ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΕΣ
«Ολοι καταλαβαίνουμε, αν μπουν επενδυτές στους χώρους των
λιμνοθαλασσών, τι θα συμβεί. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα να εντατικοποιήσουν με όλες
τις δυνατές μεθόδους την ιχθυοκαλλιέργεια, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Στον τόπο μας ιδιαίτερα η τσιπούρα έχει αλλοιωθεί στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, γιατί στα ιχθυοτροφεία χρησιμοποιήθηκε γόνος από Ισπανία. "Χρυσοφρυδού" έλεγε την ελληνική τσιπούρα ο Αριστοτέλης και πια υπάρχει μόνο στις δικές μας θάλασσες», υποστηρίζει ο Δημήτρης Σαρίκας, πρόεδρος του αλιευτικού συνεταιρισμού παράκτιων αλιέων Αλεξανδρούπολης «Ο Εβρος».
Ο ίδιος κάνει λόγο για διαρκή υποβάθμιση του επαγγέλματος του ψαρά.
«Στραγγαλίζουν τους αλιευτικούς συνεταιρισμούς. Τα τελευταία χρόνια έγιναν κάποια πράγματα, απομακρύναμε τις μηχανότρατες τρία ναυτικά μίλια από τις ακτές κι ευτυχώς βλέπουμε ψάρια. Ολα αυτά τα χρόνια ζητάμε χωροθέτηση, αλλά με τερτίπια δεν γίνεται δουλειά. Πήραν μελέτες από αλιευτικά ινστιτούτα να δουν τι επιπτώσεις θα έχουν οι υδατοκαλλιέργειες στο περιβάλλον, στην τοπική κοινωνία, στην οικονομία, να τα βάλουν σε μια ζυγαριά; Δεν μπορεί να γίνεται ό,τι του κατέβει του καθενός».
Αμβρακικός
«Στον Αμβρακικό υπάρχει πρόβλημα από τις ιχθυοκαλλιέργειες και μακάρι να μην υπήρχαν καθόλου ιχθυοτροφεία», τονίζει ο Ανδρέας Ζυγουβέλης, πρόεδρος του αλιευτικού συνεταιρισμού Ανέζας στον Δήμο Αμβρακικού. «Ακόμη και τα αλανιάρικα ψάρια πηγαίνουν προς τους ιχθυοκλωβούς, γιατί εκεί υπάρχει ζωοτροφή. Τα ψάρια έχουν μειωθεί. Τα ιχθυοτροφεία μπορεί να κάνουν καλό στο κράτος, διότι κάνουν εξαγωγές, αλλά σ' εμάς τους ψαράδες όχι. Τα ιχθυοτροφεία ρίχνουν φάρμακα, οι τροφές πάνε γύρω και κάτω από τη μονάδα. Για τους κλειστούς κόλπους δεν είναι σωστό. Προσωπικά είμαι κατά της ιχθυοκαλλιέργειας. Μπορεί στην ανοιχτή θάλασσα να είναι διαφορετικά, αλλά στον Αμβρακικό, που είναι ρηχή, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Μια θάλασσα σε μεγάλα βάθη μπορεί να μην επηρεάζεται αλλά εδώ μιλάμε για έναν κλειστό κόλπο. Εμείς ψαρεύουμε τσιπούρες, χέλια, λαβράκια, κέφαλους, γλώσσες, αβγοτάραχο. Οταν κάποια στιγμή σε ιχθυοτροφεία είχαν ψοφήσει ψάρια κοντά στο Μενίδι, πριν από λίγα χρόνια, υπήρχε τεράστιο πρόβλημα. Δεν μπορούσαν να βρουν τρόπο να τα μαζέψουν».
Από τον αλιευτικό συνεταιρισμό «Ο Εβρος» εξαρτώνται 75 οικογένειες, κατά τον Δημήτρη Σαρίκα: «Μπορεί να έπρεπε να γίνουν ορισμένα πράγματα σε σχέση με τη χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών, αλλά προσωπικά με φοβίζει το ζήτημα των βιομηχανικών ζωνών. Ανοίγει ο δρόμος για να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, διότι ξέρουμε τι συμβαίνει με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς στην Ελλάδα. Βλέπουμε συνεχώς να υποβαθμίζουν το επάγγελμά μας. Υπάρχει γηρασμένος πληθυσμός στο χώρο μας, οι νέοι δεν ενδιαφέρονται. Με τόση ανεργία και δεν έρχεται ένας Ελληνας να ρωτήσει αν έχουμε προσφορά εργασίας. Μέχρι πρόσφατα διαχειριζόμασταν μια λιμνοθάλασσα στο Δέλτα του Εβρου.
Τα τελευταία δύο χρόνια εξαιτίας της μεγάλης πλημμύρας έσπασε το φράγμα με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει όλη η περιοχή και να μην μπορούμε να λειτουργήσουμε το φυσικό αυτό ιχθυοτροφείο. Με λύπη μου παρατηρώ ότι μεγαλοεπενδυτές, με διάφορα τέτοια νομικίστικα τερτίπια, προσπαθούν να μπουν στις λιμνοθάλασσες».
Πηγή: http://www.enet.gr/
