της νομίμου οδού.
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι σαφώς εις βάρος του δημάρχου αφού υπάρχουν ακλόνητα στοιχεία εναντίον του. Να θυμήσουμε πως όταν η υπόθεση των εθνικιστικών επιθέσεων εναντίον της δασκάλας ήταν στο αποκορύφωμά της, ο τότε δήμαρχος Ορφέα Βαγγέλης Πουλιλιός επέλεξε (ίσως όπως ο ίδιος πίστευε) να κατευνάσει μερίδα των κατοίκων του χωριού που την συκοφαντούσαν και ζητούσαν να φύγει από το σχολείο, παίρνοντας το μέρος τους (!) και κάνοντας δηλώσεις εναντίον της πολιτικά και ρατσιστικά διωκόμενης Χαράς Νικοπούλου.
Ο ίδιος έκανε συνεχώς δηλώσεις σε ΜΜΕ ενώ αξέχαστη παραμένει η παρέμβασή του στην πανελλήνιας εμβέλειας εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα στο κανάλι Αλτερ όπου μεταξύ άλλων (πως έχει διαθέσει στην δασκάλα μέχρι και …βίλα για την διαμονή της στο χωριό!) στην προσπάθειά του να παρουσιάσει την Χαρά Νικοπούλου ως “ταραχοποιό στοιχείο” και τον δράστη του ξυλοδαρμού της ως “αθώο” ανέφερε πως η δασκάλα (προφανώς μέσα σε όλα τα άλλα “κακά” που είχε προξενήσει) έκανε …αγωγές στα παιδιά ζητώντας 30.000 ευρώ από το καθένα! Η δήλωση τότε του δημάρχου είχε προκαλέσει όπως ήταν αναμενόμενο σοκ στο πανελλήνιο αφού η Χαρά Νικοπούλου παρουσιαζόταν ούτε λίγο, ούτε πολύ ως πρόσωπο μάλλον τυχοδιωκτικό και αδίστακτο, χωρίς συναισθήματα προς τα παιδιά που τόσα χρόνια δήλωνε πως υπεραγαπούσε!
Ηρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου και ο δήμαρχος κλήθηκε από την Ελληνική Δικαιοσύνη να στηρίξει τις τότε καταγγελίες του. Οι οποίες φυσικά δεν μπορούν να στηριχθούν διότι ήταν ανακριβέστατες και δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα κι έτσι στις 18 Μαΐου ο σημερινός δήμαρχος Σουφλίου θα έρθει αντιμέτωπος όχι μόνο με την αντίδικό του ή την Ελληνική Δικαιοσύνη για τις ανυπόστατες και συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον της Χαράς Νικοπούλου αλλά και αντιμέτωπος με την καθαίρεσή του από την θέση του Δημάρχου αφού εάν κι εφόσον καταδικαστεί (κάτι που από όλους θεωρείται σχεδόν βέβαιο) αυτομάτως παύεται από τα καθήκοντά του!
Η πλευρά του δημάρχου ωστόσο παρόλο τις δυσοίωνες προβλέψεις για την υπόθεσή του επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ενώ όπως μαθαίνουμε έχει ήδη επικοινωνήσει με την αντίδικο ζητώντας κάποιας μορφής συμβιβασμό. Από την πλευρά της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου ωστόσο δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια διάθεση αφού το θέμα δεν θεωρείται καθόλου προσωπικό με τον δήμαρχο.
Επί 5 χρόνια έζησε μέσα στην απόλυτη απομόνωση στα ορεινά του Εβρου. Οχι στην απομόνωση του δάσους αλλά στην απομόνωση των ανθρώπων. Επέλεξε να μη συμβαδίσει με πρακτικές και νοοτροπίες που απαξίωναν και το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και φυσικά τους ίδιους τους μαθητές και απλά να συμβαδίσει με αυτά που επέβαλε το πρόγραμμα εκπαίδευσης. Και όχι μόνο αυτά αφού πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και αποφασίζοντας να γίνει μόνιμη κάτοικος του χωριού αφιέρωνε επιπλέον χρόνο ώστε να παραδίδει στους μικρούς μαθητές αλλά και στους γονείς τους δωρεάν μαθήματα, ενισχυτική διδασκαλία, μαθήματα μουσικής, χωρού, ζωγραφικής και πολλά άλλα.
