Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Γιάννης Στάνκογλου:«Με αγγίζει το ακραίο, αλλά δεν κάνω εκπτώσεις»

Μετά το «Νησί», όπου υποδύθηκε τον «μάτσο» Μανώλη Βανδουλάκη, ο Εβρίτης ηθοποιός επιστρέφει στο θεατρικό «Τρίτο στεφάνι» και σε ακόμη έναν «αντρικό» ρόλο. «Ισως φταίει το φυζίκ μου» εξηγεί

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ "ΒΗΜΑ"


Με την επιτυχία από το «Νησί» να μην έχει ξεθυμάνει ακόμη, ο Γιάννης Στάνκογλου επιστρέφει στο θέατρο με έναν ρόλο με τον οποίο είχε καταπιαστεί προτού ερμηνεύσει τον Μανώλη Βανδουλάκη. Στο «Τρίτο στεφάνι» θα είναι και πάλι ο Δημήτρης, ο μικρός γιος της Εκάβης, ο ωραίος και σκληρός άνδρας που έχει πάρει την κάτω βόλτα. Τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να κάνει δύσκολη τη ζωή του αλλά και των δικών του ανθρώπων.

Αλλος ένας «μάτσο» ρόλος λοιπόν... «Ισως φταίει το φυζίκ μου και η δυναμική που έχω ως ηθοποιός. Εχει να κάνει και με τον χαρακτήρα. Οπως και να ΄χει, νιώθω κοντά σε αυτούς τους ρόλους,αλλά ψάχνω και την αντίθετη πλευρά». Κατά σύμπτωση, θυμάται σήμερα, «το πρώτο μου γύρισμα για το “Νησί” το έκανα την τελευταία εβδομάδα των παραστάσεων με το “Τρίτο στεφάνι” στο Εθνικό.Τώρα που θα παίξω και πάλι τον ρόλο του Δημήτρη, αλλά στο Παλλάς, προσπαθώ να δω τα πράγματα διαφορετικά, να ξαναδουλέψω τις πτυχές του χαρακτήρα του και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Γιατί μπορεί να μου ξέφυγαν πράγματα,τα οποία τώρα μπορώ να ξαναβρώ με μεγαλύτερη ηρεμία μαζί με τον Σταμάτη Φασουλή ».

«Για τον Δημήτρη» συνεχίζει ο ηθοποιός «το πρόβλημα ξεκινά από τη μάνα του, που του έχει τόσο μεγάλη αδυναμία και αγάπη.“Σκοτώνει η αγάπη;”αναρωτιέται η Νίνακαι εμείς μαζί της.Επίσης,τον επηρέασε το γεγονός ότι ο πατέρας τούς εγκατέλειψε για την ξαδέλφη της μάνας του και ο Δημήτρης μεγάλωσε με αυτή τη γυναίκα.

Εζησε δύσκολες καταστάσεις από νωρίς και μάλλον δεν είχε τις βάσεις για να τις αντιμετωπίσει» .

Ο ήρωας του μυθιστορήματος του Κώστα Ταχτσή είναι ο τελευταίος θεατρικός του, έχουν προηγηθεί όμως και άλλοι «σκληροί» άνδρες, όπως οΚοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος» ή ο Μίκαελ στο «Festen».

«Τους ψάχνω τους ρόλους μου, καμιά φορά κοιμάμαι και μαζί τους. Οποιος νομίζει ότι όλοι αυτοί μοιάζουν μεταξύ τους, κάνει λάθος. Εχουν διαφορές. Και εμένα στους ρόλους με ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες».

Αυτές θα προσπαθήσει να αναδείξει και στον Δημήτρη, μια που δεν τον ξέχασε ενδιαμέσως. «Αλλωστε γύρω μας υπάρχουν πολλοί σαν και αυτόν. Καθώς μένω στο κέντρο της Αθήνας,τους βλέπω συχνά και ξεκάθαρα. Ολα ξεκινούν από την οικογένεια.Μετά μπαίνει και το κοινωνικό.Αυτό που έκανε ο Ταχτσής ήταν να πάρει τις καταστάσεις και να τις οδηγήσει στα άκρα. Και τα άκρα σε αγγίζουν. Γι΄ αυτό και το κείμενό του παραμένει επίκαιρο και κλασικό. Μαζί με τη διασκευή του Σταμάτη Φασουλή και του Θανάση Νιάρχου μεταφέρεται στη σκηνή το τότε και γίνεται δικό μας».

Στην «κόλαση» του Ψυρρή Εγκατεστημένος τα τελευταία δέκα χρόνια στου Ψυρρή ο Γιάννης Στάνκογλου παραδέχεται ότι «ορισμένα βράδια που γυρνάω με τη μηχανή αισθάνομαι φόβο, αλλά κάνω προσπάθεια να μην το σκέφτομαι. Δεν θέλω να με παγιδεύσει. Οταν ήρθα να μείνω στου Ψυρρή, αυτή τη γειτονιά την προτιμούσαν καλλιτέχνες που έφτιαχναν τα λοφτ τους για να μείνουν. Μετά, στην Ολυμπιάδα,όλα ήταν πεντακάθαρα. Αυτό δεν κράτησε πολύ. Τα τελευταία τρία χρόνια γινόταν εδώ της “κολάσεως”. Εδώ και τρεις μήνες έχει καθαρίσει κάπως το τοπίο,αλλά μη φανταστείς...».

Τι τον οδήγησε στο θέατρο; Οι παραστάσεις του Τερζόπουλου και του Μαρμαρινού, η διάθεσή του να αναζητήσει κάτι διαφορετικό; «Ηξερα ότι κάπου εκεί υπάρχει κάτι που γουστάρω και ήθελα να το δοκιμάσω» απαντά. Και νιώθει ευτυχής που κατάφερε να δουλέψει μαζί τους. Σαν να επιλέγει και να τον επιλέγουν οι λιγότερο συμβατικοί- όπως οι προαναφερθέντες ή η Αντζελα Μπρούσκου που τον σκηνοθέτησε στο «Λεωφορείο ο Πόθος», πλάι στην Μπλανς Ντυμπουά- Ολια Λαζαρίδου. «Με γοητεύουν οι καλλιτέχνες που κάνουν άλλου είδους αναγνώσεις,που κρύβουν ένα μυστήριο στην πορεία τους μέσα στα χρόνια. Μου αρέσουν γενικώς οι μύθοι».


«ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ»

Αν και εφέτος δεν θα κάνει τηλεόραση,ο Γιάννης Στάνκογλου μετά τη λήξη των παραστάσεων στο Παλλάς έχει πολλά νέα πράγματα μπροστά του.Την 1η Δεκεμβρίου θα βγει στις αίθουσες η ταινία του Νίκου Κουτελιδάκη «Το τανγκό των Χριστουγέννων»,που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη παίζουν επίσης οι Γιάννης Μπέ ζος,Αντίνοος Αλμπάνης,Βίκυ Παπαδοπούλου και Ελένη Κοκκίδου. Θεατρικά θα μοιραστεί με τον Δημήτρη Αλεξανδρή τους ρόλους στο έργο «Μόνο βροχή»,το οποίο θα σκηνοθετήσει ο Αντώνης Καφετζόπουλος στις Ροές.Και έπεται συνέχεια,αφού δεν έχει ακόμη προβληθεί η ταινία του Γιάννη Φάγκρα «Forget me not»,που γυρίστηκε στην Αλάσκα και στη Νέα Ορλεάνη.

«Χαίρομαι που η ταινία του Κουτελιδάκη ήρθε μετά το “Νησί”,γιατί και αυτή συνδυάζει την ποιότητα με την εμπορικότητα» λέει.«Αυτό που σκέπτομαι ιδιαίτερα για το μέλλον είναι ο οικονομικός παράγοντας.Σήμερα τα υπολογίζεις όλα πολύ και όταν έχεις,όπως εγώ, παιδί,ακόμη παραπάνω.Από την άλλη, δεν θέλω να το σκέφτομαι και πάρα πολύ.Και εγώ με λίγα μεγάλωσα...Στόχος μου είναι η συντήρηση δυνάμεων για την κόρη μου,τη δουλειά μου,τη γυναίκα μου,τον εαυτό μου.Χωρίς εκπτώσεις.Ομολογώ ότι ως σήμερα δεν χρειάστηκε να κάνω εκπτώσεις.Στάθηκα τυχερός».
 
 
Πηγή:  http://www.tovima.gr/