Οι πρώτες αντιδράσεις ήρθαν από τους πολέμιους της προόδου και τους φορείς της οπισθοδρόμησης. Τους ξένισε πολύ που τα παιδιά πλέον μάθαιναν γράμματα και για κάποιες ώρες ξέφευγαν από το μέχρι τότε καθεστώς που με μαθηματική ακρίβεια θα τα οδηγούσε στην κοινή τους μοίρα. Το ίδιο παραξένεψε που και οι γυναίκες του χωριού φάνηκε να βρήκαν έναν τρόπο να γεμίζουν δημιουργικά τον χρόνο τους. Μάλιστα πολλές από αυτές χάρη στα μαθήματα που τους έκανε η Χαρά Νικοπούλου κατάφεραν την επόμενη χρονιά και μετά από εξετάσεις πήραν το απολυτήριο του δημοτικού. Τόσες πολλές αλλαγές ίσως δεν ήταν δυνατό να τις δεχτούν όσοι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν μάθει να “ελέγχουν τα πράγματα” με τον δικό τους τρόπο. Και έτσι αποφάσισαν να δράσουν. Οι πρώτες μαζικές αντιδράσεις εναντίον της δασκάλας δεν άργησαν να έρθουν. Ομως για ποιο πράγμα να την κατηγορούσαν; Σίγουρα δεν θα μπορούσαν να πουν ότι τους αφαίρεσε παράνομες εξουσίες που είχαν πάνω στις ζωές άλλων ανθρώπων με το να κάνει αυτούς τους ανθρώπους να δουν με άλλο μάτι την ζωή. Αυτό δεν είναι αδίκημα. Ετσι άρχισαν να εφευρίσουν εύπεπτες ιστορίες που σίγουρα θα γινόταν πιστευτές.
“Προσβάλει την θρησκεία μας”, “μας βρίζει”, “κάνει προπαγάνδα”, “αλλάζει τα μυαλά των παιδιών” και άλλα ευφάνταστα άρχισαν να ακούγονται στο χωριό εναντίον της. Αλλωσε είναι γνωστό πως το ασφαλέστερο καταφύγιο για τους φορείς του φανατισμού είναι ο εθνοτικός και θρησκευτικός διαχωρισμός. Με τις κινητοποιήσεις και τις καθημερινές συκοφαντίες κάποιοι γονείς πείστηκαν (κι όσοι δεν πείστηκαν αναγκάστηκαν με απειλές και βία) να μη στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο ώστε έτσι (όπως τους είπαν) να πιέσουν τους αρμόδιους να διώξουν την δασκάλα. Μέχρι και λαϊκά δικαστήρια στην πλατεία του χωριού διοργανώθηκαν ενώ η ίδια η δασκάλα έπεσε και θύμα επιθέσεων. Ομως επέμεινε να κάνει σωστά την δουλειά της.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, υπερασπιστής του δράστη επίθεσης εναντίον της δασκάλας μάλλον προσφέρθηκε να γίνει ο δήμαρχος Ορφέα τότε Βαγγέλης Πουλιλιός ο οποίος ακολουθώντας την τακτική “δεν φταίει ο δράστης αλλά το θύμα” ανέλαβε μάλλον την δημόσια εκπροσώπηση του Οσμάν Κασάικα ο οποίος πήγε στο σχολείο και χτύπησε την δασκάλα (!) αλλά μάλλον και τον ρόλο του δημόσιου κατήγορου της Χαράς Νικοπούλου την οποία συνεχώς κατηγορούσε πως από τότε που ήρθε στο χωριό υπάρχουν εντάσεις. Επειτα από 5 χρόνια παραμονής στο ακριτικό χωριό του Εβρου η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου αναγκάστηκε να ζητήσει μετάθεση στον τόπο της και τον Ιούνιο του 2010 αποχαιρέτησε τα παιδιά και τους γονείς με μία γιορτή αποχαιρετισμού ενώ έδωσαν ραντεβού στον Φάρο της Αλεξανδρούπολης το 2020!
Η Χαρά Νικοπούλου σήμερα έπειτα από την “αναγκαστική” μετάθεσή της βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη διδάσκοντας σε σχολείο της συμπρωτεύουσας και ο Οσμάν Κασάικα συνεχίζει την ζωή του στο Μεγάλο Δέρειο. Από τους πολιτικούς της υπόθεσης, ο Βαγγέλης Πουλιλιός συνέχισε ανοδικά την αυτοδιοικητική του πορεία και σήμερα είναι δήμαρχος Σουφλίου όπως και η δικηγόρος του Οσμάν Κασάικα Μαρία Γκουγκουσκίδου η οποία εκλέχθηκε Περιφερειακή Σύμβουλος στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
Πηγή: http://rodopinews.gr/
